Ο λόγος που γράφω αυτό το άρθρο οφείλεται στο γεγονός πως θέλω να γνωστοποιήσω ένα μεγάλο πρόβλημα που υπάρχει στην Ελλάδα εδώ και πολλά χρόνια, αλλά δυστυχώς για ένα περίεργο λόγο οι αρμόδιες αρχές αδυνατούν να εντοπίσουν τους μηχανισμούς που επιτρέπουν στους επιτήδειους να ξεπλένουν μαύρο χρήμα μέσω της αγοράς ακινήτων στη χώρα μας.
Για να κατανοήσετε το μέγεθος της κατάστασης, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε ολόκληρη την Ευρώπη, σήμερα βγήκε στο φως της δημοσιότητας πως στην Αγγλία και την Ουαλία, υπάρχουν πάνω από 87.000 ακίνητα που ανήκουν σε αμφιλεγόμενες εταιρείες και έχουν ως έδρα φορολογικούς παραδείσους. Η έρευνα που αποκάλυψε αυτά τα ευρήματα στη Μεγάλη Βρετανία διεξήχθη από την Global Witness.
Για να το καταλάβει ακόμη και ο πιο αδαής, μιλάω για off shore εταιρείες που έχουν ως διευθυντές αχυρανθρώπους και στην πραγματικότητα κανείς δεν ξέρει ποιος κρύβεται από πίσω, και μέσω αυτής της πρακτικής νομιμοποιείται το μαύρο χρήμα.
Εν ολίγοις, φανταστείτε πως αφού ετούτη η κατάσταση συμβαίνει στη Μεγάλη Βρετανία όπου εκεί πραγματικά οι κρατικοί μηχανισμοί δουλεύουν με εξαιρετική επιτυχία, αλλά και πάλι είναι δύσκολο να παταχθεί το οργανωμένο έγκλημα, συμπεριλαμβανομένων και των μεμονωμένων περιστατικών που ξεπλένει μαύρο χρήμα σαν να πρόκειται για μία υπόθεση ρουτίνας, τότε γίνεται εύκολα αντιληπτό πως στην Ελλάδα ενδέχεται το πρόβλημα να είναι ακόμη μεγαλύτερο, διότι ως γνωστόν η χώρα μας δεν φημίζεται για την αποτελεσματικότητα αντιμετώπισης τέτοιου είδους φαινομένων.
Συγκεκριμένα, θα σας θέσω ένα πολύ απλό ρητορικό ερώτημα, και φυσικά δεν περιμένω απάντηση, απλά το πράττω ως τροφή για σκέψη για εσάς που διαβάζετε αυτό το άρθρο: «Κατά πόσο είναι εφικτό ένας μαφιόζος που έχει στην κατοχή του off shore εταιρείες να αγοράσει μέσω αυτών ακίνητα στην Ελλάδα; Πόσο μάλλον που τη σήμερον ημέρα που τα σπίτια στη χώρα μας πωλούνται σωρηδόν, και μάλιστα για εξευτελιστικά ποσά, όπως για παράδειγμα για 10.000 ευρώ.
Επίσης μην ξεχνάτε πως η Ελλάδα χορηγεί άδειες διαμονής στη χώρα μας πενταετούς διάρκειας με δυνατότητα ανανέωσης σε άτομα πού προέρχονται εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με τη μόνη προϋπόθεση να αγοράσουν ένα ακίνητο αξίας άνω των 250.000 ευρώ.
Επομένως καταλαβαίνουμε όλοι, ό,τι χωρίς να ξέρουμε πως ετούτο άτομο έχει βρει αυτά τα χρήματα, δηλαδή εάν τα έχει αποκτήσει από παράνομη δραστηριότητα, τον διευκολύνουμε και του δίνουμε τη δυνατότητα να συνεχίσει να λειτουργεί κατά αυτό τον τρόπο, εκμεταλλευόμενος τα κενά ασφαλείας που υπάρχουν σε αυτό τον τομέα.
Οι έρευνες της Global Witness έχουν επανειλημμένα δείξει πως οι εγκληματίες και οι διεφθαρμένοι πολιτικοί μπορούν να χρησιμοποιήσουν την αγορά ακινήτων στη Μεγάλη Βρετανία για να κρύψουν ή ξεπλύνουν τα βρώμικα χρήματα. Μιλάω πάντα για μετρητά που συνήθως είναι δύσκολο να τα καταθέσεις στην τράπεζα γιατί θα πρέπει να λογοδοτήσεις από πού τα βρήκες.
Νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες
Οι ειδικοί εκτιμούν ό,τι η νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες ανέρχεται σε ετήσια βάση περίπου στα 1,3 δισεκατομμύρια δολάρια, και δυστυχώς αυτός ο αριθμός αποδεικνύει εμπράκτως πως η εγκληματική δραστηριότητα ζει και βασιλεύει, άσχετα εάν γίνονται φιλότιμες προσπάθειες από όλες τις αναπτυγμένες χώρες του δυτικού πολιτισμού για να εξαλειφθεί αυτό το απογοητευτικό φαινόμενο.
Αν και η κατάσχεση των κερδών από παράνομες δραστηριότητες μέσω των τραπεζών θεωρείται μία από τις πιο αποτελεσματικές μεθόδους αντιμετώπισης του προβλήματος, εν τούτοις οι συμμορίες έχουν βρει εξαιρετικά πολύπλοκα κόλπα για να κρύψουν τα κέρδη τους, και προφανώς δεν στρέφονται προς τις τράπεζες για να καταθέσουν τα χρήματα τους, διότι θα είναι σαν να πηγαίνουν σαν τα πρόβατα στη σφαγή.
Ωστόσο το μεγαλύτερο πρόβλημα που καλούνται να αντιμετωπίσουν οι τράπεζες για να βρουν πότε διεξάγεται νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, είναι ο διαχωρισμός της ύποπτης δραστηριότητας από τις έντιμες επιχειρηματικές δραστηριότητες που ενισχύουν την οικονομία της κάθε χώρας και παράλληλα δίνουν δουλειά στον απλό κοσμάκη.
Παρόλο που οι νέοι κανονισμοί που θεσπίστηκαν από την Ευρωπαϊκή Ένωση ρίχνουν το μπαλάκι των ευθυνών στις τράπεζες για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Όμως από την άλλη πλευρά το απίστευτα μεγάλο μέγεθος των δεδομένων που συλλέγονται από τα συστήματα των τραπεζών και η πολυπλοκότητα της σύγχρονης τραπεζικής ουσιαστικά περιπλέκει ακόμη περισσότερο τα πράγματα, προσφέροντας έτσι ασπίδα προς τους εγκληματίες για να προστατευτούν, εξαιτίας της αναλγησίας που υπάρχει σε αυτό τον τομέα.
