Σε παγκόσμια κλίμακα ο χώρος της εστίασης είναι από τους πρωτοπόρους σε ό,τι αφορά την ανάπτυξη με τη μέθοδο του franchising. Θα μπορούσε ίσως να θεωρηθεί, ότι είναι αυτός που έδειξε το δρόμο για να ακολουθήσουν και άλλοι κλάδοι, έτσι ώστε να υπάρχουν σήμερα επενδυτικές ευκαιρίες για κάθε βαλάντιο.
Ειδικά στην ελληνική αγορά πολλοί έχουν ήδη επενδύσει στην εστίαση μέσω της δικαιόχρησης και άλλοι ζητούν την ευκαιρία να «αρπάξουν» και αυτοί ένα μερίδιο αυτής της αγοράς.
Είναι όμως πραγματική ευκαιρία η τοποθέτηση χρημάτων σε ένα franchise εστίασης ή υπάρχουν, όπως και σε πολλές άλλες δραστηριότητες, παγίδες; Στη συνέχεια, θα δούμε τι πρέπει να προσέξει κανείς, πριν επιλέξει την εμπορική ονομασία στην οποία θα εμπιστευθεί τις επιχειρηματικές του φιλοδοξίες.
Συνοπτικά μπορούμε να κατηγοριοποιήσουμε τα κριτήρια αξιολόγησης σε εκείνα που γίνονται σε πρώτο στάδιο και αφορούν την επιλογή τύπου δραστηριότητας και εκείνα που αφορούν το δεύτερο στάδιο και γίνονται απευθείας με το δικαιοπάροχο ή, στην βέλτιστη περίπτωση, τον εντεταλμένο σύμβουλο του.
Στο πρώτο διερευνητικό στάδιο ανήκουν τα εξής κριτήρια αξιολόγησης:
Η αναγνωρισιμότητα του σήματος στην αγορά
Εξετάζεται, πόσο γνωστή και διαδεδομένη είναι το σήμα, έτσι ώστε ένα νέο κατάστημα να μπορέσει να προσελκύσει πελάτες από τις πρώτες κιόλας ημέρες λειτουργίας του.
Η τοποθεσία
Στη περίπτωση που ήδη υπάρχει ένα ακίνητο από τη μεριά του δικαιοδόχου, πρέπει να αξιολογηθεί το εάν αυτό τυγχάνει της αποδοχής του δικαιοπάροχου και μπορεί να γίνει πόλος έλξης για ένα συγκεκριμένο προϊόν. Οι απαιτήσεις του χώρου (κομβικότητα, διαστάσεις, υποδομές κ.α.) που έχει ο κάθε δικαιοπάροχος διαφέρουν μεταξύ τους.
Το μέγεθος του υφιστάμενου δικτύου
Το μέγεθος του υφιστάμενου δικτύου είναι σημαντικό κριτήριο, αφού μπορεί ευκολότερα να διασφαλίσει οικονομίες κλίμακος. Όσο μεγαλύτερη είναι η αγοραστική δύναμη του δικτύου, τόσο αυξάνουν οι πιθανότητες για ευνοϊκότερους όρους και τιμές κτήσης των πρώτων υλών στις συναλλαγές των επιμέρους καταστημάτων με τους προμηθευτές τους.
Η εμπειρία του δικαιοπάροχου
Η εμπειρία του δικαιοπάροχου από την μέχρι τώρα λειτουργία του συγκεκριμένου σήματος πρέπει να πείθει τον επενδυτή, ότι μπορεί η εταιρία να διατηρήσει ένα μερίδιο της αγοράς στο μέλλον και ακόμα καλύτερα, να το διευρύνει μέσω της επέκτασης του υπάρχοντος δικτύου της.
Σε ποιο βαθμό το προϊόν είναι διαχρονικό
Σε ποιο βαθμό το προϊόν είναι διαχρονικό είναι σημαντική παράμετρος και πρέπει να μας πείθει, ότι θα υπάρχει ζήτηση για αυτό σε όλη τη χρονική διάρκεια που απαιτείται για την απόσβεση της επένδυσης και την αποκόμιση του αναμενόμενου κέρδους.
