Επιστρέφοντας από τις διακοπές, γεµάτος όρεξη για να ξεκινήσω τη νέα σεζόν, ακολουθώ το συνηθισµένο πρόγραµµα µου, που ξεκινά µε -τι άλλο;- το πάτηµα του Power στο desktop PC. Είχα εντοπίσει κάποια προβλήµατα στο σύστηµα προτού το αφήσω πίσω µόνο του να υποφέρει τις πρώτες ζεστές µέρες του Αυγούστου, παίρνοντας µαζί µου το netbook µήπως τυχόν χρειαζόµουν κάτι.
Όπως αποδείχθηκε, αυτό τον αποχωρισµό δεν τον πήρε µε καλό µάτι ο υπολογιστής µου. Δεν άντεξε να µε βλέπει µε το netbook να τον αφήνω πίσω, ακόµα κι αν ήξερε ότι θα γύριζα πάλι κοντά του. Έτσι, µετά την επιστροφή µου αποφάσισε να µε εκδικηθεί.
Την πρώτη µέρα, τα προβλήµατα περιορίστηκαν στην εκκίνηση, µε “κολλήµατα” κατά την αναγνώριση των δίσκων. Όπως ανέφερα, υπήρχαν διάφορα ανεξήγητα φαινόµενα πριν από τις διακοπές, των οποίων η αφετηρία, χρονικά, εντοπίζεται στις πρώτες εβδοµάδες της κατασκευής του και περιλάµβαναν “κόλληµα” στο µέτρηµα της µνήµης, συνεχείς επανεκκινήσεις στο boot και “παγώµατα” λίγο πριν εµφανιστεί το περιβάλλον των Windows.
Χωρίς να καθυστερήσω, έβγαλα αρκετές συσκευές USB και δύο εξωτερικούς δίσκους e-SATA, επιτρέποντας στο τροφοδοτικό των 750Watt να “αναπνεύσει”. Όµως, αυτήν τη φορά το PC µου είχε πάρει απόφαση να δώσει τη µεγάλη µάχη.
Ακολουθούν τα συνηθισµένα: άνοιγµα, αφαίρεση περαιτέρω -εσωτερικών αυτήν τη φορά- συσκευών και ξανά ένα – ένα. Δουλεύει και πάλι… αλλά µέχρι την επόµενη µέρα, που πάµε πάλι για εκκίνηση. Ξανά µία από τα ίδια, µε τη διαφορά ότι αυτήν τη φορά στο παιχνίδι µπαίνει και ένας από τους ιούς που προκαλούν shutdown στα Windows. Μόλις εµφανιζόταν το περιβάλλον, ξανά shutdown, χωρίς να δίνει χρόνο για τις γνωστές κινήσεις αποτροπής του.
Για να µην πολυλογώ, δοκιµάστηκαν όλα: safe mode, πέντε διαφορετικά rescue discs, removal tools για γνωστούς ιούς και ό,τι άλλο υπήρχε. Στο µεταξύ η δουλειά που έπρεπε να γίνει είχε αρχίσει να συσσωρεύεται. Φυσικά, έχω κι εγώ τις ευθύνες µου, αφού, αν και τα γράφω, δεν κάνω ούτε restore points ούτε back-up…
Αποσυναρµολόγηση του υπολογιστή και πάλι, αλλά αυτήν τη φορά το έχω πάρει απόφαση και προµηθεύοµαι άµεσα νέο mainboard και δίσκο. Είχα παρατηρήσει ότι έτσι κι αλλιώς υπήρχαν προβλήµατα στην τροφοδοσία συσκευών, αλλά το τροφοδοτικό ήταν µια χαρά, οπότε έµενε το mainboard.
Κατά την αλλαγή του παρατηρώ ότι 6-7 pins του socket για τον επεξεργαστή είναι στραβά. Είναι µια ανακούφιση, αφού υποθέτω ότι το πρόβληµα έχει λυθεί. Μόνο µε τον καθαρό δίσκο πάνω, αποφασίζω ότι θα συνεχίσω τη ζωή µου έχοντας ως µόνο λειτουργικό σύστηµα τα Windows 7 Ultimate 64 bit. Κάνω ρυθµίσεις, εγκαθιστώ software και όλα δείχνουν να πηγαίνουν τέλεια, µέχρι που συνδέω το ασύρµατο σετ πληκτρολογίου και mouse της Microsoft. Το νέο mainboard δεν τα έχει καλά µαζί του και δεν ξεκινά.
Δεν πειράζει, λέω, θα το χρησιµοποιήσω αλλού και βάζω άλλο σετ. Τώρα το hardware δουλεύει µια χαρά, αλλά το software δεν έχει πει την τελευταία λέξη του. Τα Windows κάποιες φορές “κολλάνε”, άλλες φορές προκαλούν επανεκκινήσεις και άλλες φορές “σκάνε” µπλε οθόνες. Σε ένα από τα πολλά restart εµφανίζεται το µήνυµα “Drive Inaccessible” (σηµειώνω πως έχω ήδη βάλει στο νέο δίσκο τα αρχεία εργασίας) και τότε αρχίζω να συνειδητοποιώ ότι δεν γλιτώνω το ραντεβού µε το νοσοκοµείο!
Προσπαθώντας να αποκρυπτογραφήσω τα µηνύµατα που εµφανίζονται, παρατηρώ ότι αναφέρονται σε boot records και… στον driver του BitLocker, µε το οποίο κλειδώνω ένα µικρό partition σε έναν δεύτερο δίσκο. Με συγκρατηµένη αισιοδοξία, εισάγω το DVD των Windows 7 και προχωρώ σε αλλεπάλληλα Repair από την αρχική οθόνη του DVD. Με µία λέξη… τζίφος!
Με την ευκαιρία, θα ήθελα να γνωρίζω αν αυτό το Repair έχει διορθώσει ποτέ κάποιο πρόβληµα οποιουδήποτε χρήστη, γιατί όσες φορές το έχω χρησιµοποιήσει δεν έχω δει προκοπή! Τέλος πάντων, αποφασίζω την επανεγκατάσταση πάνω στο υπάρχον σύστηµα και από το εσωτερικό µενού επιλογών, αφού βρεθεί το εγκατεστηµένο σύστηµα, επιλέγω Repair. Και ναι, ως διά µαγείας, το πρόβληµα διορθώνεται! Από εκείνη τη στιγµή -και αφού “έστειλα” και το BitLocker- το PC λειτουργεί άψογα!
Πού θέλω να καταλήξω; Μιλώντας “µαθηµατικά”, η καµπύλη της διόρθωσης των προβληµάτων του PC τείνει στο άπειρο όταν τα προβλήµατα είναι παραπάνω από τέσσερα. Και µε απλά λόγια: αν ένας απλός χρήστης έχει παραπάνω από δύο προβλήµατα στο PC, είναι βέβαιο ότι θα οδηγηθεί σε νέο PC. Αυτό σηµαίνει ότι έχουµε ακόµα δρόµο µέχρι το απόλυτα error-free PC. Και κάτι τελευταίο: µην απατήσετε ποτέ το PC σας – µπορεί να µην σας κυνηγήσει µε το τηγάνι, αλλά θα βρει τον τρόπο να σας εκδικηθεί!
