Harry Potter and the Prisoner of Azkaban (soundtrack)

• Σύνθεση, Εκτέλεση και Παραγωγή Μουσικής: John Williams
• Κυκλοφορία CD: Warner Sunset/Nonesuch, 2004
• Συνολική Διάρκεια CD: 68 λεπτά
• Εύρεση CD στην Αγορά: Εύκολη
• Είδος Tαινίας: Φαντασία / Παιδική

Μετά το Βασιλιά Αρθούρο που άνοιξε το χορό των νέων κινηματογραφικών αφίξεων της χειμερινής περιόδου, τη σκυτάλη πήρε ο “Αιχμάλωτος του Αζκαμπάν”, η τρίτη ταινία του μικρού μάγου Harry Potter. Η δημιουργική ομάδα της ταινίας, αυτή τη φορά, ήταν διαφορετική. Η πιο σημαντική αλλαγή έγινε στη σκηνοθεσία που τώρα πέρασε στα χέρια του Alfonso Cuaron, ο οποίος έδωσε νέα πνοή στην ιστορία του μαθητευόμενου μάγου. Περισσότερο συννεφιασμένη, μουντή, βροχερή και τελικά πιο σκοτεινή από ότι είχαμε συνηθίσει να τη βλέπουμε. Αυτό, όπως είναι λογικό, είχε αντίκτυπο στη μουσική του John Williams.

Οι συνθέσεις του για τη “Φιλοσοφική Λίθο” και την “Κάμαρα με τα Μυστικά” είχαν πλούσιο θεματικό υπόβαθρο και αντιπροσώπευαν τον καλύτερο εαυτό του. Θέματα όπως τα “Hedwig’s Theme”, “Harry’s Wondrous World”, “The Chamber of Secrets” και “Fawkes the Phoenix” που ακούσαμε στα προηγούμενα soundtracks, είναι μερικά από τα καλύτερα που έχει γράψει ο συνθέτης. Με την ατμόσφαιρα του “Αιχμαλώτου του Άζκαμπαν” να παίρνει άλλη τροπή, η παραμυθένια, παιδική και μαγική διάσταση της μουσικής που έγραφε για τον Harry Potter ο Williams δεν είχε θέση εδώ.

Ένας σκοτεινός μανδύας καλύπτει τον “Αιχμάλωτο του Άζκαμπαν”, όπως ακριβώς ο αόρατος μανδύας του Harry Potter του επιτρέπει να κρύβεται. Οι γνώριμες μελωδίες θα ακουστούν ελάχιστα στο soundtrack της ταινίας και θα δώσουν τη θέση τους σε μουσική με σημαντικές δόσεις έντασης και αγωνίας. Ωστόσο, δε λείπουν και τα νέα θέματα. Παρόλο που ο John Williams είναι εγγύηση στη δημιουργία αξιομνημόνευτων θεμάτων, δεν κατάφερε να μας καταπλήξει όσο και τις προηγούμενες φορές. Εκτός, λοιπόν, από τις ελάχιστες νύξεις σε γνωστές μουσικές στιγμές από τις προηγούμενες ταινίες, το μόνο κομμάτι που ολόκληρο έρχεται να μας θυμίσει γνώριμες μελωδίες είναι το εισαγωγικό “Lumos” (#1).

Η συνέχεια μας βάζει άμεσα στο νέο μουσικό κλίμα. Η άσχημη και αγενής συμπεριφορά της θείας του Harry Potter, θα της κοστίσει ακριβά. Η αιθέρια κατάληξή της συνοδεύεται από το κομμάτι “Aunt Marge’s Waltz” (#2), ένα ορχηστρικό παιχνίδισμα που έχει κωμική διάθεση και χτίζεται σταδιακά μέχρι το κλείσιμό του.

Το επόμενο θέμα του soundtrack το συναντάμε στο κομμάτι “Double Trouble” (#5) και δεν είναι άλλο από το τραγούδι “Something Wicked This Way Comes” που χρησιμοποιήθηκε στο trailer της ταινίας και αποτελεί το πρώτο θέμα που έγραψε για την ταινία o John Williams. Ερμηνεύεται από παιδική χορωδία με στίχους από το Μάκβεθ του Σαίξπηρ. Το νέο αυτό θεματάκι ισορροπεί ιδανικά ανάμεσα στον παιδικό και σκοτεινό χαρακτήρα του. Θα το ακούσουμε στην ορχηστρική του έκδοση στο τελευταίο κομμάτι του CD, στο “Mischief Managed” (#21).

