Peter Pan (soundtrack)

• Σύνθεση Μουσικής: James Newton Howard
• Εκτέλεση Μουσικής: Pete Anthony
• Κυκλοφορία: Varese Sarabande Records, 2003
• Συνολική Διάρκεια: 44 λεπτά
• Εύρεση του CD στην Αγορά: Εύκολη
• Είδος Tαινίας: Παιδική

O συνθέτης James Newton Howard έχει επανειλημμένως αποδείξει το μεγάλο του ταλέντο και ειδικά όταν πρόκειται για ταινία κινουμένων σχεδίων. Ταινίες όπως ο Δεινόσαυρος (Dinosaur), η Χαμένη Ατλαντίδα (Atlantis: The Lost Empire) και ο Πλανήτης των Θησαυρών (Treasure Planet) είχαν μερικές από τις πιο μαγευτικές μουσικές που ακούσαμε τα τελευταία χρόνια. Αυτομάτως λοιπόν, γίνεται η ιδανική επιλογή για να γράψει μουσική για την απόλυτη παιδική ιστορία, το παραμύθι του μικρού ιπτάμενου Peter Pan.

Βέβαια, δεν είναι η πρώτη φορά που γυρίζεται ταινία με θέμα τον Peter Pan και δεν είναι κινουμένων σχεδίων: το 1991 ο Steven Spielberg προσπάθησε με όχι ιδιαίτερα επιτυχημένα αποτελέσματα. Ωστόσο, το πιο επιτυχημένο συστατικό της ταινίας του δεν ήταν άλλο από την υπέροχη μουσική του John Williams.

Δεκατρία χρόνια μετά, το ίδιο παραμύθι επιστρέφει ξανά στους κινηματογράφους και οι συγκρίσεις – τουλάχιστον σε επίπεδο μουσικής – φαίνονται αναπόφευκτες. Ποια μουσική θα μπορούσε να αντέξει τη σύγκριση με αυτή του John Williams; Ουσιαστικά καμία, όμως, αυτό δε σημαίνει πως η δουλειά του James Newton Howard δεν είναι αξιόλογη από μόνη της.

Η εισαγωγή του CD με τους τίτλους αρχής της ταινίας στο κομμάτι “Main Title” (#1), είναι απολύτως ενδεικτική του τι θα ακολουθήσει. Αμέσως μετά περνάμε στο θεματικό πυρήνα της μουσικής, στο κομμάτι “Flying” (#2) που συνδυάζει με πανέμορφο τρόπο την ορχήστρα με τα synthesizers. Όπως δηλώνει και η ονομασία του κομματιού, εδώ έχουμε τη μουσική που ακούμε καθώς ο Peter Pan και η παρέα του πετάνε για τη Χώρα του Ποτέ.

Οι εντυπωσιακές και γεμάτες πλούσια χρώματα εικόνες, συνοδεύονται από τις αντίστοιχα εντυπωσιακές νότες του James Newton Howard. Το θέμα που ακούμε στο δεύτερο μισό του “Flying” (#2) θα ακουστεί πολλές φορές στην ταινία αλλά δυστυχώς ελάχιστες μέσα στο CD.

Οι βασικοί χαρακτήρες της ταινίας (Peter Pan, Hook, Tinkerbell) έχουν τα δικά τους μοτίβα, που είναι σίγουρα όμορφα αλλά ίσως όχι τόσο επαρκή για να κρατήσουν αμείωτο το ενδιαφέρον κατά την ακρόαση του CD. Μια ταινία όπως αυτή, απαιτούσε θεματικό πλούτο και μουσική ενέργεια, στα οποία φαίνεται πως η μουσική του James Newton Howard υστερεί. Επιπλέον, θα περίμενε κανείς πως θα υπήρχαν αρκετά αμιγώς action κομμάτια που θα έκαναν την έκαναν πιο ενδιαφέρουσα.

Δυστυχώς, η μουσική δράση που υπάρχει στο CD είναι – κατά το μεγαλύτερο μέρος της – από αδιάφορη έως μονότονη. Γι’ αυτό, τις πιο προσιτές στιγμές της μουσικής θα τις βρείτε στα πιο ήρεμα κομμάτια, εκεί που οι γλυκές μελωδίες συνυπάρχουν με την απαλή παιδική χορωδία.