Η εποχικότητα του προϊόντος
Η εποχικότητα του προϊόντος είναι σημαντική παράμετρος στην περίπτωση που η ζήτηση για το κύριο προϊόν ορίζεται από κλιματολογικές συνθήκες (πχ. παγωτό). Θα πρέπει να υπάρχουν εναλλακτικά προϊόντα προς πώληση (π.χ. βάφλες ή αλλά γλυκά), ώστε να καλύψουν τη ζήτηση κατά τους χειμερινούς μήνες. Φυσικά και αυτά τα «δευτερεύοντα προϊόντα» οφείλουν να είναι αντίστοιχης ποιότητας για να διατηρηθεί η αξιοπιστία του κύριου προϊόντος.
Η εκστρατεία προώθησης
Η εκστρατεία προώθησης που κάνει η μητρική εταιρία για το προϊόν οφείλει να είναι ρεαλιστική, να βασίζεται σε στόχους και να είναι προσαρμοσμένη στα μέτρα της αλυσίδας. Μια διαφήμιση π.χ. σε ένα εθνικής εμβέλειας κανάλι έχει τεράστιο κόστος και μικρή συγκριτικά απόδοση για μια εταιρία που δραστηριοποιείται μόνο στη βόρειο Ελλάδα.
Η ικανότητα του δικαιοπαρόχου
Ο δικαιοπάροχος πρέπει να αποδείξει, ότι γνωρίζει άριστα το αντικείμενο που εμπορεύεται και ότι έχει τις υποδομές και τη τεχνογνωσία να τηρήσει διαδικασίες ολικής ποιότητας ανεξάρτητα από το μέγεθος και την όποια ανάπτυξη του δικτύου.
Το επιχειρηματικό πλάνο
Το επιχειρηματικό πλάνο του δικαιοπάροχου πρέπει να δείχνει, ότι γίνονται ενέργειες για την ενδυνάμωση της εταιρίας και την επέκταση της στο μέλλον με νέα προϊόντα ή υπηρεσίες.
Η δυνατότητα παροχής υποστήριξης προς τους δικαιοδόχους
Η δυνατότητα παροχής υποστήριξης προς τους δικαιοδόχους είναι μία συνεχής δραστηριότητα και εκφράζεται με διάφορους τρόπους. Συμβουλές και μεσολάβηση στη διαδικασία αδειοδότησης, παροχή διευκολύνσεων στις πληρωμές, άσκηση πιέσεων στους προμηθευτές ή τεχνική κάλυψη δικτύου είναι μερικές μόνο από τις υποστηρικτικές υπηρεσίες που πρέπει να παρέχει η δικαιοπάροχος.
Σημαντικό κριτήριο για την επιλογή ενός εμπορικού σήματος είναι και ο βαθμός ικανοποίησης των άλλων επενδυτών που ήδη έχουν ενταχθεί στο δίκτυο. Μία βόλτα στα άλλα καταστήματα της αλυσίδας μπορεί να μας φωτίσει για τις απόψεις και εμπειρίες εκείνων που έχουν ήδη επενδύσει στο σήμα για το οποίο ενδιαφερόμαστε.
Ο βαθμός ικανοποίησης των άλλων επενδυτών
Αφού επιλεγεί με τα παραπάνω κριτήρια η προτιμώμενη εμπορική συμμαχία ακολουθούν οι συναντήσεις με το δικαιοπάροχο. Εκεί θα πρέπει να πειστεί ο επενδυτής για τη δυναμική της εταιρίας στην οποία καλείται να επενδύσει
1. Η επιλογή του σημείου, όπου θα εγκατασταθεί η νέα επένδυση είναι ίσως το σημαντικότερο και πιο δύσκολο βήμα. Ο δικαιοπάροχος πρέπει κατά τη διαδικασία επιλογής του σημείου να αποδείξει, ότι γνωρίζει τις παραμέτρους που καθιστούν ένα σημείο εμπορικό, όπως π.χ η κομβικότητα, η χωροθέτηση, τα δημογραφικά στοιχεία της περιοχής, οι υπάρχουσες υποδομές κλπ και να συμβουλεύσει τεκμηριωμένα τον υποψήφιο επενδυτή.
2. Οι προδιαγραφές που τίθενται από νομοθετικές ή άλλες διατάξεις για τη λειτουργία ενός υγειονομικού ενδιαφέροντος καταστήματος μπορεί να είναι απαγορευτικές για συγκεκριμένες περιοχές ή κτίρια. Ο δικαιοπάροχος οφείλει να τις γνωρίζει και να είναι σε θέση να τις αναλύσει σωστά κατά τη διαδικασία αξιολόγησης ενός χώρου, ώστε να αποφεύγονται άσκοπες επενδύσεις σε ακίνητα που δεν μπορούν να λάβουν τις αντίστοιχες άδειες.
