Deep Impact (soundtrack)

• Σύνθεση, Εκτέλεση και Παραγωγή Μουσικής: James Horner
• Κυκλοφορία: Sony Classical, 1998
• Συνολική Διάρκεια CD: 77 λεπτά
• Εύρεση CD στην Αγορά: Περιορισμένη
• Είδος Tαινίας: Περιπέτεια Καταστροφής, Δράμα

Το 1998 ήταν η χρονιά των κινηματογραφικών μετεωριτών. Η ταινία “Deep Impact” (η άλλη ήταν η ακριβή παραγωγή του Jerry Bruckheimer “Armageddon“) δεν ήταν αντιπροσωπευτικό παράδειγμα εμπορικής ταινίας δράσης. Η δράση ήταν λιγοστή (σε αντίθεση με το “Armageddon”) και οι σκηνές καταστροφών λίγες αλλά άκρως εντυπωσιακές.

Η σκηνοθέτης Mimi Leder έφτιαξε μια ταινία χαρακτήρων, τοποθετώντας τη δράση σε δεύτερο και τρίτο ρόλο. Το αποτέλεσμα ήταν μια ταινία που είχε συναίσθημα, ανθρώπινους χαρακτήρες και μια συγκίνηση που προκαλούσαν οι φυσικές ερμηνείες των πρωταγωνιστών. Για να ενισχύσει τον αντίκτυπο της φορτισμένης συναισθηματικά εικόνας, η σκηνοθέτης ανέθεσε στο συνθέτη James Horner τα μουσικά καθήκοντα της ταινίας που από την αρχή ήθελε να μη γίνει μία ακόμη θεαματική περιπέτεια χωρίς “ψυχή”.

Σκοπός της Mimi Leder ήταν να δημιουργήσει μια ταινία που θα αγγίξει το θεατή, κάτι που το κατάφερε: η Ολέθρια Σύγκρουση δεν ήταν η αποθέωση της δράσης. Ήταν ένα δράμα με… εντυπωσιακά εφέ. Με αυτή τη βάση ξεκίνησε ο James Horner για να γράψει τη μουσική για μια ταινία που είναι άλλοτε μελαγχολική, άλλοτε τρυφερή, άλλοτε δραματική και πολύ λιγότερο δράσης.

Το soundtrack της Ολέθριας Σύγκρουσης ήταν το αμέσως επόμενο μετά από εκείνο του Τιτανικού για τον James Horner. Μετά την τεράστια επιτυχία της μουσικής του αβύθιστου πλοίου, ο πήχης ήταν ψηλά. Οι προσδοκίες ανεβασμένες. Και όχι άδικα! Όμως, οι επιδόσεις του συνθέτη δεν έφτασαν σε τόσο ικανοποιητικά επίπεδα όσο αναμενόταν. Και μάλιστα, άξιο παρατήρησης είναι το γεγονός ότι μετά τον Τιτανικό, οι επιδόσεις του συνθέτη υπήρξαν σταθερά προβληματικές πλην ελάχιστων εξαιρέσεων. Ας δούμε τί συνέβει αυτή τη φορά…

Όπως αναφέραμε, η μουσική δεν επικεντρώνεται στο τέλος του κόσμου και τις καταστροφές που δημιουργούν οι μετεωρίτες ή τη λιγοστή δράση της ταινίας. Αντίθετα, εστιάζει στην επίδραση όλων των παραπάνω στους χαρακτήρες, ακολουθώντας ακριβώς την ίδια προσέγγιση με τη σκηνοθέτη Mimi Leder. Έτσι, μην περιμένετε να ακούσετε πομπώδη θέματα εδώ. Και προπαντώς, μην θεωρήσετε το soundtrack της ταινίας, ένα ακόμη soundtrack δράσης. Μια τέτοια υπόθεση ή σχηματισμένη εντύπωση για τη μουσική της ταινίας θα σας απογοήτευε οικτρά όταν στη συνέχεια θα την ακούγατε.

Τα βασικά θέματα της ταινίας είναι δύο: ένα τρυφερό πιάνο (που απεικονίζει τη ρομαντική / συναισθηματική διάσταση της πλοκής) και ένα πιο σημαντικό θέμα που τονίζει το δραματικό ψυχισμό των χαρακτήρων μπροστά στο τραγικό γεγονός της σύγκρουσης του μετεωρίτη με τη Γη. Όταν συνοδεύεται από τη χορωδία (παιδική ή γυναικεία είναι κάτι που με δυσκολία ξεχωρίζει κανείς) ακούγεται πιο όμορφο και πιο δραματικό. Και τα δύο θέματα είναι αρκετά συμπαθητικά, κανένα ωστόσο δεν αφήνει περιθώρια ενθουσιασμού ή υπερβολικά καλών εντυπώσεων.

