Τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις των πυρομαχικών στη θάλασσα μελετούν οι ερευνητές.
Περισσότερα από 70 χρόνια μετά το τέλος του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου, αμέτρητα πυρομαχικά βρίσκονται ακόμα σε όλους τους ωκεανούς. Μόλις τα πυρομαχικά καταστραφούν, τα εκρηκτικά συνήθως απελευθερώνουν επικίνδυνες τοξικές ουσίες στο θαλασσινό νερό.
Μια νέα μελέτη αναφορικά με αυτό το ζήτημα, δημιουργήθηκε σε συνεργασία με επιστήμονες του Κέντρου GEOMAR – Helmholtz Centre for Ocean Research Kiel και του υπουργείου περιβάλλοντος της Γερμανίας, επισημαίνοντας τα σημαντικά κενά γνώσης σχετικά με τη διάδοση και τις επιπτώσεις αυτών των χημικών ουσιών στα θαλάσσια οικοσυστήματα.
Η παράκτια Βαλτική Θάλασσα και η Βόρεια Θάλασσα είναι ευρέως γεμάτες με πάνω από 1 εκατομμύριο τόνους άθικτων και διαβρωτικών πυρομαχικών, που προέρχονται από πολέμους από τις αρχές της δεκαετίας του 1900, όπως από ναυμαχίες της θάλασσας, αεροπορικές βόμβες, πυραυλικές κεφαλές, χειροβομβίδες και πυρομαχικά, τα οποία βρίσκονται συνήθως διάσπαρτα στο θαλασσινό νερό, μερικές φορές σκόπιμα και άλλες φορές άσκοπα.
Ένα νέα έκθεση που δημοσιεύθηκε στο διεθνές περιοδικό Frontiers in Marine Science περιγράφει το πεδίο εφαρμογής του προβλήματος των υποβρύχιων πυρομαχικών, όχι μόνο ως θέμα που αφορά τη Βόρεια Ευρώπη, αλλά ως παγκόσμιο πρόβλημα.
«Στην πραγματικότητα, σχεδόν όλες οι παράκτιες περιοχές της κάθε ηπείρου επηρεάζονται από τα υποβρύχια πυρομαχικά», αναφέρει ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Dr. Aaron Beck του GEOMAR Helmholtz Center for Ocean Research Kiel.
Για τη μελέτη, ο Dr. Beck και οι συνάδελφοί του διερευνούν τη βιογεωχημική συμπεριφορά και τον οικολογικό αντίκτυπο των χημικών ουσιών που σχετίζονται με τα πυρομαχικά στο θαλάσσιο περιβάλλον.
«Παρόλο που το πρόβλημα των υποβρύχιων πυρομαχικών είναι ευρέως διαδεδομένο παγκοσμίως, πρακτικά έχει λάβει ελάχιστη προσοχή, κάτι που θεωρείται ιδιαίτερα ανησυχητικό. Η μέχρι τώρα προσέγγιση οφειλόταν κατά κύριο λόγο στις περιστασιακές τραγωδίες από τις εκρήξεις των πυρομαχικών που αντιμετώπιζαν οι ψαράδες», Ανέφερε ο Aaron Beck, επικεφαλής της παρούσας εργασίας. Σε πολλές περιπτώσεις, η ακριβής τοποθεσία, η ταυτοποίηση και η κατάσταση των υποβρυχίων πυρομαχικών δεν είναι γνωστές. Ωστόσο, με την αύξηση της θαλάσσιας κυκλοφορίας και την ανάπτυξη υπεράκτιων υποδομών που συνδέονται με αγωγούς, αιολικά πάρκα και υδατοκαλλιέργειες, υπάρχει όλο και πιο επείγουσα ανάγκη να κατανοηθούν και να αρχίσουν να καθαρίζονται τα πυρομαχικά από το θαλασσινό νερό.
Η απελευθέρωση και η τελική τύχη των χημικών προϊόντων που σχετίζονται με τα πυρομαχικά δεν είναι καλά κατανοητή, αλλά είναι κρίσιμη για την πρόβλεψη του πώς τα υποβρύχια πυρομαχικά μπορεί να επηρεάσουν τα θαλάσσια οικοσυστήματα.
Στο πλαίσιο του έργου UDEMM, οι ερευνητές της GEOMAR και οι συνεργάτες του αρχίζουν να καλύπτουν τα κενά γνώσης που εντοπίζονται στη πρόσφατα δημοσιευμένη έκθεση. Το έργο επικεντρώνεται σε μια υποβρύχια αποθήκη πυρομαχικών στη Βαλτική Θάλασσα κοντά στο φιόρδ του Κιέλου. Οι πλέον σύγχρονες τεχνικές γεωφυσικής απεικόνισης χρησιμοποιούνται από την ομάδα Deep-Sea Monitoring υπό την καθοδήγηση του καθηγητή Jens Greinert (GEOMAR) για την απεικόνιση, αναγνώριση και χαρτογράφηση των πυρομαχικών που υπάρχουν στο θαλάσσιο περιβάλλον.