Τα παραπάνω θέματα ήταν απλώς το ορεκτικό. Το κυρίως πιάτο έρχεται με άλλα δύο θέματα που υπερέχουν με διαφορά σε σχέση με τα προηγούμενα. Το πρώτο είναι αφιερωμένο στον Buckbeak και το ακούμε στην ταινία όταν πετάει έχοντας στη ράχη του τον Harry Potter, ενώ στο CD είναι το κομμάτι “Buckbeak’s Flight” (#6). Οι σκηνές της πτήσης ήταν αξιοθαύμαστες και ακόμη πιο όμορφες τις έκανε η ονειρική μουσική του John Williams.

Σπάνια βλέπουμε τόσο υπέροχες εικόνες, η χημεία εικόνας και μουσικής άγγιξε το ζενίθ της! Μετά το όργιο των κρουστών στην αρχή του κομματιού, ξεπηδάει η πιο μαγική μελωδία του soundtrack, η οποία δυστυχώς δε θα ξανακουστεί παρά μόνο στο κομμάτι “Mischief Managed” (#21). Είναι κρίμα που ένα τόσο εκπληκτικό θέμα έχει μόνο δύο λεπτά διάρκεια ζωής. Περιμέναμε πως ο συνθέτης θα ετοίμαζε μια concert version με μεγαλύτερη διάρκεια, ώστε να αναπτυχθεί και να λάμψει περισσότερο αυτό το υπέροχο θέμα. Δυστυχώς, όμως, κάτι τέτοιο δεν έγινε.

Κάτι αντίστοιχο είχε κάνει ο συνθέτης για το love theme που έγραψε για την ταινία “Star Wars Episode II: Attack of the Clones” και για το χορωδιακό “Duel of the Fates” από την ταινία “Star Wars Episode I: The Phantom Menace”. Ένα ακόμη παράπονό μας, εστιάζεται στην απουσία από το CD της δεύτερης και κάπως αλλαγμένης εκτέλεσης του ίδιου θέματος κατά την πτήση του Buckbeak όταν μεταφέρει τον Sirius Black. Είναι άδικο για τη μουσική της ταινίας να λείπει αυτό το κομμάτι και να υπάρχουν αρκετά άλλα που είναι στην καλύτερη περίπτωση αδιάφορα.

Το δεύτερο και κεντρικό θέμα της μουσικής ακούγεται στην ταινία όποτε γίνεται λόγος για τους γονείς του Harry Potter και το ακούμε στο κομμάτι “A Window to the Past” (#7). Πρόκειται για ένα μελαγχολικό, νοσταλγικό και διακριτικά δραματικό θέμα που ξεκινάει και τελειώνει με το ίδιο μοναχικό φλάουτο, ενώ ενδιάμεσα ακούμε την ορχήστρα. Ευαίσθητο και λυπημένο, περιγράφει τα συναισθήματα του Harry Potter για τους γονείς που ποτέ δε γνώρισε. Ένα δυναμικό κλείσιμο του θέματος θα ακούσουμε στο κομμάτι “Finale” (#20).

Tα νέα θέματα του John Williams καλύπτουν περίπου το 1/3 του soundtrack. Στα υπόλοιπα 2/3 της μουσικής εστιάζεται το μεγαλύτερο πρόβλημά της. Κατανέμονται σε στιγμές δράσης και κυρίως σε σκοτεινές εκδηλώσεις της μουσικής που στόχο έχουν να δηλώσουν κάτι τρομακτικό. Πιο αναλυτικά, η καθαρόαιμη δράση μπορεί να είναι λίγη αλλά έχει εντυπωσιακό ρυθμό. Το πρώτο μέρος του κομματιού “The Whomping Willow and the Snowball Fight” (#8) και το “Quidditch, Third Year” (#13) είναι εξαιρετικά δείγματα δράσης.

Από την άλλη, τα περισσότερα από τα υπόλοιπα κομμάτια στόχο έχουν να συμβάλλουν στη σκοτεινή ατμόσφαιρα της ταινίας. Το πρώτο δείγμα το ακούμε στο κομμάτι “Apparition on the Train” (#4), όπου για πρώτη φορά στην ταινία έχουμε την εμφάνιση των Dementors. Μπορεί αυτή η μουσική να λειτούργησε άψογα μέσα στην ταινία αλλά όταν αποχωρίζεται την εικόνα χάνει δραματικά, ουσιαστικά δε μπορεί να σταθεί μόνη της.

Παρά τη σποραδική χρήση χορωδίας στα κομμάτια “The Patronus Light” (#15) και “The Dementors Converge” (#19) η κατάσταση δε βελτιώνεται. Αυτό που ακούμε είναι η κλασική φόρμουλα του John Williams στην προσπάθειά του να βγάλει ένταση σε συνδυασμό με αλλεπάληλες δόσεις αγωνίας και περιπέτειας. Και εδώ είναι που η μουσική του γίνεται σχετικά αδιάφορη, δε σου δίνει αρκετά κίνητρα για να την παρακολουθήσεις.

