Ο Κλέαρχος Κονιτσιώτης ήταν ένας από τους μοναχικούς και ανεξάρτητους παραγωγούς στο χώρο του ελληνικού κινηματογράφου. Πολυσύνθετο ταλέντο, δυναμική προσωπικότητα, συνήθως είχε μόνος του την ιδέα της ταινίας, έβρισκε τα χρήματα και έκανε το όνειρό του πραγματικότητα. Το 1967 ανέλαβε την παραγωγή της κινηματογραφικής μεταφοράς της θεατρικής κωμωδίας «Μιας πεντάρας νιάτα» των Ασημάκη Γιαλαμά και Κώστα Πρετεντέρη, δημιουργώντας έτσι μία από τις ωραιότερες κωμωδίες του ελληνικού κινηματογράφου.
Στη σκηνοθεσία της ταινίας βρίσκεται ο Ντίμης Δαδήρας, ένας από τους πιο παραγωγικούς σκηνοθέτες της Ελλάδας (50 ταινίες σε τριάντα χρόνια καριέρας). Ένας σκηνοθέτης που ήξερε να κινείται με άνεση ανάμεσα στο μελό, την κωμωδία και την πολεμική περιπέτεια και που συνεργάστηκε δύο χρόνια αργότερα ξανά με τον Κλέαρχο Κονιτσιώτη και τους συντελεστές της «πεντάρας» για την παραγωγή άλλης μία διασκεδαστικότατης ελληνικής ταινίας, διασκευή κι αυτή από το θέατρο, γνωστή με τον τίτλο «η κόμησσα της Φάμπρικας».
Η ταινία «μιας πεντάρας νιάτα» είχε στη φωτογραφία τον έμπειρο Νίκο Γαρδέλη και στη μουσική τον Γιώργο Ζαμπέτα με μερικά από τα ομορφότερά του τραγούδια, όπως το ομότιτλο «μιας πεντάρας νιάτα» και το «ο πιτσιρικάς». Οι ηθοποιοί της ταινίας όχι μόνο ανήκουν στα πιο γνωστά ονόματα της εποχής, αλλά όλοι δέχτηκαν διθυραμβικές κριτικές για τις ερμηνείες τους, ενώ όσες φορές κι αν παίχτηκε στο θέατρο στη συνέχεια το «μιας πεντάρας νιάτα», κανένας ερμηνευτής δεν κατάφερε να ξεπεράσει την Έλλη Φωτίου, τον Στέφανο Ληναίο, τον Ανδρέα Μπάρκουλη, τον Γιάννη Μιχαλόπουλο, τη Σμάρω Στεφανίδου, τον Γιώργο Γαβριηλίδη, τον Νικήτα Πλατή και την Μαρία Σόκαλη.
Η υπόθεση της ταινίας –μέσα στα όρια της θεατρικής της καταβολής- στηρίζεται στα απρόοπτα και στις παρεξηγήσεις με ένα σενάριο από τους Γιαλαμά-Πρετεντέρη γεμάτο αστείες ατάκες και ανατροπές. Ένα νιόπαντρο ζευγάρι αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα, με αποτέλεσμα να μη μπορεί να πληρώσει εγκαίρως τις δόσεις για να αποκτήσει το πολυπόθητο σπιτάκι που θα στεγάσει το γάμο τους. Έτσι, παρά τις αντιρρήσεις του συζύγου Γιώργου Στρατάκη (Στέφανος Ληναίος), η σύζυγος Ειρήνη Στρατάκη (Έλλη Φωτίου) πιάνει δουλειά στην ίδια εταιρεία με τον άντρα της. Την εταιρεία διευθύνει ο Δημήτρης Βαλάσκος (Ανδρέας Μπάρκουλης), γυναικάς και καρδιοκατακτητής που δεν αργεί να ρίξει τα βέλη του προς την όμορφη γραμματέα του, την Ειρήνη.