Η χρήση τους σε όλο το soundtrack είναι ασφυκτική και τόσο συχνή, όσο ποτέ άλλοτε σε CD του James Horner! Παράλληλα, η μουσική δράσης που υπάρχει στο CD είναι στις περισσότερες στιγμές της από την πιο αδιάφορη και κουραστική που έχει γράψει ο συνθέτης. Μοναδική εξαίρεση αρκετές διάσπαρτες στιγμές στα κομμάτια “Drawing Straws” (11) και “Our Best Hope” (3).

Ένα soundtrack όπως αυτό, που καθοδηγείται κυρίως από τους χαρακτήρες μιας ιστορίας και όχι από την ίδια την ιστορία, μπορεί να αποτελέσει ένα πολύ ενδιαφέρον άκουσμα στο συνολό του υπό μία σημαντική προϋπόθεση: να μην είναι μεγάλο σε διάρκεια. Ένα CD διάρκειας 40 περίπου λεπτών με τις καλύτερες στιγμές της μουσικής θα ήταν πράγματι ένα ευχάριστο ή έστω υποφερτό άκουσμα. Στην περίπτωση του soundtrack της Ολέθριας Σύγκρουσης με τα 77 λεπτά της διάρκειάς του, η προσπάθεια παρακολούθησης και ακρόασης της μουσικής από την αρχή έως το τέλος είναι σχεδόν αδύνατη…

Βέβαια, υπάρχουν και μερικά αξιόλογα κομμάτια όπως τα “The Wedding” (6), o συναισθηματικός πυρήνας της ταινίας (με το θέμα του πιάνου σε πλήρη εμφάνιση), το “Sad News” (8) η τραγική εκδοχή του έτερου βασικού θέματος και το “Our Best Hope” (3), τα οποία όμως παραμένουν στην αξιολόγηση των τριών αστεριών (και όχι τεσσάρων) γιατί περιέχουν περισσότερες επαναλήψεις ή αδιάφορες στιγμές από όσες θα έπρεπε. Το κλείσιμο του “Our Best Hope” (3) καταλήγει να γίνει αφόρητο για τα αυτιά του ακροατή όταν τα κοφτερά βιολιά μαζί με την υπόλοιπη ορχήστρα φθάνουν σε μία σταδιακή κορύφωση που νομίζει κανείς πως έχει βγει από ταινία θρίλερ και χαλάει το κομμάτι συνολικά.

Τα δύο ωραιότερα κομμάτια του CD τα βρίσκει κανείς στο τέλος με τις ονομασίες “Drawing Straws” (11) και “Goodbye and Godspeed” (12). Θα μπορούσε να τα ονομάσει κανείς δύο πολύ αντιπροσωπευτικές σουίτες από τη μουσική της ταινίας καθώς συγκεντρώνουν τις πιο ουσιαστικές στιγμές της (και λόγω της μεγάλης διάρκειάς τους). Το κομμάτι “Goodbye and Godspeed” (12) φέρει την πιο δραματική εκδοχή του έτερου βασικού θέματος με τη συνοδεία φωνητικών, όπως και δύο εκπληκτικές κορυφώσεις (κρεσέντα).

Κάτι που προσέχει κανείς εύκολα στη μουσική της Ολέθριας Σύγκρουσης είναι η – για πολλοστή φορά – έλλειψη πρωτοτυπίας ή έστω κάποιας δεδομένης διαφορετικότητας στις συνθέσεις του James Horner. Υπάρχουν μερικές πραγματικά ενδιαφέρουσες στιγμές στη μουσική αλλά το μειονέκτημά τους είναι ότι βρίσκονται μεταξύ πολλών άλλων αδιάφορων. Ό,τι χειρότερο δηλαδή και κάτι που δεν το συναντάμε για πρώτη φορά σε soundtrack του James Horner. Τελικά, πρόκειται για μια μουσική που σου αφήνει τα περιθώρια να τη χαρακτηρίσεις έως και μονότονη ή βαρετή, παρόλο που μέσα στην ταινία δούλεψε αρκετά παραπάνω από απλώς ικανοποιητικά.

Deep Impact (soundtrack)

1. A Distant Discovery (3:52)
2. Crucial Rendezvous (3:57)
3. Our Best Hope… (13:20)
4. The Comet’s Sunrise (5:02)
5. A National Lottery (8:21)
6. The Wedding (3:56)
7. The Long Return Home (4:40)
8. Sad News (3:42)
9. Leo’s Decision (3:03)
10. The President’s Speech (4:25)
11. Drawing Straws (10:37)
12. Goodbye and Godspeed (11:34)