ΑρχικήΟικονομίαInvest in Greece: Κατά πόσο η Ελλάδα είναι επενδυτικός παράδεισος;

Invest in Greece: Κατά πόσο η Ελλάδα είναι επενδυτικός παράδεισος;

Άρθρο της Ανατολής Ιωαννίδου.

Τόσα χρόνια ακούμε για την περιβόητη ανάπτυξη που όλο βρίσκεται στο δρόμο και έρχεται, έρχεται (έλα, μπορείς)… αλλά χάνεται κάπου στην πορεία. Ανάπτυξη, αυτή η άγνωστη λοιπόν! Ήμουνα νιός και γέρασα από τότε που αναπτυσσόμαστε, εκσυγχρονιζόμαστε, ψηφιοποιούμαστε και γινόμαστε ένα «σύγχρονο, μοντέρνο Ευρωπαϊκό κράτος» (κάπου στη κεντρική Αφρική στα σύνορα Κονγκό – Ουγκάντας).

Εκτός από μικρές, αποσπασματικές βελτιώσεις χωρίς ευρύτερο σχεδιασμό, οι οποίες όπως είναι φυσικό χάνονται στον ευρύτερο κυκεώνα της δημόσιας διοίκησης, έχει γίνει κάποια πραγματική αλλαγή επί της ουσίας; Εγώ γιατί δεν την είδα; Έχει αλλάξει κάτι θεμελιώδες ώστε να προσελκύσει ένα ξένο επενδυτή και να τον πείσει να ρίξει τα ωραία λεφτάκια του σε αυτή τη χώρα (με τον θεμιτό στόχο του κέρδους σε επίπεδο win – win); Χμ.. δεν το νομίζω!

Είμαι άνθρωπος που πραγματικά θέλει να βλέπει το ποτήρι «μισογεμάτο». Όσο και αν το προσπαθώ δεν μπορώ να δω αυτό το συγκεκριμένο ποτήρι της ανάπτυξης μισογεμάτο ή έστω ψιλογεμάτο. Για να εισρεύσουν επενδύσεις κάποιες απαραίτητες προϋποθέσεις (και απόλυτα λογικές προϋποθέσεις) σε πολύ αδρές γραμμές είναι οι ακόλουθες :

Η ύπαρξη ενός ισχυρού ευρύτερου νομικού πλαισίου και ενός πολύ συγκεκριμένου ειδικού κανονιστικού πλαισίου για τον σκοπό των επενδύσεων.

Η ύπαρξη των απαιτούμενων υποδομών για τη διευκόλυνση των επενδύσεων

Η ύπαρξη μιας ειδικής ομάδας κατάλληλων ανθρώπων σε επίπεδο πολιτείας με μοναδικό αντικείμενο την αναζήτηση επενδύσεων, την επιτυχή προώθηση υφιστάμενων προτάσεων για επενδύσεις και την απομάκρυνση τυχόν νομικών αγκυλώσεων που ενδέχεται να τις εμποδίζουν

Ο σχεδιασμός διαχρονικού (και υπερκομματικού) στρατηγικού σχεδίου σε επίπεδο χώρας για την προσέλκυση επενδύσεων ,το οποίο σχέδιο θα βασίζεται στην αναγνώριση των πραγματικών αναγκών των πιθανών εμπλεκόμενων μερών και θα προτείνει ελκυστικά και εμπορικά έργα που θα προσελκύσουν επενδυτές.