Άλλωστε δεν έχει τίποτα να φοβηθεί, αφού η Ειρήνη έχει κρύψει το γεγονός πως είναι σύζυγος του Γιώργου, για να μπορέσει να πιάσει δουλειά. Κι ενώ ο Γιώργος κοντεύει να σκάσει από τη ζήλια του, η αδερφή του Βαλάσκου αρχίζει να φλερτάρει τον Γιώργο! Μέσα σε όλο αυτό το τρελό μπέρδεμα η Ειρήνη και ο Γιώργος παρουσιάζονται στον Βαλάσκο σαν αδελφάκια, ενώ υπάρχει και η καταπληκτική Μαρίκα (Σμάρω Στεφανίδου), η πρώην σύζυγος του πατέρα της Ειρήνης που φιλοξενεί στο σπίτι της το ζευγάρι μέχρι να αποκτήσουν το δικό τους σπιτικό, ο πατέρας της Ειρήνης, ο Τσεβάς Τέγκουλας (Νικήτας Πλατής), ξεπεσμένος μουσικός που προσπαθεί να βγάλει ένα σουξέ για να γίνει διάσημος, ο νέος γαμπρός της Μαρίκας, ο Ανδρέας (Γιώργος Γαβριηλίδης), και ο ηθικολόγος ψάλτης και υπάλληλος του Βαλάσκου, ο Πασχάλης (Γιάννης Μιχαλόπουλος στον ωραιότερο β’ ρόλο της καριέρας του).
Γιατί όμως το «μιας πεντάρας νιάτα» κατάφερε να κλέψει την καρδιά των Ελλήνων, πέρα από το γεγονός πως διέθετε ένα πραγματικά αστείο σενάριο και έξοχες ερμηνείες; Επειδή αποτελεί ίσως μία από τις αντιπροσωπευτικότερες ταινίες των προβλημάτων που αντιμετώπιζαν τα νιόπαντρα ζευγάρια της εποχής –και κάθε εποχής, ακόμα και της σύγχρονης-. Ο άντρας τους σπιτιού, ο σύζυγος, δεν μπορεί να δεχτεί εύκολα το γεγονός πως δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα μόνος του οικονομικά και να αφήσει τη γυναίκα του να εργαστεί. Εκείνη, αναγκάζεται να χρησιμοποιήσει δόλο και να τον φέρει προ τετελεσμένου γεγονότος βρίσκοντας δουλειά χωρίς την άδειά του. Όταν όμως η σύζυγος ξεπερνά επαγγελματικά τον άντρα της και η σεξουαλική παρενόχληση του αφεντικού ξεκινά-καλυμμένη φυσικά στην αθωότητα του παλιού ελληνικού κινηματογράφου-, τότε αρχίζουν και τα προβλήματα για το ζευγάρι.
Πως αντιμετωπίζονται αυτά όταν πιέζει η φτώχεια; Με χιούμορ πάντα και απρόοπτα που οδηγούν σιγά σιγά την πλοκή προς την κάθαρση. Κάθαρση που έρχεται με τον κλασικό και δοκιμασμένο τρόπο. Μία εγκυμοσύνη θα λύσει όλα τα προβλήματα του ζευγαριού, οι παρεξηγήσεις θα λυθούν και το ζευγαράκι θα μετατεθεί σε παράρτημα της δουλειάς προκειμένου να συνεχίζουν να εργάζονται μαζί! Το πρόβλημα τίθεται, ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα παντρεμένα ζευγάρια που ψάχνουν δουλειά, όπως όλα τα παραμύθια όμως έχει αίσιο τέλος και η αισιοδοξία στον ελληνικό κινηματογράφο καταφέρνει να επικρατήσει για μία ακόμα φορά.
Αξίζει να σταθούμε λίγο στην καταπληκτική ερμηνεία του Στέφανου Ληναίου στο ρόλο του συζύγου Στρατάκη που πελαγωμένος από το οικονομικό αδιέξοδο και την επιμονή της συζύγου του προσπαθεί να τα βγάλει πέρα με μία απίθανη κατάσταση. Το κωμικό του ταλέντο ξεδιπλώνεται για μία ακόμα φορά και σκλαβώνει το κοινό. Σοβαρός σε όλες του τις αντιδράσεις, σωστός σύζυγος της εποχής και κάθε εποχής, με τον τόνο και μόνο της φωνής του και τις εκφράσεις του προσώπου του δημιουργεί ένα χαρακτήρα απολαυστικό και αξιαγάπητο! Είναι ο «φουκαράς» που αναγκάζεται να τα βγάλει πέρα με τη γυναικεία ευρηματικότητα την ίδια στιγμή που προσπαθεί να είναι σωστός στο πρότυπο του άντρα του σπιτιού.
