Όταν το 1993 το ΠΑΣΟΚ παρέλαβε από τη ΝΔ του Κ. Μητσοτάκη τη διακυβέρνηση της χώρας, το πρώτο πράγμα που αντιλήφθηκε ήταν η κατάρρευση των φοροεισπρακτικών μηχανισμών του κράτους. Ξεκίνησε τότε μια προσπάθεια ώστε να γίνουν ορισμένα πράγματα, με τον γνωστό ελληνικό τρόπο βέβαια, που μετά από μια τριετία άρχισε να φέρνει αποτελέσματα.
Ένα από τα βασικά εργαλεία εκείνης της εποχής ήταν η εκστρατεία, μέσω του Τύπου, κατά των ελευθέρων επαγγελματιών και κατά άλλων κατηγοριών εχόντων και κατεχόντων. Λέμε μέσω του Τύπου, επειδή αυτά που γίνονταν κυρίως ήταν δηλώσεις που εμφανίζονταν στις σελίδες των εφημερίδων ή στη νεαρή ακόμα τότε ιδιωτική τηλεόραση.
Οι αρμόδιοι έδιναν προσωπικά τους «στόχους» στα ΜΜΕ, που αναλάμβαναν να «τρομοκρατήσουν» τους φορολογουμένους με την κρυφή προσδοκία κάποιοι να τσιμπήσουν και να πάνε να πληρώσουν. Το κόλπο έπιανε, τα έσοδα αυξάνονταν και άρχιζαν οι πανηγυρισμοί για την αποτελεσματικότητα των φοροεισπρακτικών μηχανισμών.
Όταν η φούρια περνούσε, τα πράγματα επανέρχονταν στους παλιούς ρυθμούς και επαναλαμβάνονταν τα ίδια. Δηλαδή οι εφορίες «συναλλάσσονταν» με τους πελάτες, οι συνδικαλιστές εφοριακοί έτριζαν τα δόντια στους υπουργούς Οικονομίας και το σύστημα συνέχιζε να λειτουργεί μια χαρά: όλοι έκαναν τη δουλειά τους και όλοι ωφελούνταν. Εκτός από τα δημόσια έσοδα.
Αλατοπίπερο σε εκείνη τη θολή κατάσταση τη δεκαετία του 1990 (που επικρατούσε και συνεχίζει να επικρατεί στις εφορίες) ήταν οι αναβαθμίσεις του φοβερού συστήματος TAXIS και οι διασυνδέσεις των κατά τόπους εφοριών με αυτό.
Οι υπουργοί πανηγύριζαν και σε σεμνές τελετές στις Εφορίες έκοβαν κορδέλες και έλεγαν στις τηλεοράσεις ότι «τώρα με το TAXIS θα γίνονται διασταυρώσεις» και άλλα τέτοια, που βέβαια ούτε γίνονταν ούτε γίνονται ακόμα και σήμερα. Διασταυρώσεις γίνονται επιλεκτικά, γιατί μόνο έτσι μπορούν να τις κάνουν.
Οι ευρείας κλίμακας επιχειρήσεις (κατά επαγγελματικών ομάδων), που ακούμε στις τηλεοράσεις, αποτελούν δόλωμα μήπως και τσιμπήσει κανείς και δηλώσει από μόνος του. Ας έχει υπόψη της η πολιτική ηγεσία και κυρίως ο πρωθυπουργός, ότι στις εφορίες το πρόβλημα είναι μεγάλο και πρέπει να γίνουν αλλαγές παντού.
Αν ο Έλληνας, με τον γνωστό χαρακτήρα του, καταλάβαινε ένα πρωί πόσο αδύναμες είναι οι εφορίες τότε πολύ λίγοι θα πλήρωναν. Ο πόλεμος κατά της φοροδιαφυγής θέλει συνέχεια και επιμονή, για να αποδώσει. Αν δεν αλλάξουμε σαν χώρα ριζικά και δεν σταματήσει ο «εναγκαλισμός» με τις καταστάσεις που μας έφεραν στο σημερινό χάλι, είναι βέβαιο ότι θα βουλιάξουμε, όπως έλεγε παλαιότερα ο πρωθυπουργός.
Σε γενικές γραμμές, το μόνο που είναι βέβαιο σε τούτη τη ρημάδα τη χώρα είναι πως μία ζωή θα κλαιγόμαστε πως οι καταστάσεις συνεχώς μας πιέζουν όλο και περισσότερο, δίχως όμως να κατανοούμε την αιτία των προβλημάτων που μας έφεραν σε αυτό το αδιέξοδο.
Ωστόσο το μόνο σίγουρο για να ξεπεράσουμε τα εμπόδια είναι ότι χρειαζόμαστε έναν ηγέτη στην κυβέρνηση που θα είναι οραματιστής και δεν θα φοβάται να τολμήσει, ακόμα και να τα βάλει με τους ισχυρούς, με απώτερο σκοπό να επέλθει η κάθαρση, ούτως ώστε να επιστρέψει η ομαλότητα μέσα στην κοινωνία και κυρίως μέσα στην οικονομία, για να ξαλαφρώσει ο μέσος πολίτης που πνίγεται από τους φόρους και την αδικία. Τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται.