Το όνομα Κώστας Κόλλιας, ίσως να μην είναι γνωστό στη σημερινή γενιά, ίσως γιατί είναι εθισμένη στη hip hop και trap μουσική, όπου εκεί οι αοιδοί κραυγάζουν σαν ιθαγενείς στη ζούγκλα και το αποκαλούν εν τέλει ερμηνεία, και δεν τους αρέσει τίποτα άλλο, παρά μόνο το συγκεκριμένο είδος, θεωρώντας συνάμα απαξιωτικό το λαϊκό τραγούδι.
Και αναρωτιέμαι κατά βάθος, πόσο άτυχοι είναι οι νεαροί άνθρωποι αυτού του τόπου που αγνοούν ένα τόσο ιδιαίτερο καλλιτέχνη, που έτσι και ακούσεις μερικά από τα αριστουργήματα του, είναι σίγουρο πως θα σου σηκωθεί η τρίχα κάγκελο, και μάλλον θα αναθεωρήσεις τις απόψεις σου για το τι εστί μουσική με πάθος.
Βλέπεις, η ξενομανία και ο μιμητισμός του αμερικανικού τρόπου ζωής, μας έχει οδηγήσει να μισούμαι καθετί που μυρίζει Ελλάδα.
Ωστόσο, όσα άτομα πρόσκεινται στη λαϊκή μουσική, και ακούνε παλιά τραγούδια, δεν υπάρχει περίπτωση να μην έχουν ακούσει έστω ένα κομμάτι από τις πολλές επιτυχίες που έχει ερμηνεύσει και έμειναν αξέχαστες έως και σήμερα, και αυτό αποδεικνύεται περίτρανα από τις εκατοντάδες χιλιάδες προβολές που έχουν τα τραγούδια του στο YouTube.
Μην ξεχνάτε πως ο Κώστας Κόλλιας είναι ανενεργός καλλιτέχνης και δεν τον προβάλουν καθόλου τα τηλεοπτικά κανάλια για να έχουν περισσότερες προβολές τα τραγούδια του, έτσι ώστε να βρίσκεται συνεχώς στην επικαιρότητα.
Κατά την προσωπική μου άποψη, εκτιμώ πως εάν αυτός ο άνθρωπος δεν σκοτωνόταν σε νεαρή ηλικία, και συνέχιζε την ανοδική πορεία που είχε στο τραγούδι, πιθανόν να συγκαταλέγονταν στους κορυφαίους βάρδους όλων των εποχών στην ελληνική μουσική. Νομίζω πως όσοι είναι αμερόληπτοι θα συμφωνήσουν με τα λεγόμενα μου.
Έτσι για την ιστορία, θα αναφέρω ορισμένα πράγματα για τον Κώστα Κόλλια, ούτως ώστε να θυμηθούν οι παλαιότεροι και να μάθουν οι νεότεροι.
Σκοτώθηκε 35 ετών, σε τροχαίο δυστύχημα στις 4 Ιουνίου 1980 στα Καλύβια Θορικού (χωριό της Ανατολικής Αττικής), όταν είχε τελειώσει το πρόγραμμα του στο κέντρο διασκέδασης που τραγουδούσε και γυρνούσε στο σπίτι με το αυτοκίνητο κατά τα ξημερώματα. Πολλά λέγονται για αυτό το ατύχημα, όμως την αλήθεια την ξέρεις μόνο ο ίδιος, και την πήρε μαζί του εκεί επάνω στον παράδεισο. Είναι τυχερός ο Θεός που έχει ένα τέτοιο Λεβέντη στο πλάι του.
