Είναι μερικές φορές που δημιουργίες, είτε αυτές είναι μουσικές, είτε γενικώς καλλιτεχνικές σου τραβάνε την προσοχή έτσι όπως δεν το έχει κάνει καμία άλλη. Έτσι την πάτησα κι εγώ μ’ αυτή την περίπτωση, όπου έχουμε ένα δημιούργημα εντελώς διαφορετικό από τα άλλα.
Ένα παιχνίδι για περιβάλλον iOS (iPad, iPhone και iPod Touch) που δημιουργήθηκε για την μουσική που το συνοδεύει. Το εντελώς αντίθετο δηλαδή απ’ ό,τι γίνεται συνήθως — η λογική λέει πως πρώτα δημιουργείς το παιχνίδι και μετά πάνω σε αυτό συνθέτεις την κατάλληλη μουσική.
Παρακάτω θα δούμε για ποιο λόγο έχει δημιουργηθεί όλος ο ντόρος πίσω από το παιχνίδι, και αν τον αξίζει. Sword & Sworcery – LP, των Superbrothers λοιπόν.
Ο Jim Gunthrie ήταν ήδη γνωστός και καταξιωμένος μουσικός πριν καν να εμφανιστεί το iPad στο αγοραστικό κοινό. Σε συνεργασία με τον pixel art καλλιτέχνη Craig D. Adams (Superbrothers) και τους συνεργάτες του στο Capy Studio, μια ανεξάρτητη εταιρία δημιουργίας παιχνιδιών, ο Jim συνέθεσε τον δίσκο που είχε ως σκοπό να μετατραπεί σε κλασικό παιχνίδι περιπέτειας. Στην τελική, αν δεν θέλεις να παίξεις το παιχνίδι, μπορείς να ακούσεις τον δίσκο. Η εμπειρία πάντως του να παίζεις το παιχνίδι θυμίζει κατά πολύ την αντίστοιχη του να ακούς τον δίσκο χαζεύοντας ένα πολύ όμορφο artwork.
Από την στιγμή που θα ξεκινήσεις να παίζεις το παιχνίδι θα συνειδητοποιήσεις ότι βρίσκεσαι σε έναν κόσμο που είναι εν μέρει παιχνίδι και εν μέρει διαδραστικός μουσικός δίσκος. Βέβαια υπάρχει και ένας δίσκος βινυλίου στην εισαγωγική οθόνη, που μπορείς να σπάσεις αλλά και να σκρατσάρεις. Αν δεν τον σπάσεις, μπορείς να αγοράσεις τον κανονικό δίσκο βινυλίου ή και την digital έκδοσή του.
Είναι ένας από τους καλύτερους συνδυασμούς μουσικής και παιχνιδιού, κάτι που πολύ σπάνια συναντάμε στον κόσμο του gaming. Όσον αφορά την αισθητική της μουσικής δημιουργίας του Jim, δεν θα μπορούσαμε να πούμε ούτε οτι μοιάζει κάτι με retro αλλά ούτε και κάτι από φουτουριστική σύνθεση.
Είναι κάτι στο ενδιάμεσο, γιατί ο καλλιτέχνης είχε από την αρχή στο μυαλό του να δημιουργήσει κάτι που θα συνέδεε την νοοτροπία των ’90s με αυτή του σήμερα. Ο Gunthrie συνθέτει την μουσική του χρησιμοποιώντας ένα παλιό PlayStation φορτωμένο με μουσικό software, και περνάει τους ήχους που δημιουργεί μ’ αυτό από το Garageband. Ολοκληρώνει τον ήχο του περνώντας τα κανάλια από εφέ (plug-ins) της Universal Audio.
Όσον αφορά το μουσικό στυλ, γι΄ αυτούς που θα θέλανε να ακούσουν το “τι ταμπέλα είναι ο μουσικός Χ” μπορούμε να πούμε πως η μουσική του έχει να κάνει με ένα περίεργο μουσικό κράμα: Philip Glass, punk rock, cinematic και folk.
