- Είδος: Ταινία δράσης, περιπέτεια
- Σκηνοθεσία: Jan De Bont
- Ηθοποιοί: Angelina Jolie, Gerard Butler, Chris Barrie, Djimon Hounsou, Ciaran Hinds, Noah Taylor
- Διάρκεια: 100 λεπτά
- Ημερομηνία κυκλοφορίας: 21 Ιουλίου 2003
- Παραγωγή: Paramount Pictures
- Προϋπολογισμός ταινίας: 95 εκατομμύρια δολάρια
- Ακαθάριστα έσοδα: 160 εκατομμύρια δολάρια
Η αρχή έγινε δύο χρόνια πριν με την πολυαναμενόμενη πρώτη μεταφορά του γνωστού video game στη μεγάλη οθόνη. Η Angelina Jolie ήταν η καλύτερη επιλογή για το ρόλο της ηρωίδας Lara Croft. Δυστυχώς, εδώ σταματούν και τα θετικά σχόλια για την ταινία του Simon West. Παρ’ όλα αυτά, η εισπρακτική επιτυχία της επέβαλε τη συνέχεια “Tomb Raider: The Cradle of Life” στην οποία η ανανεωμένη Lara Croft καταπιάνεται με τον ελληνικό μύθο του Κουτιού της Πανδώρας.
Η ζάπλουτη εξερευνήτρια και αρχαιολόγος Lara Croft βρίσκεται στις ελληνικές θάλασσες προκειμένου να εντοπίσει ένα χαμένο ναό του Μεγάλου Αλεξάνδρου, στον οποίο υπάρχει μια σφαίρα – χάρτης που θα της δείξει τα ίχνη για το Λίκνο της Ζωής, την περιοχή όπου βρίσκεται το Κουτί της Πανδώρας. Σύμφωνα με το μύθο, το Κουτί αυτό κλείνει μέσα του τρομακτικές καταστροφικές δυνάμεις.
Στα ίχνη του, όμως, βρίσκεται και ο μοχθηρός επιστήμονας Dr Jonathan Reiss (Ciaran Hinds) που θέλει να το χρησιμοποιήσει προς όφελός του. Μαζί του έχει ως συνεργάτη του τον Chen Lo (Simon Yam), αρχηγό μιας κινέζικης εγκληματικής οργάνωσης. Στη δύσκολη αποστολή που αναλαμβάνει η Lara Croft θα έχει τη βοήθεια του πρώην πράκτορα Terry Sheridan (Gerard Bulter) με τον οποίο τη συνέδεαν στο παρελθόν συναισθηματικοί δεσμοί. Και το ταξίδι για την αναζήτηση του μυθικού Κουτιού της Πανδώρας θα ξεκινήσει…
Η ταινία “Tomb Raider: The Cradle of Life” ξεκινάει με τις καλύτερες προθέσεις. Τα πρώτα πλάνα που θα δείτε είναι από τα ελληνικά ύδατα και τις απότομες ακτές της Σαντορίνης. Γεύση από Ελλάδα λοιπόν και γεύση από Angelina Jolie με μπικίνι, καθώς έτσι πρωτοεμφανίζεται. Το ενδιαφέρον του θεατή είναι υπαρκτό έως και λίγο μετά από την εύρεση του χαμένου ναού του Μεγάλου Αλεξάνδρου, που βρίσκεται στο βυθό της θάλασσας. Η συνέχεια εξοστρακίζει κάθε ίχνος ενδιαφέροντος γύρω από την υπόθεση και τα όσα διαδραματίζονται επί της οθόνης και καθιστούν την ταινία μια αποτυχημένη περιπέτεια για πολλούς και διάφορους λόγους.
Ξεκινάμε με την πλοκή της ταινίας. Αναφέραμε πως το ξεκίνημα αφήνει καλές εντυπώσεις, όμως γρήγορα τα πράγματα αρχίζουν να χωλαίνουν. Βασικοί υπεύθυνοι οι τρεις σεναριογράφοι της ταινίας που τα έκαναν μαντάρα προσπαθώντας να δώσουν μια αξιοπρεπή περιπέτεια βασιζόμενη σε έναν αρχαίο ελληνικό μύθο που ομολογουμένως έχει άκρως αξιόλογο θέμα.
Κάθε προσπάθεια έξυπνης εκμετάλλευσης του εντυπωσιακού σε περιεχόμενο μύθου του Κουτιού της Πανδώρας πέφτει στο κενό. Στη θεωρία τα πράγματα είναι εντυπωσιακά αλλά η υλοποίηση τους φτάνει τα όρια του γελοίου. Σε αντίθεση με την πρώτη ταινία, η περιπέτεια δεν κλιμακώνεται στο τέλος της ταινίας με αποτελεσμα η άγευστη τούρτα να αποκτά το κερασάκι της.
