To Trainspotting, ταινία που ανέδειξε τον Ewan MacGregor, είναι ένα film του Danny Boyle (1996) που περιγράφει με ξεχωριστό τρόπο τις περιπέτειες των νεαρών πρωταγωνιστών της με τα ναρκωτικά δίνοντας το έντονο στίγμα της για μια αποπροσανατολισμένη κοινωνία και όσοι θα την έχετε δει θα γνωρίζετε ότι η προσέγγιση του είναι αληθοφανεστατη, ειλικρινής και αφοπλιστική.
Η μουσική που «ντύνει» την καθημερινότητα των νεαρών είναι εξίσου αγχώδης, κυκλοθυμική και άλλοτε «χαμένη» όπως η ψυχοσύνθεση των ηρώων και αυτό, αν μου επιτρέπετε, στοιχειοθετεί ένα ενδιαφέρον εγχείρημα, όχι τόσο για την ταινία, όσο για το soundtrack και το αν και κατά πόσο το συνολικό μουσικό της ρεζουμέ θα έχει συνοχή και ομαλή ροή…
Η αλήθεια είναι ότι η κοινή συνιστάμενη όλων των ήχων του είναι …οι χαρακτήρες, οι εναλλαγές συναισθημάτων των οποίων θα έλεγα ότι περιγράφονται στο εύρος τους από τη μουσική…που με τα britpop, τα alternative, αλλά και τα techno και τα πιο ατμοσφαιρικά μονοπάτια της …ανασαίνει με τους ρυθμούς και τον παλμό της ζωής του Mark και της παρέας του… Παρά τις έντονες εναλλαγές ήχων βέβαια, το αποτέλεσμα δεν μπορεί να είναι κακό, απεναντίας η συμβολή σπουδαίων μουσικών ονομάτων το κάνει και ένα σημαντικότατο σύγχρονο soundtrack…
Ας τα πάρουμε ένα – ένα, το soundtrack ανοίγει δυναμικά και σε κερδίζει με την πρώτη του νότα, και το εκρηκτικό Lust for Life του αειθαλή Iggy Pop είναι από τα σπουδαιότερα κομμάτια του cd, με τον Pop να συνεισφέρει ακόμα με το Nightclubbing που είναι αργόσυρτο και παρασέρνει με τη γρέζα της φωνής του γερο-Iggy… Συνεχίζοντας, δεν μπορείς να μην ξεχωρίσεις το πασίγνωστο Perfect Day του Lou Reed που μελαγχολεί και ανατριχιάζει…
Το κατά πόσο κολλάει εδώ είναι συζητήσιμο βέβαια και το ίδιο ίσως ισχύει για τον μεγάλο Brian Eno (σπουδαίος ατμοσφαιρικός σύνθετης που έχει συμβάλλει και στην παραγωγή) με το Deep Blue Day να ταξιδεύει τους ήρωες στη …χώρα των Λωτοφάγων… Καταλαβαίνετε… Συνεχίζοντας, τo new wave εδώ εκπροσωπείται από τους New Order που με το Temptation δίνουν μια χρήσιμη 80-90’s disco pop πινελιά ενώ οι Sleeper διασκευάζουν γοητευτικά και υποτονικοτροπα το άμεσα αναγνωρίσιμο Atomic των Blondie…
Από την άλλη, το Born Slippy των Underworld είναι το πιο beat track με techno φιλοσοφία αλλά ενώ καταλαβαίνω πως έντυσε την ταινία εξαιρετικά (στη σουρεαλιστική σκηνή με το μωρό στο ταβάνι), εδώ είναι «σαν τη μύγα μες στο γάλα» παρόλο που είναι ένα πολύ καλό χορευτικό κομμάτι… Στην αντίπερα ηχητική όχθη του ambient έχουμε το ομώνυμο κομμάτι του cd από τους Primal Scream που φιλοξενούνται απόψε και αύριο (άλλαξε την τελευταία στιγμή… ΚΑΙ αύριο) στην πόλη μας που παραδίδουν ένα μεθυστικό κομμάτι…
Ένα πολύ όμορφο κομμάτι, από τα αγαπημένα μου στο cd είναι το 2:1 των Elastica σε ένα αργό pop meets alternative rock πέρασμα. Να αναφέρω και τη συμμετοχή των Blur και του υπερδραστήριου τους frontman Damon Albarn (ξεχωριστά) σε 2 κομμάτια, όπως και τους γνωστούς Pulp που επίσης συνεισφέρουν και τους electro-ambient Leftfield.
Γενικά, τίθεται ένα θέμα εδώ που χρίζει προσοχής… Η συνοχή σε σημεία απουσιάζει, αλλά βέβαια μόνο αν το θεωρείτε ζητούμενο… Κάποιοι από τους καλύτερους εκπρόσωπους των σκηνών της brit-pop, της techno και του ambient των 90’s βρίσκονται εδώ ενώ και το rock είναι στις επάλξεις… Η μουσική του ανομοιομορφία εξισορροπείται από την δεδομένα πολύ καλή επιλογή κομματιών τα οποία αν μη τι άλλο απογειώνουν και την ίδια την ταινία στο απαιτητικό συναισθηματικό φάσμα των πρωταγωνιστών της… Άρα για εσάς έχει να κάνει με το τι από τα παραπάνω πλησιάζει κοντύτερα στο προσωπικό σας κριτήριο…
Εγώ συνολικά κρίνοντας από τα προαναφερθέντα συν και πλην, δίνω ένα 7 που αντίστοιχα με σας μπορεί να γίνει κάλλιστα 5 ή 9… Τι δύσκολη δουλειά ορισμένες φορές…
- Βαθμολογία: 7/10
Track Listing
- Lust For Life – Iggy Pop
- Deep Blue Day – Brian Eno
- Trainspotting – Primal Scream
- Atomic – Sleeper
- Temptation – New Order
- Nightclubbing – Iggy Pop
- Sing – Blur
- Perfect Day – Lou Reed
- Mile End – Pulp
- For What You Dream Of – Bedrock Featuring KYO
- 2:1 – Elastica
- Final Hit, A – Leftfield
- Born Slippy – Underworld
- Closet Romantic – Damon Albarn
Υστερόγραφο: Όμορφη μου «Valentine» εκεί έξω, δεν έχει να κάνει με soundtrack, αλλά αυτό ποσώς ενδιαφέρει, το μακράν ομορφότερο κομμάτι που έχω ξεχωρίσει τελευταία και θέλω να μοιραστώ μαζί σου για να ντύνει, μαζί με το χιόνι ή οτιδήποτε, τις εικόνες σου, είναι το Star των Reamonn… Συγνώμη… Του χρόνου θα φέρω λουλούδια…