Η πρόσφατη απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης, σχετικά με την περιοχή της Θάλασσας της Νότιας Κίνας και τις διαβουλεύσεις μεταξύ των Φιλιππίνων και της Κίνας, έχει περιπλέξει την κατάσταση. Η Κίνα δεν περίμενε ασφαλώς μια πλήρως ευνοϊκή απόφαση, αλλά έμεινε έκπληκτη από την απόρριψη όλων των αξιώσεών της.
Η απόφαση αποτελεί ένα μεγάλο εμπόδιο στα σχέδια της Κίνας για την περιοχή, όπως και για την στρατηγική της, αυτές οι ενέργειες να γίνονται όσο το δυνατόν «αθόρυβα». Αυτό τώρα αλλάζει, καθώς η διεθνής κοινότητα γνωρίζει τις προθέσεις και τις απαιτήσεις της Κίνας. Είναι εξαιρετικά πιθανή μια αλλαγή τακτικής και η υιοθέτηση του δόγματος Πούτιν, δηλαδή η προσάρτηση περιοχών που η Κίνα θεωρεί ζωτικής στρατηγικής σημασίας. Ο κόσμος θα πρέπει να είναι προετοιμασμένος να δει να επαναλαμβάνεται το σενάριο της Κριμαίας αρκετές φορές, σε ολόκληρη τη Θάλασσα της Νότιας Κίνας.
Παρά την ήττα στη Χάγη, η οργισμένη αντίδραση των Κινέζων καταδεικνύει τη σημασία των διεκδικήσεων για το Πεκίνο. Η κινεζική κυβέρνηση χρησιμοποιώντας την απόφαση της Χάγης, στρέφεται προς το λαό θυμίζοντάς του πως ο «αιώνας της ταπείνωσης» συνεχίζεται, καθώς η απόφαση βγήκε σε ευρωπαϊκό δικαστήριο και τις θέσεις των Φιλιππίνων κλήθηκαν να υποστηρίξουν αμερικανοί νομικοί.
Ο ρόλος του θύματος ουσιαστικά ενδυναμώνει την κομμουνιστική κυβέρνηση, η οποία δεν προτίθεται να λυγίσει όπως στο παρελθόν. Αυτή η ρητορική είναι εξαιρετικά επικίνδυνη και ουσιαστικά ωθεί την κινεζική ηγεσία να λάβει ακόμα πιο ριψοκίνδυνες αποφάσεις στην περιοχή, με εντολή από τον λαό της.
Μετά την προσάρτηση της Κριμαίας, η δημοτικότητά του Πούτιν δεν αυξήθηκε μόνο στη Ρωσία αλλά και σε ολόκληρη την Κίνα. Η ικανότητά του να αντιστέκεται στις διεθνείς πιέσεις και επικρίσεις προς χάριν της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας του, όπως απεικονίζεται από τους Κινέζους αξιωματούχους, τον έχουν αναγάγει σε σπουδαίο ηγέτη.
Βλέποντας ότι η διπλωματική προσέγγιση απέτυχε να δικαιώσει τις στρατηγικές φιλοδοξίες της για την περιοχή, η Κίνα θα προχωρήσει σε κινήσεις προσάρτησης και ελέγχου, παρόμοιες με εκείνες της Κριμαίας. Ακόμα κι αν τέτοιοι ελιγμοί αποτελούν εύκολο στόχο για τις βραχονησίδες σε όλη την περιοχή, δεν πρόκειται να ακολουθηθούν στην περίπτωση της Ταϊβάν.
Η Κίνα θα περιμένει τον κατάλληλο χρόνο πριν ξεκινήσει τις θαλάσσιες επιχειρήσεις της, ενώ στο μεσοδιάστημα θα αυξήσει τις εντάσεις και τις προκλήσεις, χωρίς όμως να γίνεται απειλητική για τις γειτονικές χώρες. Ωστόσο, κοιτώντας το μεγάλο σχέδιο, η Κίνα θέτει τις βάσεις για την περιφερειακή ηγεμονία μέσα από προσαρτήσεις τύπου Κριμαίας. Αυτή ακριβώς τη μεγάλη φιλοδοξία πρέπει να φοβούνται οι ΗΠΑ και οι περιφερειακές χώρες.
