Lara Croft: Tomb Raider – The Cradle of Life (soundtrack)

30 Μαρτίου 2022

463

Σύνθεση, Εκτέλεση και Παραγωγή Μουσικής: Alan Silvestri
Κυκλοφορία: Varese Sarabande, 2003
Συνολική Διάρκεια CD: 60 λεπτά
Εύρεση CD στην Αγορά: Περιορισμένη
Είδος Tαινίας: Περιπέτεια

O Alan Silvestri είναι ένας από τους πιο ταλαντούχους συνθέτες αυτή τη στιγμή στον κινηματογράφο. Έχοντας δοκιμαστεί σε διάφορα είδη ταινιών, τα μουσικά του προϊόντα ποικίλουν. Άλλοτε δραματικός και άκρως συναισθηματικός (Forrest Gump), άλλοτε τρομακτικός (What Lies Beneath) και επικός (The Mummy Returns), η μουσική του έχει ξεχωρίσει αρκετές φορές.

Το πολυαναμενόμενο soundtrack του για την ταινία Pirates of the Caribbean δεν ολοκληρώθηκε καθώς τα πρώτα δείγματα γραφής απορρίφθηκαν από τον παραγωγό της ταινίας Jerry Bruckheimer. Λίγες μέρες μετά την εξέλιξη αυτή, ο συνθέτης υπογράφει τη συμμετοχή του στη μουσική της ταινίας Tomb Raider: The Cradle of Life. H νέα εξωτική περιπέτεια της Lara Croft θα αποτελούσε – όπως πίστεψαν πολλοί – το κατάλληλο κίνητρο που ήθελε ο συνθέτης για να γράψει συναρπαστική μουσική, δυνατή σε όγκο.

Oι ελπίδες, όμως, διαψεύστηκαν. Η μουσική της ταινίας απέχει πολύ μακριά από χαρακτηρισμούς όπως “επική” ή “συναρπαστική”. Ο λόγος ίσως να είναι η ίδια η ταινία και το πόσο απογοητευτική ήταν. Όσοι έχετε ακούσει τη μουσική της ταινίας “The Mummy Returns”, που αποτελεί ό,τι καλύτερο έχει γράψει στο είδος ο συνθέτης και περιμένετε κάτι ανάλογο, να είστε σίγουροι πως θα απογοητευτείτε οικτρά!

Και πριν προλάβουν να υποστηρίξουν όσοι πράγματι έχουν ακούσει τη μουσική του “The Mummy Returns”, ότι είναι άδικη η σύγκριση για το “Tomb Raider: The Cradle of Life”, πρέπει να τονιστεί πως η μουσική του Λίκνου της Ζωής – πέρα από συγκρίσεις – είναι μια πολύ πρόχειρη δουλειά, ένα εντελώς αδιάφορο soundtrack που θα μπορούσε ο καθένας να προσπεράσει. Ας δούμε γιατί…

Η βάση της μουσικής ακούει στο όνομα synthesizers. Αυτό που ακούει ο ακροατής στο μεγαλύτερο μέρος της μουσικής είναι ένα μονότονο ηλεκτρονικό ρυθμό σε στύλ τέκνο μουσικής που συνοδεύεται αραιά και που από συγκεκριμένα τμήματα της ορχήστρας ή τη χορωδία. Χαρακτηριστικό είναι το κομμάτι “The Luna Temple” (2) όπου οι σποραδικές ορχηστρικές και χορωδιακές στιγμές λάμπουν μέσα στην ηλεκτρονική μετριότητα. Οι μουσικές ιδέες που αναπτύσονται από την ορχήστρα (στο βαθμό φυσικά που αυτό γίνεται) είναι αρκετά ενδιαφέρουσες.

Όμως, διαρκούν ελάχιστα καθώς η ηλεκτρονική μουσική έρχεται να υποκαταστήσει την ορχήστρα με τραγικές συνέπειες. Φαίνεται απίστευτο αλλά είναι αληθινό: για τη μουσική της ταινίας χρησιμοποιήθηκε ορχήστρα 100 ατόμων και χορωδία 40 ατόμων. Είναι τραγικό πως με αυτά τα μέσα προέκυψε αυτό το μίζερο αποτέλεσμα…

Το θέμα που “ντύνει” τη Lara Croft ακούγεται στο εισαγωγικό κομμάτι “Opening” – οι πρώτες μουσικές στιγμές από την ταινία με φόντο τη θέα της Σαντορίνης. Συμπαθητικό, αν και υπερβολικά επαναλαμβανόμενο, τόσο στην ταινία όσο και στο soundtrack. Το κομμάτι “Shark Attack” (3) μας δίνει μερικές πολύ σύντομες αλλά όμορφες στιγμές ορχηστικής δράσης, ενώ το “The Luna Temple” (2) μας επιφυλάσσει ενδιαφέροντα χορωδιακά σημεία προς το τελείωμα του. Κομμάτια όπως τα “I Need Terry Sheridan” (4), “Escape from Chen” (7) και “Skydive Getaway” (9) είναι η επιτομή της απογοήτευσης! Μουσική που θα μπορούσε να είναι μακράν καλύτερη. Τέτοια μουσική ακούμε στο κομμάτι “Pandora’s Box” (13) – το ωραιότερο κομμάτι του CD – ένας συνδυασμός ορχηστρικών οργάνων (έγχορδα κυρίως) που πηγάζει συναισθηματική φόρτιση.

Τελικά, πρόκειται για ένα απογοητευτικό soundtrack; Η απάντηση τείνει στο “ναι” όταν η σύγκριση γίνεται με εξαιρετικά soundtrack του είδους και του ίδιου συνθέτη, όπως το “The Mummy Returns”. Αυτόνομα κρινόμενο, το CD με τη μουσική του Λίκνου της Ζωής είναι μια μέτρια δουλειά που κάνει καλά τη δουλειά της μέσα στην ταινία αλλά δε στέκεται τόσο καλά από μόνη της, ενώ δεν τιμά ιδιαίτερα το συνθέτη της. Μπορεί αναμφισβήτητα να υπερέχει από το ανεκδιήγητο soundtrack της πρώτης ταινίας Tomb Raider (σύνθεσης Graeme Revell), αλλά τελικά δε αξίζει ούτε το κόστος, ούτε την προσοχή σας.