Ένα από τα πιο στενάχωρα στοιχεία της υπόθεσης είναι ό,τι η δισκογραφική του καριέρα κράτησε μόλις τέσσερα χρόνια, από το 1976 έως το 1980, όταν βρισκόταν στο απόγειο της δόξας του, και ο κόσμος χαρακτήριζε τα κομμάτια του ως ερωτικούς ύμνους που άγγιζαν την ψυχή και την καρδιά τους. Είχε προλάβει να ηχογραφήσει μόνο τέσσερις δίσκους,
Θα σας διηγηθώ μία προσωπική ιστορία, για να κατανοήσετε την λατρεία του κόσμου προς το πρόσωπό του. Κάποτε μου είχε πει ένας γνωστός μου που ήταν μετανάστης στην Αυστραλία (τώρα είναι γέροντας), πως είχε ταξιδέψει από την άλλη άκρη του κόσμου για να τον ακούσει ζωντανά, και όταν έφτασε στο μπουζουξίδικο και άκουσε το Έρωτά μου αγιάτρευτε, τότε μου εξήγησε πως είχε μουδιάσει ολόκληρο το σώμα του, και δεν είχε ξαναζήσει ποτέ κάτι παρόμοιο.
Θα μπορούσα να σας διηγηθώ αμέτρητες ιστορίες που έχω ακούσει για αυτόν τον άνθρωπο, ιδιαίτερα από την παλιά γενιά που τον γνώριζε και είχε έρθει σε επαφή μαζί του, αλλά νομίζω πως ενδέχεται να σας κουράσω, με αρνητική συνέπεια να μην διαβάσετε τη συνέχεια του άρθρου που περιέχει μερικά από τα σπουδαιότερα τραγούδια του.
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν.
Έρωτα μου αγιάτρευτε
Στίχοι
Έρωτά μου αγιάτρευτε
και καημέ μου μεγάλε
ιστορία μου όμορφη
της ζωής μου φινάλε
Έρωτά μου έρωτα μου έρωτα μου
μόνο εσύ με κυβερνάς
είσαι εσύ το κάτι άλλο
στην καρδιά μου
μες στις φλέβες μου κυλάς
Έρωτά μου παράξενε
μακριά σου δεν κάνω
αν σε χάσω καλύτερα
προτιμώ να πεθάνω
Έρωτά μου έρωτα μου έρωτα μου
μόνο εσύ με κυβερνάς
είσαι εσύ το κάτι άλλο
στην καρδιά μου
μες στις φλέβες μου κυλάς
Είσαι εγωίστρια πολύ
Στίχοι
Δεν μπορείς με την καρδιά μου εσύ να παίζεις,
δεν μπορείς με τον καημό μου να γελάς.
Δεν ανέχομαι πια τον εγωισμό σου,
σήκω φύγε και μην ξαναγυρνάς.
Είσαι εγωίστρια πολύ,
βασίζεσαι πολύ στην ομορφιά σου.
Μα είσαι από αισθήματα αδειανή
γιατί είναι άδεια η καρδιά σου.
Δεν μπορείς με την καρδιά μου εσύ να παίζεις,
δεν μπορείς με τον καημό μου να γελάς.
Δεν ανέχομαι πια τον εγωισμό σου,
σήκω φύγε και μην ξαναγυρνάς.
Είσαι εγωίστρια τρελή,
κουράστηκα απ’ τα καμώματά σου.
Τι κρίμα να σαι όμορφη πολύ και να ‘ναι άδεια η καρδιά σου.
Δεν μπορείς με την καρδιά μου εσύ να παίζεις,
δεν μπορείς με τον καημό μου να γελάς.
Δεν ανέχομαι πια τον εγωισμό σου,
σήκω φύγε και μην ξαναγυρνάς.
Οι καρδιές που αγαπάνε
Στίχοι
Τι κι αν είμαι παντρεμένος,
σ’ αγαπώ με την καρδιά μου,
και σε σένα μόνο δίνω,
πίστεψέ με, τα φιλιά μου.
Οι καρδιές, οι καρδιές,
οι καρδιές που την πατάνε
έχουνε δικαίωμα να ξαναγαπάνε.
Τι κι αν είμαι παντρεμένος,
είχα όμως ατυχία,
και κοντά σου τώρα βρίσκω,
μάτια μου, την ευτυχία.
Οι καρδιές, οι καρδιές,
οι καρδιές που την πατάνε
έχουνε δικαίωμα να ξαναγαπάνε.