Η βόλτα του Harry Potter στο Λονδίνο με το αόρατο λεωφορείο έχει τη μουσική υπόκρουση του κομματιού “The Knight Bus” (#3). Πρόκειται για ότι πιο τρελό έχει γράψει τα τελευταία χρόνια ο John Williams. Ένα άκρως αλλοπρόσαλο κομμάτι με περίεργους ρυθμούς σε ένα ελαφρώς jazz στυλ. Αν υπάρχει ένα κομμάτι από το CD που θα θέλετε να προσπεράσετε, τότε αυτό δεν είναι άλλο από το “The Knight Bus” (#3). Τέλος, το CD κλείνει με ένα ασυνήθιστα μεγάλο σε διάρκεια κομμάτι για τα δεδομένα των soundtracks του John Williams.

Ο λόγος για το “Mischief Managed” (#21) που έχει διάρκεια 12 λεπτά. Όχι δεν είναι από εκείνους τους μοναδικούς τίτλους τέλους που συνήθως γράφει ο συνθέτης και μας εντυπωσιάζει. Στην ουσία, είναι μια συρραφή των θεμάτων που ακούστηκαν νωρίτερα στο CD και δεν έχει να προσφέρει κάτι καινούριο στο soundtrack.

Το μουσικό προϊόν του John Williams για τον “Αιχμάλωτο του Άζκαμπαν” είναι ικανό να χτυπήσει μια υποψηφιότητα στα όσκαρ, αν σκεφτεί κανείς ότι η λειτουργικότητα της μουσικής στην ταινία είναι αυτονόητη, ωστόσο εκτός ταινίας δεν ακούγεται το ίδιο ευχάριστα με τα άλλα δύο soundtrack της σειράς.

Οι λόγοι που συμβαίνει αυτό είναι βασικά δύο: η ποιότητα των θεμάτων, που βρίσκεται ένα σκαλοπάτι πιο χαμηλά σε σχέση με τα θέματα των άλλων ταινιών και η αδιάφορη σκοτεινών προδιαγραφών μουσική που από τη μία εμπλουτίζει την ατμόσφαιρα της ταινίας αλλά από την άλλη δεν έχει κάτι να πει από μόνη της. Θα μπορούσε κανείς να υποστηρίξει ότι η μουσική συνεισφορά του John Williams στις ταινίες Harry Potter ολοκληρώνεται με το τρίτο soundtrack.

Είναι αλήθεια πως μουσικά, ό,τι ήταν να πει ο John Williams το έχει πει. Και τα σημάδια κόπωσης που εμφανίζει η μουσική του “Αιχμαλώτου του Άζκαμπαν”, ίσως να είναι απόδειξη αυτού. Έχοντας ολοκληρώσει και την τρίτη τριλογία του ο John Williams, καλό θα ήταν να βλέπαμε μια ανανέωση στο μουσικό τιμόνι των επερχόμενων ταινιών Harry Potter. Όπως και να έχει, το soundtrack έχει αρκετά ενδιαφέροντα σημεία αλλά σαφώς λιγότερα από τα soundtracks της “Φιλοσοφικής Λίθου” και της “Κάμαρας με τα Μυστικά”.

Οι φανατικοί θαυμαστές των βιβλίων και των ταινιών αναμένεται να λατρέψουν και αυτό το soundtrack υποκινούμενοι από το συναισθηματισμό τους. Οι υπόλοιποι θα πρέπει να είναι προσεκτικοί στην απόφασή τους να το αγοράσουν. Το ενδεχόμενο να τους φανεί κατώτερο των προσδοκιών με τη δεδομένη αλλαγή πλεύσης της ατμόσφαιρας, είναι υπαρκτό.

Harry Potter and the Prisoner of Azkaban (soundtrack)

1. Lumos! (Hedwig’s Theme) (1:37)
2. Aunt Marge’s Waltz (2:14)
3. The Knight Bus (2:52)
4. Apparition on the Train (2:14)
5. Double Trouble (1:37)
6. Buckbeak’s Flight (2:08)
7. A Window to the Past (3:54)
8. The Whomping Willow and The Snowball Fight (2:21)
9. Secrets of the Castle (2:32)
10. The Portrait Gallery (2.05)
11. Hagrid the Professor (1:59)
12. Monster Books and Boggarts! (2:26)
13. Quidditch, Third Year (3:47)
14. Lupin’s Transformation and Chasing Scabbers (3:01)
15. The Patronus Light (1:13)
16. The Werewolf Scene (4:25)
17. Saving Buckbeak (6:39)
18. Forward to Time Past (2:34)
19. The Dementors Converge (3:12)
20. Finale (3:24)
21. Mischief Managed (12:07)