The Italian Job (2003). Ληστεία αλά Ιταλικά

• Είδος: Ταινία δράσης
• Σκηνοθεσία: F. Gary Gray
• Ηθοποιοί: Mark Wahlberg, Edward Norton, Charlize Theron, Jason Statham, Christina Cabot, Mos Def, Seth Green, Franky G., Donald Sutherland
• Διάρκεια: 104 λεπτά
• Ημερομηνία κυκλοφορίας: 11 Μαΐου 2003
• Ελληνικός τίτλος: Ληστεία αλά Ιταλικά
• Παραγωγή: Paramount Pictures
• Προϋπολογισμός ταινίας: 60 εκατομμύρια δολάρια
• Ακαθάριστα έσοδα: 176 εκατομμύρια δολάρια

Πολλές ταινίες γυρίζονται για έναν και μόνο σκοπό. Για να μας ψυχαγωγήσουν. Όπως λοιπόν μερικές δεκαετίες πριν ο Μάικλ Κέην πρωταγωνίστησε στο “Italian Job” και διασκέδασε τους θεατές τότε, έτσι και τώρα αποφασίστηκε να γυριστεί το ριμέηκ, δανειζόμενο τον σεναριακό κορμό αλλά και τα καλά στοιχεία του αυθεντικού φιλμ, και να μας προσφέρει καθαρή ψυχαγωγία. No more, no less.

Ο Τσάρλι Κρόκερ (Μαρκ Γουόλπμπεργκ) είναι ο εγκέφαλος μιας μικρής ομάδας ληστών. Με ιδιαίτερο τρόπο και προσωπικό στυλ πετυχαίνει πάντα αυτό που θέλει. Να παίρνει δηλαδή αυτό που ζητάει χωρίς καν την χρήση όπλων. Στην τελευταία του δουλειά στη Βενετία το επιτυγχάνει αυτό 100%. Μόνο που δεν υπολόγιζε πως ένα μέλος της ομάδας του (Έντουαρντ Νόρτον) θα τους παγιδέψει αργότερα και θα πάρει όλη τη λεία για τον εαυτό του, αφήνοντας μάλιστα πίσω του… θύματα. Ένα χρόνο μετά η υπόλοιπη «σπείρα» τον εντοπίζει σε μια γειτονιά του Χόλυγουντ. Η εκδίκηση και η επανάκτηση των κλοπιμαίων γίνεται αυτοσκοπός τους και τα σχέδια αρχίζουν να καταστρώνονται.

Σαν πλοκή δεν υπάρχει τίποτα εντελώς όμοιο με το πρωτότυπο. Εδώ έχουμε δύο ληστείες σε Βενετία και Καλιφόρνια αντί για μία μόνο στο Τορίνο. Αυτό είναι κάτι που καταλογίζεται άμεσα στα θετικά του φιλμ αφού έτσι είναι αυταπόδεικτο πως οι συντελεστές του δεν θέλησαν να πάρουν μια παλιά συνταγή, να την εμπλουτίσουν με νέα «κόλπα» και να την πλασάρουν αλλά να φτιάξουν ένα εντελώς διαφορετικό στόρυ κρατώντας μόνο τα βασικά εκείνα συστατικά που έκαναν επιτυχία την «ληστεία» με τον Μάικλ Κέην.

Έτσι συναντάμε και στο ριμέηκ τα Mini Cooper, την εκμετάλλευση του κυκλοφοριακού χάους, την «μαφία» που στέκεται εμπόδιο στο έργο των ληστών (στο πρωτότυπο ήταν Ιταλική ενώ εδώ Ρώσικη), τον χαρακτήρα Μπρίτζερ –υποδυόμενο από τον Ντόνανλντ Σάδερλαντ, που ουδεμία σχέση έχει με τον παλιό χαρακτήρα που ήταν κάτι σαν «ο εγκέφαλος του εγκέφαλου», αλλά και τέλος μερικά κοινά κόλπα στον τρόπο που γίνεται τόσο η δεύτερη ληστεία όσο και η διαφυγή με τα Cooper (η καταδίωξη μέσα στα αποχετευτικά τούνελ ήταν και είναι σκηνή ανθολογίας).