Έριξες λάδι στη φωτιά
Στίχοι
Έριξες λάδι στη φωτιά
Κι’αλάτι στην πληγή μου
Τα χρόνια μου λιγόστεψες
Τα νιάτα μου συντόμεψες
Μίκρυνες τη ζωή μου
Απ’ της ζωής τα σύνορα
Εγώ θα φύγω σήμερα
Κι’έχεις εσύ τα κρίματα
Που πήρες λάθος βήματα
Εγώ μαζί σου βάδιζα
Με το σταυρό στο χέρι
Κρίμα την καλοσύνη μου
Χολή στάζει στα χείλη μου
Τ’αμαρτωλό σου χέρι
Απ’της ζωής τα σύνορα
Εγώ θα φύγω σήμερα
Κι’έχεις εσύ τα κρίματα
Που πήρες λάθος βήματα
Γεννήθηκα Παρασκευή
Στίχοι
Γεννήθηκα Παρασκευή
Τον Ήλιο να ανασαίνω
Κι’αν δε γυρίσεις σήμερα
Παρασκευή πεθαίνω
Έτσι χάνονται οι άντρες
Που αγαπάνε και πονούν
Που χαρίζουν τη ζωή τους
Σε γυναίκες που ξεχνούν
Γεννήθηκα Παρασκευή
Μεσ’τη φωτιά να ζήσω
Κι’αν δε σε δω στην πόρτα μου
Παρασκευή θα σβήσω
Έτσι χάνονται οι άντρες
Που αγαπάνε και πονούν
Που χαρίζουν τη ζωή τους
Σε γυναίκες που ξεχνούν
Για κείνη
Στίχοι
Εκείνη με κατάντησε ρημάδι
εκείνη με κατάντησε μπεκρή
μα όμως η καρδιά μου τη ζητάει
δεν κάνω δυστυχώς χωρίς αυτή
Πεθαίνω για κείνη
κι ανάβω σαν καμίνι
η φλόγα μου δε σβήνει
για κείνη, για κείνη
Για κείνη, για κείνη….
Εκείνη με κατάντησε ρημάδι
εκείνη με κατάντησε μπεκρή
εκείνη μ’ έχει πάρει στο λαιμό της
και σέρνομαι κουρέλι στη ζωή
Είναι κρίμα
Στίχοι
Είναι κρίμα που σ’ αγάπησα είναι κρίμα
κι από σένα έχω χιλιοπικραθεί
κι έχω πέσει μες στην αγκαλιά σου θύμα
και γι’ αυτό με κάνεις όπως θες εσύ
είναι κρίμα, είναι κρίμα…
Πως βαστάς, πώς βαστάς
και μου κάνεις τη ζωή μαρτυρική
δεν πονάς, δεν αγαπάς
έναν άνθρωπο που σου δωσε ψυχή
Είναι κρίμα που σ’ αγάπησα είναι κρίμα
κι από σένα έχω χιλιοπικραθεί
κι έχω πέσει μες στην αγκαλιά σου θύμα
και γι’ αυτό με κάνεις όπως θες εσύ
είναι κρίμα, είναι κρίμα…
Πώς μπορείς, πώς μπορείς
την αγάπη μου να ρίχνεις στη φωτιά
και χωρίς να το σκεφτείς
το μαχαίρι μου καρφώνεις στην καρδιά
Είναι κρίμα που σ’ αγάπησα είναι κρίμα
κι από σένα έχω χιλιοπικραθεί
κι έχω πέσει μες στην αγκαλιά σου θύμα
και γι’ αυτό με κάνεις όπως θες εσύ
είναι κρίμα, είναι κρίμα…
Περιεχόμενο μηδέν
Στίχοι
Δεν έχεις μέσα σου καρδιά
Κι’αισθήματα ωραία
Γι’αυτό ετούτη η βραδιά
Θά είναι η τελευταία
Ίσως ν’αλλάξεις κάποτε
Μα εμένα πια με χάνεις
Περιεχόμενο μηδέν
Έχεις και δε μου κάνεις
Ήσουνα μια περίπτωση
Χωρίς περιεχόμενο
Μια κατά λάθος σύμπτωση
Εγωισμού φαινόμενο
Ίσως ν’αλλάξεις κάποτε
Μα εμένα πια με χάνεις
Περιεχόμενο μηδέν
Έχεις και δε μου κάνεις
Εσύ είσαι τα καράβια μου
Στίχοι
Όλα τα ακίνητα
βίλες κι αυτοκίνητα
δεν αξίζουνε μπροστά σου
στην ωραία την καρδιά σου
Εσύ ’σαι τα καράβια μου
και τ’ αεροπλάνα μου
κι’ όσο ζω σ’ αυτό τον κόσμο
θα λατρεύω εσένα μόνο.