3. Πρέπει να εξεταστεί σε συνεργασία με κάποιον γνώστη της αγοράς με κάθε λεπτομέρεια το επιχειρηματικό πλάνο που θα παρουσιάσει στον επενδυτή ο δικαιοπάροχος. Αυτό πρέπει να θέτει ρεαλιστικούς στόχους και να μη βασίζεται σε υπεραισιόδοξα σενάρια πωλήσεων, ενώ παράλληλα θα πρέπει να συνυπολογίζει όλες τις παραμέτρους κόστους..
4. Οι υψηλές πωλήσεις δε σημαίνουν αυτόματα και κερδοφορία. Το εργατικό κόστος πρέπει να είναι σε λογικά επίπεδα για την επιχείρηση. Λιγότερο προσωπικό ίσως σημαίνει χαμηλό επίπεδο υπηρεσιών ενώ αντίθετα προσωπικό που κυκλοφορεί ‘άσκοπα’ στο κατάστημα δείχνει ‘αχρείαστα’ υψηλό εργατικό κόστος. Η τέλεια ισορροπία δεν είναι εύκολο να επιτευχθεί αλλά από αυτήν εξαρτάται κατά ένα μεγάλο μέρος η κερδοφορία της επένδυσης.
5. Η δυνατότητα για σωστή εκπαίδευση του προσωπικού κατά τη διαδικασία ανοίγματος ενός καταστήματος αλλά και κατά τη λειτουργία του είναι μια παράμετρος που θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό την επιτυχία του καταστήματος. Η εκπαίδευση αυτή πρέπει να γίνεται από έμπειρους συνεργάτες του δικαιοπαρόχου, να είναι συνεχής και να αξιολογείται σε τακτά χρονικά διαστήματα.
6. Συνήθως το προσωπικό στο τομέα της εστίασης αλλάζει γρήγορα. Ο δικαιοδόχος πρέπει να εξετάσει το αν υπάρχουν εγχειρίδια λειτουργίας με λεπτομερή περιγραφή των διεργασιών συντήρησης και παρασκευής των τροφίμων, εξυπηρέτησης πελατών, χειρισμού παραπόνων αλλά ακόμα και ασφαλούς χειρισμού του εξοπλισμού. Αυτά θα βοηθήσουν τον δικαιοδόχο, ώστε να μπορεί να ελέγξει κατά πόσο οι υπάλληλοι του, νέοι και παλιοί ακολουθούν τις σωστές διαδικασίες για τη διασφάλιση της ποιότητας του προς πώληση προϊόντος.
7. Η μητρική εταιρία πρέπει να κρίνουμε σε ποιο βαθμό είναι ευέλικτη στις τάσεις και τις διατροφικές συνήθειες της αγοράς, ώστε να εξασφαλίζεται η ζήτηση κάτω από οιεσδήποτε συνθήκες. Σχετικά πρόσφατα είναι τα παραδείγματα με τις κρίσεις στα βοοειδή και τα κοτόπουλα, όπου η ζήτηση λόγω της αρνητικής δημοσιότητας παρουσίασε απότομη κάμψη και δίκτυα καταστημάτων υπέστησαν τεράστιες ζημίες.
8. Βασικός λόγος για να στραφεί κάποιος στην δημιουργία μιας επιχείρησης με τη μέθοδο της δικαιόχρησης είναι η ασφάλεια που προσδοκά και η ελαχιστοποίηση του επιχειρηματικού ρίσκου. Έτσι, ο υποψήφιος δικαιοδόχος θα πρέπει να διερευνήσει, εάν έχουν κλείσει καταστήματα του δικτύου ή υπολειτουργούν ή εάν δείχνουν σημάδια εγκατάλειψης και παρακμής. Αυτές οι ενδείξεις δεν είναι θετικά δείγματα και σίγουρα θα πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη.
Εκτός από τα θέματα, που αφορούν το στήσιμο και την εύρυθμη λειτουργία του καταστήματος, στα παραπάνω στάδια αξιολόγησης ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί και σε ορισμένα νομικά και οικονομικά θέματα που ορίζουν τις σχέσεις των δύο συνεργαζόμενων μερών.
