Spider-Man 2 (2004). Περιπέτεια

• Είδος: Περιπέτεια
• Σκηνοθεσία: Sam Raimi
• Ηθοποιοί: Tobey Maguire, Kirsten Dunst, James Franco, Alfred Molina, Brooke Adams, Dylan Baker, Elizabeth Banks, Bruce Campbell, Rosemary Harris, Joel McHale, Stan Lee
• Διάρκεια: 127 λεπτά
• Παραγωγή: Columbia Pictures
• Ημερομηνία κυκλοφορίας: 22 Ιουνίου 2004
• Προϋπολογισμός ταινίας: 200 εκατομμύρια δολάρια
• Ακαθάριστα έσοδα: 783 εκατομμύρια δολάρια

Επέστρεψε. Ανανεωμένος και καλύτερος. Η καλύτερη, ίσως, σειρά στην ιστορία των κόμικς, ο Spider-Man ή αλλιώς Άνθρωπος Αράχνη, έρχεται για να μας ξανά γοητεύσει. Πέρασαν περίπου 2 χρόνια από τότε που η Marvel μαζί με την Columbia Pictures μετέφεραν στην μεγάλη οθόνη έναν ήρωα που αναβίωσε τον ορισμό του super-hero movie. Αν και η πρώτη ταινία είχε τα «λαθάκια» της, δεν παύει να είναι μια αρκετά καλή ταινία που έκανε τους φανς των κόμικς να χαρούν που είδαν τον αγαπημένο τους ήρωα να «πετά» με φόντο τους ουρανοξύστες του Μανχάτταν, αλλά και τους υπόλοιπους να κατά διασκεδάσουν με μια ταινία που πρόσφερε άπλετη δράση και αρκετά καλό σενάριο.

Στην δεύτερή του περιπέτεια ο Peter Parker (Tobey Maguire) δεν προλαβαίνει να πάρει ανάσα. Συνεχίζει τα μαθήματά του στο κολέγιο, φωτογραφίζει για την «Ημερήσια Σάλπιγγα» και φυσικά προσπαθεί να σταματήσει το έγκλημα σαν Spider-Man. Η αγάπη του για την Mary-Jane (Kirsten Dunst) κάνει τα πράγματα ακόμα πιο περίπλοκα, ένω αυτή με την σειρά της διαπρέπει στο χώρο του μόντελινγκ αλλά και στο «σανίδι» σαν ηθοποιός.

Από την άλλη ο καλύτερος του φίλος, ο Harry Osborn (James Franco) έχει αναλάβει την εταιρεία του πατέρα του αφότου πέθανε και χρηματοδοτεί τον Dr. Otto Octavius (Alfred Molina). Σε μια διάρκεια ενός πειράματος, όπου ο Octavius τοποθετεί 4 μηχανικά χέρια στην πλάτη του, κάτι πάει στραβά και γεννιέται ο Doc Ock ή Octapus, όπου φυσικά θέλει να πάρει εκδίκηση με το να καταστρέψει τον κόσμο (τυπικός κακός δηλαδή). Φυσικά είναι ώρα για τον Spider-Man να αναλάβει δράση.

Από τους τίτλους αρχής κι όλας η ταινία μαγεύει. Με έναν αρκέτα όμορφο τρόπο, με την συνοδία του φοβερού θέματος που έγραψε ο Danny Elfman, μας δείχνει τα γεγονότα της πρώτης ταινίας με διάφορα πραγματικά πανέμορφα σκίτσα του Alex Ross. Ο Sam Raimi επιστρέφει στην καρέκλα του σκηνοθέτη κι αυτή την φορά δείχνει πιο άνετος. Δεν διστάζει να κάνει χρησιμοποιήσει τους ηθοποιούς του αλλά και να τοποθέτει την κάμερα για να γυρίσει πλάνα όπου εντυπωσιάζουν.

Διασκεδάζει γυρίζοντας την ταινία και αυτό το φαίνεται. Το σενάριο αν και επικεντρώνεται κυρίως στην εσωτερική διαμάχη του Peter Parker στο να συνεχίσει ή όχι να είναι ο Spider-Man, δεν παύει να έχει και δράση που μπορεί να είναι κάπως λιγότερη από την πρώτη αλλά όποτε υπάρχει σε αφήνει με το στόμα ανοιχτό (δείτε την σκηνή με το τρένο και θα καταλάβετε). Υπάρχει και η συνέχεια του ρομάντζου μεταξύ του Parker και της Mary-Jane, που αν και περνάει κάπως σε δεύτερη μοίρα εξελίσσεται αρκετά καλά.

Σε μερικούς, και κυρίως στους μη φανς των κόμικς, θα ενοχλήσει η διάρκεια στην οποία ο σκηνοθέτης αφιερώνει στο δράμα και στο ρομάντζο παρά στην δράση. Η φράση του θείου του που έχει στοιχειώσει πραγματικά τον Parker “With great power comes great responsibility” επιστρέφει για να του θυμίσει τον σκοπό του και αυτή είναι η βάση γύρω από την οποία κινείται η ταινία.

Το καστ δεν μπορούσε να είναι καλύτερο. Ο Maguire είναι τρομερός σαν Spider-Man και η Dunst πολύ γλυκιά σαν Mary-Jane. Αυτός όμως που δείνει μια νέα πνοή στην σειρά είναι ο Molina σαν Doc Ock. Πραγματικά φοβερός. Έχει καταλάβει πραγματικά το τι χρειάζεται ο ρόλος του και το δείνει στο ακέραιο. Ο χαρακτήρας του Dafoe χαρακτηρίστηκε, και δικαίως, από πολλούς κάπως υπερβολικός. Εδώ με τον Molina είναι η σωστή αναλογία. Οι υπόλοιποι απλώς συνεχίζουν να δείνουν το καλύτερο τους εαυτό αν και η Rosemary Harris σαν την θεία May ξεχωρίζει με την ζωντάνια που την διακατέχει. Ο μονόλογος που δείνει για τους ήρωες προς το τέλος της ταινίας πραγματικά είναι ένα διαμάντι από μόνος του.

Τα εφέ της είναι σαφώς καλύτερα από την πρώτη αλλά και πάλι δεν είναι άψογα. Τα καλύτερα έφε είναι πάνω στον Octapus όπου πραγματικά κάνει πάρα πολύ καλό συνδιασμό CGI με ηθοποιό και αξίζει ένα μπράβο στην Edge. Από μουσική ο Elfman είναι δεν χρειάζεται και συστάσεις. Αυτή την φορά ο Raimi χρησιμοποίησε κι άλλους συνθέτες, ανάμεσά τους τους Cristopher Young και John Debney όπου η διαφορά τους όσο αφορά το score είναι ολοφάνερη.

Ο Spider-Man έχει ρίξει τον ιστό του και εμείς έχουμε κολλήσει με τα μούτρα και το απολαμβάνουμε. Όχι μόνο είναι η καλύτερη ταινία του καλοκαιριού αλλά και η καλύτερη μεταφορά χαρακτήρα κόμικ στην μεγάλη οθόνη όπου ανέβασε για άλλη μια φορά τον πήχη πολύ ψηλά για τις επόμενες ταινίες με σούπερ ήρωες. Watch out… Here comes Spider-Man!!

Δείτε παρακάτω το τρέιλερ της ταινίας Spider-Man 2 (2004).