Το αποτέλεσμα είναι απολαυστικό. Χωρίς φανφάρες, χωρίς περιττολογιές και φτηνά κόλπα, χωρίς κλισέ η ώρα κυλάει ευχάριστα καθώς μπροστά μας έχουμε ένα πολύ ενδιαφέρον όσο και πολύ καλογυρισμένο έργο. Η τριπλέτα σκηνοθεσία – μοντάζ – μουσική μπορεί να χαρακτηριστεί ως ιδανικά εκτελεσμένη από τους δημιουργούς του “Italian Job”. Το φιλμ δεν κάνει κοιλιά ούτε στιγμή και αυτό σε συνδυασμό με τα προαναφερόμενα συν εκτινάσσει στα ύψη την ποιότητά του άμεσα.

Πέραν των παραπάνω οι ηθοποιοί είναι όλοι τους πολύ καλοί με εξαίρεση τον ισχνό Μαρκ Γουόλμπεργκ που όχι μόνο δεν πείθει για αρχηγός συμμορίας αλλά ούτε καν για οδηγός μίνι κούπερ. Μπορεί να είμαι υπερβολικός αλλά όσοι έχετε δει το πρωτότυπο με τον Μάικλ Κέην να μας δίνει έναν αρχοντικό και με μοναδικό στυλ Τσάρλι Κρόκερ αντιλαμβάνεστε επακριβώς τί εννοώ.

Βέβαια σε αυτό τον τομέα επειδή και το σενάριο είναι διαφορετικό αλλά και οι χαρακτήρες περισσότεροι και σχεδόν εξίσου σημαντικοί με αυτόν του Τσάρλι Κρόκερ, ο Γουόλμπεργκ δεν έχει το απαραίτητο υπόβαθρο για να αναδειχτεί περισσότερο, πόσο μάλλον τη στιγμή που είναι από μόνος του μια «αδύναμη» φυσιογνωμία. Έτσι στο «Ληστεία α λα Ιταλικά» ερχόμαστε αντιμέτωποι με τον πιο απαρατήρητο πρωταγωνιστή που είδαμε ποτέ.

Από τους υπόλοιπους η Σαρλίζ Θερόν καίει καρδιές σε έναν ρόλο που της ταιριάζει γάντι, το τέρας της υποκριτικής της νεότερης γενιάς Έντουαρντ Νόρτον κάνει αγγαρεία, καταφέρνοντας χωρίς ίχνος ιδρώτα να μας κάνει να τον αντιπαθήσουμε, ο Στέηθαμ (λέγε με περσινό Transporter) κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα και γενικώς όλοι φαίνεται πως στα πλατό πέρασαν υπέροχα. Ο Γουόλμπεργκ λοιπόν είναι το μοναδικό μελανό σημείο της ταινίας. Οπότε… big deal, που λένε και οι Αμερικάνοι. Το αποτέλεσμα μετράει εδώ.

Και αυτό δεν είναι άλλο από ένα εξαιρετικά διασκεδαστικό σύνολο που αποτελεί την καλύτερη επιλογή μας αυτό τον καιρό για εξόρμηση σε κινηματογραφική αίθουσα. Αψεγάδιαστο, ανάλαφρο, με καλές δόσεις περιπέτειας, με μια πληθώρα ευφυών σεναριακών τρικ, πιο πολυπρόσωπο από το πρωτότυπο και αρκετά ενδιαφέρον. Αν ζητάγατε κάτι για όλα τα γούστα αλλά και μια πολύ καλή δικαιολογία για να αποφύγετε το Μέητριξ 3… μόλις τη βρήκατε. Αξίζει!

Δείτε παρακάτω το τρέιλερ της ταινίας The Italian Job (2003). Ληστεία αλά Ιταλικά.