1. Οι όροι του συμβολαίου, που θα κληθούν να υπογράψουν τα δύο μέρη πρέπει να εξεταστούν λεπτομερώς και να κατανοηθεί η σοβαρότητα της δέσμευσης που αναλαμβάνει κυρίως ο δικαιοδόχος. Μη ξεχνάμε ότι το συμβόλαιο δικαιόχρησης έχει ετοιμαστεί από το δικαιοπάροχο, ο οποίος θέλει πρωτίστως να διαφυλάξει τα συμφέροντα του.
2. Η περιοχή αποκλειστικότητας, οι όροι λύσης της συνεργασίας, καθώς και άλλες νομικές δεσμεύσεις που υπάρχουν πρέπει να αξιολογηθούν ανάλογα.
3. Οι οικονομικοί όροι πρέπει να έχουν προσδιορισθεί με σαφήνεια και να μη δίνεται η δυνατότητα για αυθαίρετες αναπροσαρμογές, κυρίως από τη μεριά του δικαιοπάροχου.
Τα παραπάνω είναι μερικά ενδεικτικά κριτήρια που πρέπει να αξιολογηθούν από τον υποψήφιο επενδυτή, πριν επιλέξει να προχωρήσει σε συνεργασία με τη μέθοδο του Franchising. Αντίστοιχα όμως και ο δικαιοπάροχος θα φιλτράρει τις δεξιότητες, απαιτήσεις και την εμπειρία του επιχειρηματία πριν του εμπιστευθεί τη διαχείριση του εμπορικού σήματος του. Η συνεργασία μεταξύ των δύο μερών πρέπει να είναι αμφίδρομη και να διακατέχεται από αίσθημα αμοιβαίας κατανόησης και εμπιστοσύνης.
Όπως κάθε πελάτης, έτσι και κάθε ευχαριστημένος δικαιοδόχος θα προσελκύσει και άλλους δικαιοδόχους, ενώ ένας απογοητευμένος franchisee ίσως αποθαρρύνει περισσότερους.
Έλεγχος ποιότητας σε Μονάδες Εστίασης
Μία γρήγορη ματιά στην αγορά μας δείχνει ότι το τοπίο στον τομέα της εστίασης παραμένει ακόμα θολό ως προς τη κατεύθυνση της. Η οικονομική κρίση και ο ολοένα αυξανόμενος ανταγωνισμός έχουν βοηθήσει στο να γίνει ο καταναλωτής πιο απαιτητικός και να περιμένει συνέπεια στην ποιότητα του προϊόντος που του παρέχεται από τη πλευρά του εστιάτορα επιχειρηματία.
Ο επιχειρηματίας έχει κατανοήσει ότι για να κρατήσει τους πελάτες του πρέπει να διατηρεί σταθερά καλό προϊόν και άψογο σέρβις κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Αυτό ακούγεται ίσως σαν ουτοπία. Στη συνέχεια θα δούμε όμως ότι είναι μια πραγματικότητα που οφείλει να σεβαστεί όποιος θέλει να παραμείνει στη σκακιέρα της αγοράς και γιατί όχι και να αυξήσει το μερίδιο του. Σήμερα υπάρχουν και στην Ελλάδα αρκετές εταιρίες συμβούλων που μπορούν να βοηθήσουν να οριστούν και να μετρηθούν με ακρίβεια οι παράμετροι εκείνες που συντελούν στη προσφορά με συνέπεια ενός σωστού και κερδοφόρου προϊόντος.
Ο έλεγχος ποιότητας αναφέρεται σε όλα τα στάδια της παραγωγικής διαδικασίας με στόχο το τελικό προϊόν να είναι σύμφωνο με τις προδιαγραφές του επιχειρηματία και αντάξιο των απαιτήσεων του πελάτη.
Για να το πετύχει αυτό ο καταστηματάρχης πρέπει να θέσει τους στόχους του αναφορικά με το προϊόν που θέλει και μπορεί να προσφέρει και το οποίο περιμένουν οι πελάτες του από εκείνον. Αυτό το μήνυμα πρέπει να μεταφερθεί στο προσωπικό αλλά ακόμα και στους προμηθευτές ώστε να υπάρχει σταθερότητα στο τρόπο παρασκευής και σερβιρίσματος αλλά και στις πρώτες ύλες οι οποίες καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό το τελικό αποτέλεσμα.
Για παράδειγμα εάν το παϊδάκι που τιμολογείται και σερβίρεται σαν γάλακτος δεν είναι, ότι και να κάνει ο ψήστης η ο σερβιτόρος, ο πελάτης θα φύγει με την εντύπωση ότι το κατάστημα τον κορόιδεψε.