Οι ατάκες του, οι κινήσεις του, τα παθήματά του προκαλούν τα περισσότερα γέλια, ενώ η ζήλια του μπροστά στην κατάσταση που δημιουργείται με τη γυναίκα του και τον εργοδότη του υιοθετείται τόσο άρτια ερμηνευτικά, κερδίζοντας φανερά πόντους από κάθε άλλο πρωταγωνιστή του ελληνικού κινηματογράφου που βρέθηκε σε αντίστοιχη θέση στη μεγάλη οθόνη. Ανάμεσα από ένα λαμπρό πραγματικά επιτελείο ηθοποιών καταφέρνει όχι μόνο να ξεχωρίσει, αλλά να γίνει ο κύριος και απόλυτος πρωταγωνιστής, δημιουργώντας έτσι ένα σπάνιο φαινόμενο του ελληνικού κινηματογράφου. Ο άντρας πρωταγωνιστής να κλέβει τη λάμψη από τη γυναίκα πρωταγωνίστρια!
Τέλος καλό, όλα καλά, λοιπόν για το «μιας πεντάρας νιάτα» και παραθέτουμε απόσπασμα από τους διάλογους της ταινίας, για να θυμηθούμε όλοι μαζί το γενεαλογικό δέντρο του Στρατάκη:
- ΕΙΡΗΝΗ: Μαμά, εξηγούμε στον κύριο Βαλάσκο ότι είμαστε αδέλφια.
- ΜΑΡΙΚΑ: Τι αδέλφια;
- ΓΙΩΡΓΟΣ: Τα ‘παμε. Είμαστε αδέλφια από διαφορετικούς πατεράδες!
- ΔΗΜΗΤΡΗΣ: Η κυρία είναι μητέρα σας, ε;
- ΕΙΡΗΝΗ: Όχι, μητριά μου.
- ΠΑΣΧΑΛΗΣ: Α! Η μητέρα του Γεωργίου.
- ΓΙΩΡΓΟΣ: Όχι! Δεν είναι μητέρα μου!
- ΔΗΜΗΤΡΗΣ: Τι μητέρα του! Αφού δεν έχουν την ίδια μητέρα. Κι αφού η κυρία δεν είναι μητέρα της δεσποινίδος δεν είναι και του κυρίου.
- ΠΑΣΧΑΛΗΣ: Ναι βεβαίως! Μια στιγμή να κάνουμε το γενεαλογικό δένδρο.
- ΓΙΩΡΓΟΣ: Δε χρειάζεται, είναι απλό.
- ΔΗΜΗΤΡΗΣ: Έχετε διαφορετικούς πατεράδες.
- ΠΑΣΧΑΛΗΣ: Α! Ώστε ο κύριος είναι ο κύριος Στρατάκης.
- ΑΝΔΡΕΑΣ: Όχι! Εγώ λέγομαι Αλαφούζος.
- ΠΑΣΧΑΛΗΣ: Και πώς ο υιός σας λέγεται Στρατάκης;
- ΑΝΔΡΕΑΣ: Και ποιος σας είπε ότι είναι υιός μου;
- ΜΑΡΙΚΑ: Εμείς δεν παντρευτήκαμε ακόμη.
- ΠΑΣΧΑΛΗΣ: Α! Κατάλαβα. Είναι νόθος υιός μη αναγνωρισθείς εισέτι.
- ΓΙΩΡΓΟΣ: Μα τι ‘ναι αυτά που λέτε;
- ΠΑΣΧΑΛΗΣ: Σταθείτε! Να κάνουμε μια Βίβλο γενέσεως. Αβραάμ εγέννησε Ισαάκ, Ισαάκ εγέννησε Ιακώβ…
- ΑΝΔΡΕΑΣ: Τον Στρατάκη ποιος τον γέννησε;
- ΓΙΩΡΓΟΣ! Να σας πω εγώ!…(κοιτώντας αφοπλιστικά στην κάμερα) Με έφερε ο πελαργός!
- Βαθμολογία: 8/10