Big Fish (soundtrack)

Σημείωση: Το παρόν άρθρο είχε διαγραφεί λόγω τεχνικού προβλήματος και το δημοσιεύσαμε ξανά.

Προ-οσκαρικό το προγραμμάτιζα, μετά-οσκαρικό μας βγήκε (αυτά έχουν οι ζωντανές μεταδόσεις – άσχετο). Ετεροχρονισμένο πλην πάντα ενημερωμένο όμως το FilmSound, αναπνέει ακόμα σε ρυθμούς Όσκαρ, σε μια απονομή που φέτος, παρόλα αυτά, πέρασε και δεν ακούμπησε… (Κακό για το τζέρτζελο, καλό για την ουσία, αν θέλετε την προσωπική μου γνώμη) .

Εμείς θα προχωρήσουμε πέρα από τα παρασκήνια της τελετής, τα κόκκινα χαλιά, τους celebrities και τις …τουαλέτες που φοριούνται (άκου ανωμαλία) και θα ασχοληθούμε με τα «δικά μας τα χωράφια»… Πέρα για πέρα δίκαια η βράβευση του Shore για το soundtrack του Return of the King, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ήταν η μοναδική αξιόλογη -μεταξύ των υποψηφιοτήτων- πρωτότυπη μουσική δουλειά στα φετινά Όσκαρ…

Με ευτυχή αφορμή τα οποία, η στήλη παρουσιάζει έναν από τους υποψήφιους που τυχαίνει να είναι ένας από τους σημαντικότερους και σίγουρα πιο ιδιόρρυθμους μουσικοσυνθέτες της εποχής… Α, είναι και από τους αγαπημένους μου… Danny Elfman…

Ο Danny Elfman γεννήθηκε στις 29 Μαΐου του 1953 στο Λος Άντζελες σε ένα οικογενειακό περιβάλλον άκρως καλλιεργημένο. Πατέρας δάσκαλος, μητέρα επιτυχημένη συγγραφέας. Στην ηλικία των 18 έφυγε για τη Γαλλία μαζί με τον αδερφό του και εκεί άρχισε δειλά το μουσικό του ταξίδι ερχόμενος σε επαφή με μια θεατρική ορχήστρα. Το πεπρωμένο τον έφερε ξανά πίσω στην Αμερική, όπου πρωτοσυνέθεσε μουσική για μια ταινία του αδερφού του Richard, το 1980, ενώ παράλληλα συμμετείχε στο rock group Oingo Boingo.

Ήταν το 1985, όταν ο πρωτοεμφανιζόμενος σκηνοθέτης Tim Burton έκανε την πρώτη του κινηματογραφική απόπειρα με το Pee-Wee’s Big Adventure, για τη μουσική επένδυση του οποίου είχε τη φαεινή ιδέα να ζητήσει τον Elfman. Η πρώτη αυτή συνεργασία ήταν η αρχή για μια από τις πιο επιτυχημένες συνεργασίες σκηνοθέτη-μουσικοσυνθέτη που τουλάχιστον εγώ γνωρίζω, η μεγαλύτερη επιτυχία της οποίας είναι να θεωρούμε τον ιδιόμορφο οπτικό κόσμο του Burton με εκείνο τον ηχητικό του Elfman αληθινά αλληλένδετους. Αληθινή μαγεία!

Μετά από την πρώτη τους συνεργασία, ανέπτυξαν μια σημαντική επαγγελματική σχέση αλλά και φίλια και με μοναδική εξαίρεση το Ed Wood, κάθε ταινία του Burton, μουσικά, έχει την υπογραφή του Elfman. Ο Burton έχει δηλώσει: «Αντιλαμβάνεται πλήρως τον τόνο που θέλω να δώσω κάθε φορά στην ταινία που συνήθως είναι ταυτόχρονα αστείος και δραματικός. Αντιλαμβάνεται το πόσο πολύπλοκη είναι η φύση των πραγμάτων στα φιλμ μου και συμβάλλει κάθε φορά να καταλάβουμε ως θεατές τι συμβαίνει στην ταινία..»

Και ειλικρινά αυτή η συνεργασία είναι τόσο επιτυχημένη. Μέσα από αυτή, ο Elfman έχει παραδώσει μερικά από τα ομορφότερα σύγχρονα soundtrack απαράμιλλης αρτιότητας όσο και ιδιοτυπίας που παρεκκλίνει από το στερεότυπο και κλασσικοτροπο συνθετικό προσανατολισμό των συνάδελφων του. Και αυτό είναι που τον κάνει να ξεχωρίζει..

Η καταπληκτική μουσική του Ψαλιδοχερη όσο και εκείνη του Σκαθαροζουμη (μα τι τίτλοι..), αλλά και το ξεχωριστό (αγαπημένο μου) Nightmare Before Christmas, όπου ερμηνεύει (καταπληκτικά) κιόλας τον πρωταγωνιστικό ρόλο είναι από τα χαρακτηριστικότερα δείγματα της συνεργασίας μαζί με το θρυλικό Batman που το 1989 του απέφερε βραβείο Grammy, ενώ το 1998 είχε διπλή(!) υποψηφιότητα για Όσκαρ για τις δουλείες του στο Men in Black και στο Good Will Hunting άλλων σκηνοθετών… Στη νέα ταινία του Burton, το Big Fish, το score που συνέθεσε ο Elfman του απέφερε, όπως προείπαμε, άλλη μια υποψηφιότητα για Όσκαρ…