  • Η ευκολία στις διαδικασίες εγκατάστασης, ο χρόνος εγκατάστασης και το ύψος του ιδρυτικού κόστους
  • H πολιτική σταθερότητα
  • Η σταθερότητα και η απλότητα του φορολογικού συστήματος
  • Η εμπιστοσύνη στο τοπικό χρηματοπιστωτικό σύστημα και το διεθνές οικονομικό περιβάλλον
  • Οι εργασιακές σχέσεις και το επίπεδο των αμοιβών
  • Οι τεχνολογικές υποδομές
  • Και last but not least… τα μειωμένα επίπεδα διαφθοράς

Πως μπορεί ο καθένας από εμάς να αισθάνεται αισιόδοξος για την «ανάπτυξη»; Βέβαια θα μου πείτε ότι η ανάπτυξη δεν είναι μόνο αποτέλεσμα επενδύσεων αλλά δημιουργείται και εσωτερικά. Σαφώς και δημιουργείται και εσωτερικά. Αλλά σίγουρα η ένεση ξένου χρήματος που θα εισρεύσει στην τοπική οικονομία σε πρώτο στάδιο είναι το άμεσο αντίδοτο (shock treatment) προκειμένου να γλιτώσουμε την άρρωστη οικονομία από βέβαιο θάνατο.

Σε ένα δεύτερο στάδιο μπορούμε (και επιβάλλεται) να της παρέχουμε μια μακροπρόθεσμη «θεραπεία» ενθαρρύνοντας την ανάπτυξη εκ των έσω γιατί οι επενδυτές δεν είναι μόνο εξωτερικοί αλλά και εσωτερικοί. Οι εσωτερικοί επενδυτές προς το παρόν έχουν χάσει και αυτοί και όχι άδικα, την εμπιστοσύνη τους στην τοπική οικονομία. Ας μην ξεχνάμε ότι η αγοραστική δύναμη των καταναλωτών έχει μειωθεί κατά πολύ, δεδομένου ότι βρισκόμαστε μέσα στην καρδιά της ύφεσης.

Η επικρατούσα ψυχολογική κατάσταση στο εσωτερικό δεν ενθαρρύνει την επένδυση και μόνο κάποιοι πραγματικοί γνώστες, εκμεταλλεύονται την παρούσα κατάσταση του χρηματιστηρίου για μακροπρόθεσμες επενδύσεις με ορίζοντα 20ετίας. Οι μικροεπενδυτές των προηγουμένων χρόνων, αμφιβάλλω πλέον αν έχουν αποθέματα για να επενδύσουν και με δεδομένο ότι ακόμα και οι μικρές αποταμιεύσεις έχουν φύγει εδώ και καιρό για το εξωτερικό (χωρίς να έχουν κανένα λόγο να επιστρέψουν προς το παρόν), τα περιθώρια για εσωτερική επένδυση στενεύουν σημαντικά.

Ας πάμε πίσω όμως στις επενδύσεις από το εξωτερικό. Ας το δούμε πιο «προσωπικά» το ζήτημα. Αν ήσασταν επενδυτής θα επενδύατε τα χρήματα σας στην Ελλάδα; Π.χ θα επενδύατε σε ακίνητη περιουσία ; Όχι φυσικά. Η φορολογία είναι ασύμφορη, οι τιμές των ακινήτων δεν έχουν πέσει αναλογικά με την ευρύτερη πτώση της οικονομίας (αναμένονται να πέσουν κι άλλο στο μέλλον) και τα υφιστάμενα ακίνητα είναι ήδη υπερτιμημένα από τη φούσκα των ακινήτων του 2005 (Θυμάστε το περιβόητο ΦΠΑ;). Θα επενδύατε στη δημιουργία μιας εταιρίας παροχής υπηρεσιών ή σε μια παραγωγική μονάδα στην Ελλάδα; Μάλλον όχι.

Η φορολογία είναι και εδώ αρκετά υψηλή, το φορολογικό σύστημα ρευστό και αλλάζει μήνα με το μήνα, η διαδικασία δημιουργίας είναι αρκετά χρονοβόρα , τα απαιτούμενα έγγραφα για τη σύσταση πολλά, οι διαδικασίες σχετικά αδιαφανείς (αφήνοντας τα περιθώρια στον κάθε δημόσιο καρεκλοκένταυρο να «επωφεληθεί») , η Ελλάδα μπορεί να εξέλθει της Ευρωζώνης ανά πάσα στιγμή, το εργασιακό καθεστώς είναι ρευστό , οι μισθοί ακόμα ψηλοί συγκριτικά με άλλες χώρες που προτιμούνται για το «φτηνό» εργατικό δυναμικό…