Το τέλος του “Tomb Raider: The Cradle of Life” με την πρωτόγονη φυλή των μαύρων στο Λίκνο της Ζωής και τα όσα ακολουθούν καταντάνε σαχλά σε σύλληψη και πρόχειρα (ή το πολύ διεκπαιρεωτικά) σε εκτέλεση. Η κενή περιεχομένου και ίσως εκνευριστική έκβαση της αναζήτησης του περιβόητου Κουτιού της Πανδώρας, έρχεται να ολοκληρώσει την ίσως πιο αποτυχημένη ταινία δράσης που είδε το αμερικάνικο κοινό στις κινηματογραφικές αίθουσες το καλοκαίρι.
Και μιας και το πήγαμε εκεί το θέμα, ας το επεξεργαστούμε λιγάκι. Μιλήσαμε για δράση. Αυτή που βλέπουμε είναι σαφώς λιγότερη από την προηγούμενη ταινία και αντίστοιχα λιγότερο εντυπωσιακή. Απλώς υπάρχει (όση υπάρχει – μη φανταστείτε τίποτα το φοβερό) για να γεμίζει τα κενά των διαλόγων. Ακόμη και η εναλλαγή των χώρων δράσης – από την Ελλάδα στην Αγγλία και από την Κίνα στην Αφρική – δεν κάνει κάποια διαφορά. Η μονοτονία είναι μονίμως παρόν και η παρακολούθηση της ταινίας γίνεται εφικτή για ένα και μόνο λόγο: την πρωταγωνίστριά της.
Η Angelina Jolie είναι η ισχυρή παρουσία που σώζει την ταινία από την απόλυτη καταστροφή και παράλληλα το δέλεαρ όσων θα προσέλθουν στις αίθουσες για να τη δουν. Είναι η ιδανική ηθοποιός για το ρόλο της και σε αυτή την ταινία είναι ακόμη πιο φυσική… ακόμη πιο άνετη… ακόμη πιο Lara Croft! Δυστυχώς, είχε την ατυχία να πρωταγωνιστεί σε δύο κάτω του μετρίου ταινίες που ωστόσο, είχαν υποθέσεις μεγάλων βλέψεων και υψηλών προσδοκιών. Οι ευθύνες να βαρύνουν τους σκηνοθέτες παρακαλώ…
Και περνάμε στο βασικό υπεύθυνο του φιάσκου, τον σκηνοθέτη Jan De Bont. Είναι να απορεί κανείς πως κατέληξε σε ένα τέτοιο τελικό αποτέλεσμα ένας σκηνοθέτης που έχει γυρίσει ταινίες – ορισμούς στο είδος της περιπέτειας όπως οι “Speed” και “Twister”. Όσοι πιστεύετε πως το όνομά του αποτελεί εγγύηση για το αποτέλεσμα, θα σας προτείναμε να είστε πολύ πιο συγκρατημένοι! Από την άλλη, η στελέχωση του επιτελείου της παραγωγής με τον συνθέτη Alan Silvestri, αποτέλεσε μια ευχάριστη είδηση μετά την αποχώρησή του από την ταινία “Pirates of the Caribbean”.
Και πάλι δυστυχώς, τo προϊόν των συνθέσεών του υπήρξε μετριότατο στην καλύτερη περίπτωση. Με δεδομένες τις εξαιρετικές επιδόσεις του στο είδος, η έλλειψη έμπνευσης ήταν αυτό που έκανε αδιάφορη τη δουλειά του. Είναι τραγικό το video game “Tomb Raider: Army of Darkness” να έχει καλύτερη μουσική από την ταινία! Μακράν καλύτερη…
Είμαι σίγουρος πως οι μεγάλοι θαυμαστές της πρωταγωνίστριας δε θα αντισταθούν στον πειρασμό και θα δουν την ταινία. Οι υπόλοιποι καλά θα κάνουν να αποφύγουν τη συγκεκριμένη κινηματογραφική εμπειρία για δύο απλούς και συνάμα ουσιαστικούς λόγους: το χάσιμο χρόνου και χρημάτων. Γιατί περί αυτού πρόκειται! Αποφύγετέ τη… για τη δική σας διασκέδαση.
. Η αρχή έγινε δύο χρόνια πριν με την πολυαναμενόμενη πρώτη μεταφορά του γνωστού){kind=link}