Το Big Fish είναι μια όμορφη ταινία που έχει τον τρόπο της να συγκινήσει και να συνεπάρει με τον ξεχωριστό κινηματογραφικό …ειρμό του δημιουργού της, αλλά στη θύμηση των καταπληκτικών ταινιών που κοσμούν το παλμαρε του, θα έλεγα καλύτερα να αποφύγουμε τις συγκρίσεις… Μουσικά τώρα, το soundtrack της χωρίζεται σε δυο μέρη… Πέρα από τις συνθέσεις του Elfman για τις οποίες θα μιλήσουμε παρακάτω, υπάρχουν και 7 πανέμορφα κομμάτια που προδιαθέτουν ιδανικά με τη δική τους «παραμυθιάρικη» μαγεία… To Man of the Hour που συνέθεσαν ειδικά οι θρυλικοί Pearl Jam για την ταινία (αφότου την είδαν) και το οποίο κοσμεί τους τίτλους τέλους ήταν υποψήφιο για Χρυσή Σφαίρα και είναι ειλικρινά πανέμορφο…

Όχι ότι το Dinah που ακολουθεί δεν είναι εξίσου μαγικό… O Bing Crosby μέσα από την ιδιαίτερη μουντή (ραδιοφωνική θα έλεγα) μουσική παραγωγή που ευωδιάζει γραμμόφωνο, παραδίδει ένα ξεχωριστό κομμάτι… Γενικά τα κομμάτια πριν τις συνθέσεις του Elfman, αποτελούν ..βουτιά στο παρελθόν μιας άλλης εποχής συνεισφέροντας στο όλο feeling του όμορφου παραμυθιού του Big Fish… Όσο για τον Elfman, παραδίδει ένα κάπως πιο ώριμο και συγκροτημένο αποτέλεσμα από τις πιο πομπώδεις δουλειές του… Βυθίζει στην ιστορία παρασέρνοντας σε αργούς ρυθμούς με εξάρσεις μελωδίας… Γνώριμα στα αυτιά θέματα θα φανούν εκείνα του υπέροχου Underwater, το οποίο έχει τα παιχνιδίσματα και τη συνθετική σφραγίδα του Elfman.

Το The Growing Montage απ` τήν άλλη είναι πιο γνωστό, στο γνώριμο ύφος του σύνθετη, κάπως πιο έντονο από το μουσικό σύνολο με επιβλητικά μοτίβα… Να μην ξεχάσω το απίθανο Siamese’s Twin Song που συντροφεύει την αντίστοιχη σκηνή στην ταινία όπου συστηνόμαστε στις εν λόγω κύριες… Παρόλα αυτά, θα είμαι ειλικρινής… To soundtrack θα με απογοήτευε (δεδομένα υψηλές προσδοκίες βέβαια) αν δεν υπήρχε το μοναδικό “Finale”.

To μοναδικό που διαρκεί πάνω από 3-4 λεπτά, διαρκεί 11, και ειλικρινά είναι το κομμάτι το οποίο ήταν επιπέδου βράβευσης… Γνήσιος Elfman, μαγική ενορχήστρωση, σπουδαία σύνθεση, με εναλλαγές διαθέσεων και συναισθημάτων Burton-ικου τρομου/αγωνιας, να αγκαλιάζουν παιχνιδιάρικα σκιρτήματα και πειραματισμούς με keyboards… Και αυτό το μελαγχολικό πιάνο που μια απογειώνει μέχρι να σε προσγειώσει βυθίζοντας σε ακόμα πιο χαμηλά, στο Βασίλειο του φανταστικού, είναι όλα τα λεφτά … Τελικά, ο Danny τα κατάφερε ξανά…

Ένας πιο ώριμος Elfman με την έννοια των πιο ήρεμων θεμάτων, μια συγκροτημένη δουλειά που είναι στο ύψος της αλλά όχι η πιο εντυπωσιακή του… Παρόλα αυτά και πάλι μαγεύει και για άλλη μια φορά εξυπηρετεί την ιδιαιτερότητα της ταινίας, πιο ανθρώπινη και λιγότερο φανταστική, μοναδικά… Προσθέτοντας και τα υπέροχα πρώτα κομμάτια, έχουμε ένα απόλυτα πλήρες μουσικό ταξίδι που είναι από τα καλύτερα φετινά… Όσο για τον Elfman, αλλά και τον Burton, και οι δυο έχουν κάνει και καλύτερα…

• Βαθμολογία για το σύνολο: 7,5 / 10

Big Fish Track listing

1. Man of the Hour by Pearl Jam (3:45)
2. Dinah by Bing Crosby (2:17)
3. Everyday by Buddy Holly (2:09)
4. All Shook Up by Elvis Presley (1:58)
5. Five O`Clock World by The Vogues (2:10)
6. Ramblin` Man – by The Allman Brothers (4:57)
7. Let`s Work Together by Canned Heat (3:13) , DANNY ELFMAN
8. Pictures (0:45)
9. Big Fish (Titles) (4:32)
10. Shoe Stealing (0:54)
11. Underwater (1:53)
12. Sandra`s Theme (2:22)
13. The Growing Montage (2:40)
14. Leaving Spectre (1:59)
15. Return to Spectre (2:12)
16. Rebuilding (1:18)
17. The Journey Home (2:10)
18. In the Tub (1:18)
19. Sandra`s Farewell (1:16)
20. Finale (11:10)
21. End Titles (2:41)
22. Jenny`s Theme (1:45)
23. Twice the Love (Siamese Twins` Song) – performed by Bobbi Page/Candice Rumph (1:49)

• Συνολική χρονική διάρκεια soundtrack: 61:24 λεπτά