Έτσι λοιπόν βλέπουμε ότι για να πετύχουμε στο τελικό στόχο που είναι ο ευχαριστημένος πελάτης που θα ξαναέρθει οφείλουμε να ορίσουμε, να κατανοήσουμε την αλυσίδα παραγωγής μας και τα επιμέρους στάδια της.
Έχοντας θέσει στόχο για το τελικό προϊόν αναλύουμε το πόσο μας κοστίζει η παραγωγή του, σε τι περιβάλλον θα το σερβίρουμε, πόσο καλό θέλουμε το σέρβις μας να είναι, πόσο θα το τιμολογήσουμε και τελικά τι κέρδος περιμένουμε να έχουμε. Αρκετά εστιατόρια σα συνέπεια της κρίσης στην αγορά έχουν φτάσει να λειτουργούν για το προσωπικό και τους προμηθευτές τους και όχι για το κέρδος του επιχειρηματία ο οποίος δε βλέπει να μένει τίποτα στη τσέπη του στο τέλος του μήνα.
Ένας σωστός έλεγχος ποιότητας πρέπει λοιπόν να λαμβάνει υπόψη και τις οικονομικές παραμέτρους για να είναι ρεαλιστικός και να μην ακουστεί σαν ευχολόγιο στα αυτιά του επιχειρηματία.
Η αλυσίδα παραγωγής ξεκινάει από την επιλογή, παραγγελία και παραλαβή των πρώτων υλών. Αυτές πρέπει να είναι σύμφωνες με τις απαιτήσεις για την παραγωγή του προϊόντος όπως αυτή περιγράφεται στο συνταγολόγιο το οποίο πρέπει να είναι ορισμένο, λεπτομερές και επεξηγηματικό. Εάν για τη παρασκευή ενός φαγητού με ψαρονέφρι εμείς βάλουμε χοιρινή μπριζόλα το αποτέλεσμα σίγουρα θα διαφέρει. Αντίστοιχα εάν στο γλυκό βάλουμε μαργαρίνη αντί για βούτυρο η τηγανίσουμε με λίπος αντί φοινικέλαιο και πριν το λάδι κάψε στη φριτέζα.
Σημαντική παράμετρος είναι και ο σεβασμός στις συνθήκες μεταφοράς, φύλαξης και παρασκευής των πρώτων υλών ώστε να αποφύγουμε τυχόν μόλυνση. Ο έλεγχος σε αυτά τα στάδια παραγωγής πρέπει να είναι ιδιαίτερα αυστηρός και για αυτό διαδικασίες HACCP (έλεγχος σημαντικών σημείων για αποφυγή μολύνσεων στο χειρισμό τροφίμων) ακολουθούνται σχολαστικά.
Να τονιστεί ότι ακόμα αυστηρότεροι είναι οι έλεγχοι σε εστιατόρια πλοίων και μεγάλες μονάδες παραγωγής όπου το ρίσκο είναι μεγαλύτερο να παρουσιασθούν επιδημίες. Τα τελευταία χρόνια προσπάθειες γίνονται μέσω του ΕΦΕΤ ( Ενιαίος Φορέας Ελέγχου Τροφίμων) να κατανοηθεί η σπουδαιότητα του υγιεινού χειρισμού τροφίμων αλλά χωρίς συνέχεια και έτσι και αυτός τείνει να προσαρμοσθεί στην Ελληνική πραγματικότητα.
Αφού έχουμε στα χέρια μας ένα προϊόν παρασκευασμένο από τις σωστές πρώτες ύλες ψημένο και σερβιριζόμενο στο πιάτο στη σωστή ποσότητα με τον προβλεπόμενο τρόπο μένει να βεβαιωθούμε για το εάν θα καταλήξει στο πελάτη σε εξίσου άριστη κατάσταση. αυτό είναι ίσως και το στάδιο το οποίο είναι το πιο δύσκολο να ελεγχθεί Αφού στηρίζεται στον ανθρώπινο παράγοντα η συμπεριφορά του οποίου απέναντι στον πελάτη δεν είναι εύκολα μετρήσιμη.