Ο χαρακτήρας της μουσικής γίνεται άμεσα έκδηλος, από το πρώτο κιόλας κομμάτι. Ωστόσο, οι συνθέσεις του James Newton Howard είναι πιο παιδικές από όσο θα έπρεπε. Τη μία στιγμή, νιώθεις να σου γαργαλάει το αυτί και την άλλη κυριολεκτικά να σου επιτίθεται. Η διάθεσή της μουσικής αλλάζει συνεχώς, ακόμη και στο ίδιο κομμάτι, όσο μικρό κι αν είναι.

Έτσι λοιπόν, η μουσική γίνεται αρκετά καρτουνίστικη με αποτέλεσμα να δίνει στην ταινία μια υπερβολικά παιδική πινελιά που δε τη χρειάζεται. Τα πιο πολλά απαλά κομμάτια έχουν μουσική που “παιχνιδίζει” υπέρ του δέοντος. Αυτό δεν είναι τόσο ενοχλητικό, όσο υπερβολικό για την ταινία αλλά και για αυτόν που ακούει τη μουσική από το CD. Η καρτουνίστικη μουσική δεν αφήνει τα περιθώρια για αξιόλογα θέματα που θα πρόσφεραν συνοχή σε ένα τέτοιο soundtrack.

Kαι δύο πολύ αντιπροσωπευτικά παραδείγματα που συμπληρώνουν του λόγου το αληθές είναι τα soundtrack δύο συναφών σε περιεχόμενο ταινιών: του “Hook” και του “Harry Potter and the Philosopher’s Stone”. Σε αυτά o John Williams δεν υπήρξε καρτουνίστικος (ή για να μην είμαστε απόλυτοι, ήταν ελάχιστα) αλλά αντίθετα έντονα θεματικός. Μέσα από τα θέματά του διαμόρφωσε την παιδική ατμόσφαιρα των ταινιών.

Ξεφυλλίζοντας το βιβλιαράκι της συσκευασίας, διαβάζουμε πως χρησιμοποιήθηκαν δύο χορωδίες στη μουσική της ταινίας, μια παιδική και μία κανονική. Το γεγονός αυτό προκαλεί εντύπωση καθώς η συμμετοχή τους δεν ήταν η επιθυμητή. Στην ουσία, ο ρόλος τους ήταν μόνο υποστηρικτικός και όχι καίριος.

Γνωρίζοντας τις δυνατότητες του συνθέτη ως προς το χειρισμό φωνών από άλλες δουλειές του και ότι είχε στην ευχέρειά του όχι μία αλλά δύο χορωδίες, μας κάνει να απορούμε για τη συντηρητική τους χρήση. Θα περιμέναμε μια πιο έντονη παρουσία τους μέσα στη μουσική, όπως για παράδειγμα ακούμε στο τέλος του κομματιού “Set Them Free” (#13) και είναι εξαιρετική. Κρίμα που διαρκεί τόσο λίγο…

Πέρα από δύο με τρία κομμάτια του CD που θέλεις να τα ακούσεις αυτόνομα (στα οποία φυσικά συμπεριλαμβάνεται και το “Flying” #2), τα υπόλοιπα κομμάτια αν και αποτελούν ένα συνολικά καλό άκουσμα δε σε ελκύουν να τα ακούσεις μεμονωμένα. Με άλλα λόγια, το soundtrack του Peter Pan μπορείς να το βάλεις να παίζει ως μια συμπαθητική μουσική, χωρίς απαραίτητα να την προσέχεις, παρά να προσπαθήσεις να βρεις κάποια κομμάτια που ξεχωρίζουν και επιπλέον έχουν ικανοποιητική διάρκεια (εδώ μπαίνει και το πρόβλημα της δόμησης του CD που έχει αρκετά κομμάτια μικρής διάρκειας).

Σαν δουλειά, είναι μεν αξιόλογη αλλά δεν καταφέρνει να αγγίξει τη μαεστρία άλλων soundtracks με παρόμοιου ύφους μουσική (Ηοοk, Harry Potter). Αν σας αρέσουν οι παιδικού χαρακτήρα μελωδίες, τότε σίγουρα θα συμπαθήσετε και τη μουσική του Peter Pan αλλά πολύ δύσκολα θα ενθουσιαστείτε.