Όλα τα χρυσαφικά
κι όλα τα διαμαντικά
όλα σβήνουνε μπροστά σου
στη γλυκιά την ομορφιά σου.
Εσύ ’σαι τα καράβια μου
και τ’ αεροπλάνα μου
κι’ όσο ζω σ’ αυτό τον κόσμο
θα λατρεύω εσένα μόνο.
Ζητιάνο με κατάντησες
Στίχοι
Ζητιάνο με κατάντησες κι αγάπη δε μου δίνεις
Μ’έχεις απάνω στη φωτιά
κι όλο με ξεροψήνεις
Μην παίζεις με τον πόνο μου
Άλλο μην με παιδεύεις
Στον άλλον κόσμο θα με πας
λιγάκι και κοντεύεις
Ζητιάνο με κατάντησες, εσύ του έρωτα σου
Με λιώνεις και με τυραννάς
Πως το βαστάει η καρδιά σου;
Να `χα χαρά να μοίραζα
Στίχοι
Να’ χα χαρά να μοίραζα
σ’ όλους τους πονεμένους
και τους καημούς να μάζευα
απ’ τους βασανισμένους.
Γιατί κι εγώ στον κόσμο αυτό
είμαι ένας πικραμένος
πολλές φορές προδόθηκα
και είμαι πληγωμένος.
Να `χα καρδιές να μοίραζα
σ’ αυτούς που μας πονάνε
να μην μας βασανίζουνε
να μάθουν ν’ αγαπάνε.
Γιατί κι εγώ στον κόσμο αυτό
είμαι ένας πικραμένος
πολλές φορές προδόθηκα
και είμαι πληγωμένος.
Όλα κι όλα
Στίχοι
Τα μισά μου τα καλά
Τα καλά να είχες
Τα δικά μου τα μυαλά
Τα μυαλά να είχες
Τώρα δε θα λέγαμε
Για ποιο πράγμα φταίγαμε
Ούτε και θα κλαίγαμε
Ας τα λόγια όλα κι’όλα
Είσαι υπεύθυνη για όλα
Ας τα λόγια όλα κι’όλα
Είσαι υπεύθυνη για όλα
Τα δικά μου τα μυαλά
Τα μυαλά να είχες
Τα μισά μου τα καλά
Τα καλά να είχες
Τα δικά μου τα μυαλά
Τα μυαλά να είχες
Τώρα δε θα τρέχαμε
Μάτια δε θα βρέχαμε
Στον καημό θ’αντέχαμε
Ας τα λόγια όλα κι’όλα
Είσαι υπεύθυνη για όλα
Ας τα λόγια όλα κι’όλα
Είσαι υπεύθυνη για όλα
Τα δικά μου τα μυαλά
Τα μυαλά να είχες
Βαριά κουβέντα ο χωρισμός
Στίχοι
Βαριά κουβέντα ο χωρισμός
σε καίει, σε θανατώνει
οργή Θεού και χαλασμός
για όποιον μετανιώνει.
Κάνω πρώτος ένα βήμα
μη χωρίσουμε
παίρνω πρώτος και το κρίμα
μη διαλύσουμε.
Καταστροφή ο χωρισμός
σαν το μυαλό σαλεύει
μα τα συντρίμμια δυστυχώς
πρώτη η καρδιά μαζεύει.
Κάνω πρώτος ένα βήμα
μη χωρίσουμε
παίρνω πρώτος και το κρίμα
μη διαλύσουμε.