Το ευγενικό καλωσόρισμα, το χαμόγελο, η κατανόηση των αναγκών του πελάτη ο οποίος έχει έρθει να πληρώσει το μισθό του υπαλλήλου, το ενοίκιο του καταστήματος με αντάλλαγμα ένα σωστά παρασκευασμένο και σερβιρισμένο φαγητό δεν είναι εύκολη υπόθεση. Καταλυτικός παράγοντας είναι το να δώσει ο επιχειρηματίας στο προσωπικό του ξεκάθαρες οδηγίες για το πως περιμένει να είναι η συμπεριφορά του απέναντι στους πελάτες του όχι μόνο σε στιγμές όπου όλα πανε καλά αλλά και στο χειρισμό παραπόνων. Ένας «δεκάλογος του καλού σερβιτόρου» όπως ο επιχειρηματίας τον αντιλαμβάνεται είναι χρήσιμο να υπάρχει ώστε να μπορεί να γίνει το σωστό σέρβις μετρήσιμο κ απαιτητό από τη πλευρά του εργοδότη. Παράλληλα και ο επιχειρηματίας πρέπει να είναι συνεπής στις υποχρεώσεις του απέναντι στους υπαλλήλους ώστε οι τελευταίοι να έχουν μονόδρομο το να σεβαστούν τις απαιτήσεις του εργοδότη τους χωρίς αποκλίσεις.
Η πλειονότητα των εστιατορίων που δραστηριοποιούνται στο τομέα του γρήγορου φαγητού επενδύει τεράστια κεφάλαια στην πρόσληψη, εκπαίδευση, συνεχή παρακολούθηση και μέτρηση της απόδοσης του προσωπικού. Παράμετροι μετρήσιμοι όπως ο χρόνος που μεσολάβησε μέχρι να πάρει παραγγελία ο σερβιτόρος και να φτάσει το φαγητό στο τραπέζι καταγράφονται.
Το καλωσόρισμα, η ευγένεια, το χαμόγελο του πωλητή επίσης καταγράφονται και τέλος μιας και στόχος είναι το κέρδος ως επιστέγασμα του σωστού σέρβις αναφέρεται με σημαντικό συντελεστή σπουδαιότητας το εάν ο πωλητής πρότεινε συγκεκριμένα η επιπρόσθετα είδη από το μενού όπως ποτό απεριτίφ η γλυκό για το τέλος.
Ειδικευμένες εταιρίες κατόπιν εντολής αναλαμβάνουν το ρόλο του κατασκόπου / πελάτη με ειδικά σχεδιασμένα ερωτηματολόγια σε μια προσπάθεια από τη πλευρά της επιχείρησης να βεβαιωθεί αν οι ορισμένες διαδικασίες τηρούνται και το πού πιθανώς νοσεί.
Ο έλεγχος ποιότητας δεν είναι καινοτομία που υπάρχει μόνο στο χώρο της εστίασης αλλά σε όλους τους κλάδους.. ‘έτσι βλέπουμε ότι όλο και περισσότερες εταιρίες καταφεύγουν σε πιστοποιήσεις ISO οι οποίες αυτό που κάνουν είναι να βεβαιώνουν ότι η επιχείρηση ακολουθεί όλες εκείνες τις διαδικασίες τις οποίες η ίδια έχει θέσει ώστε το προϊόν της να έχει σταθερά καλή ποιότητα.
Ιδιαίτερα σημαντικό είναι στο τομέα της εστίασης Ένας προμηθευτής να έχει ISO μιας και είναι μια μορφή εγγύησης ότι το προϊόν που προσφέρει έχει λιγότερες πιθανότητες να είναι προβληματικό. Για να υπάρχει όμως αυτή η εγγύηση πρέπει να ακολουθηθεί η σωστή διαδικασία μέχρι το πιάτο του καταναλωτή. ένα προϊόν ευαίσθητο όπως το παγωτό κατά τη διάρκεια της παρασκευής και φύλαξης του οποίου τηρήθηκαν οι αυστηρότερες μέθοδοι εάν μεταφερθεί με ακατάλληλο φορτηγό λιώσει κατά τη μεταφορά και μετά επαναψυχθεί τότε όλη η προσοχή στη παραγωγική διαδικασία ήταν άσκοπη.
Συνοψίζοντας, η βοήθεια εξειδικευμένου συμβούλου ο οποίος σε συνεργασία με τον επιχειρηματία θα ορίσει τις απαιτήσεις για ένα σωστό έλεγχο ποιότητας σε όλα τα στάδια παραγωγής του σωστού προϊόντος και η παρακολούθηση σε επόμενο στάδιο για το εάν αυτές τηρούνται είναι καταλυτικός παράγοντας για την επιτυχία του εγχειρήματος.