Να μιλήσω για τις απεργίες; Τα πληροφοριακά συστήματα που σε επίπεδο κράτους βρίσκονται σε εμβρυακή κατάσταση; Tην παράλυση του δημόσιου τομέα (προχθές η εφορία της περιοχής μου δεν είχε μελάνι να τυπώσει – περικοπές γαρ! ) ; Τόσες περικοπές που πλέον δεν αφήνουν την ίδια την οικονομία να λειτουργήσει.

Εμείς οι ίδιοι ΔΕΝ θα θέλαμε να επενδύσουμε στην Ελληνική οικονομία από την οποία στο κάτω – κάτω της γραφής εξαρτάται η επιβίωση μας. Ο ξένος … γιατί να θέλει; Ακόμα και αν φτιάξουμε τις εσωτερικές μας διαδικασίες (κάτι που θα έπρεπε να γίνει όχι χθες, αλλά προχθές) και τις υποδομές υπάρχουν πολλοί παράγοντες που δεν μπορούμε να ανατρέψουμε άμεσα. Η πολιτική σταθερότητα δεν έρχεται από την μια μέρα στην άλλη. Ο παγκόσμιος διασυρμός της χώρας έδωσε την εικόνα ενός κράτους με ανύπαρκτη διοίκηση, γεμάτο κλέφτες , φοροφυγάδες και αφερέγγυους πολίτες που αρνούνται να πληρώσουν όσα «γλέντησαν» τόσα χρόνια.

Η κοινή γνώμη δεν αλλάζει από τη μια μέρα στην άλλη. Η διαφθορά; Εκτός εάν δεν ληφθούν ακραία μέτρα παραδειγματικής τιμωρίας όσων χρηματίζονται, η διαφθορά , ειδικότερα τώρα με τις μειώσεις στο εισόδημα των δημοσίων λειτουργών, όχι μόνο δεν θα μειωθεί αλλά θα χειροτερεύσει. Το φορολογικό σύστημα πρέπει επιτέλους να μην αλλάζει κάθε λίγο και λιγάκι , όχι μόνο για τους πιθανούς επενδυτές αλλά και για τους ίδιους τους πολίτες που πλέον δεν μπορούν να προγραμματίσουν την αυριανή μέρα… όχι το μέλλον τους. Αυτό όμως δεν μπορεί να γίνει εκ των πραγμάτων στην παρούσα φάση.

Η Ελλάδα δεν μπορεί εύκολα να κερδίσει ξανά την εμπιστοσύνη. Νομίζω ότι αυτό το πλοίο έχει σαλπάρει προ πολλού… και για να επιστρέψει πρέπει να γίνουν τεράστια άλματα στην οργάνωση, τη νοοτροπία , στις μεθόδους και φυσικά στον όλο τρόπο λειτουργίας της οικονομίας μας. Να γιατί δεν έχω ελπίδες για την ανάπτυξη και δεν μπορώ να δω το ποτήρι μισογεμάτο. Όλα αυτά θέλουν χρόνο… χρόνο που εμείς πια δεν έχουμε…

Διάβασε επίσης: Βρες χρηματοδότηση για την επιχείρηση ή την ιδέα σου, τρόποι

Στέλιος Θεοδωρίδης
Στέλιος Θεοδωρίδης
Ο ήρωας μου είναι ο γάτος μου ο Τσάρλι και ακροάζομαι μόνο Psychedelic Trance
RELATED ARTICLES

Αφήστε ένα σχόλιο

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

Πρόσφατα άρθρα

Tηλέφωνα έκτακτης ανάγκης

Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος: 11188
Ελληνική Αστυνομία: 100
Χαμόγελο του Παιδιού: 210 3306140
Πυροσβεστική Υπηρεσία: 199
ΕΚΑΒ 166