Συνέντευξη με τον Graig D. Adams
Tο παιχνίδι είναι μια άρτια οπτικοακουστική συνεργασία, τι θα μπορούσες να μας πεις για το όμορφο αυτό αποτέλεσμα;
Craig: Τα iPod και iPhone είναι μηχανές που δεν μας δίνουν κάποιο συγκεκριμένο μέσo εισόδου, όπως π.χ. ένα Joystick ή κάποιο keyboard. Αυτό μας φέρνει στην θέση να γνωρίζουμε πως τα κλασσικά βιντεοπαιχνίδια δεν θα μπορούνε να παιχτούν έτσι όπως θα έπρεπε. Ξέρουμε όμως οτι αυτές οι μηχανές είναι σχεδιασμένες για να προσφέρουν την δυνατότητα αναπαραγωγής μουσικής και βίντεο.
Έχοντας αυτό στο μυαλό, θέλαμε να δημιουργήσουμε κάτι που θα πρόσφερε την εμπειρία της καλής μουσικής ακρόασης και να θυμίζει μέχρι κάποιο σημείο την κατάσταση του να παρακολουθείς ένα ευχάριστο βίντεο ή στην τελική κάτι που να θυμίζει ταινία. Επίσης θέλαμε να προσφέρουμε στον χρήστη μια ξεκούραστη εμπειρία και όχι ένα δύσκολο πολύωρο παιχνίδι. Κάτι που θα θυμίζει δηλαδή την ευχάριστη κατάσταση του να σερφάρει κάποιος στο διαδίκτυο…
Πως έγινε και συνεργαστήκατε, Superbrothers και Jim, ώστε να συνδυάσετε μουσική και βίντεο για μια κοινή παραγωγή;
Craig: Στην αρχή, είχαμε συναντηθεί με τον Jim και του είπαμε το όνομα του project. Του εξηγήσαμε τις λεπτομέρειες και συζητήσαμε επάνω στην αισθητική των παιχνιδιών Legend of Zelda και Castlevania. Ο Jim μας έβαλε να ακούσουμε κάποιες από τις δημιουργίες του που θα μπορούσαν να κολλήσουν με το παιχνίδι.
Στην συνέχεια έγινε μια προσπάθεια να έχουμε τις πρώτες εικόνες του παιχνιδιού για να βασιστεί ο Jim, να καταλάβει την αισθητική που θέλαμε στο παιχνίδι και να ξεκινήσει να συνθέτει. Αρκετές φορές του είπαμε το πως θα θέλαμε να γράψει κάποιο συγκεκριμένο μέρος του LP, εξηγώντας του με βάση κάποιες εικόνες που είχαμε δημιουργήσει ή μέσω κάποιου γνωστού συνθέτη. Τις πιο πολλές φορές πάντως καταλήγαμε να jamάρουμε πάνω σε μουσική που είχε δημιουργήσει για να βγει το αποτέλεσμα που θέλαμε.
Jim: Μπορώ να πω πως ήταν ένα δύσκολο project, αλλά πριν την ολοκλήρωση του γνωρίζαμε ο,τι θα μας αρέσει το αποτέλεσμα.
Στο τεχνικό μέρος του project, υπάρχει κάτι που θα μπορούσες να αναφέρεις όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο συνδέεται η μουσική με το παιχνίδι;
Craig: Στα πρώτα βήματα επεξεργασίας του ήχου για την εισόδου του μέσα στο παιχνίδι είχαμε συναντήσει αρκετά προβλήματα, θέλοντας να βρούμε τον καλύτερο τρόπο με τον οποίο θα συνδυάσουμε μουσική και gameplay. Μετά από πολλές δοκιμές και προβληματισμό, καταλήξαμε στο να χρησιμοποιήσουμε ως μηχανή μουσικής την fMOD. Είμαστε αρκετά σοφότεροι πλέον όσον αφορά το θέμα της μουσικής και νομίζω πως ήταν θετικό τ’ ότι επιλέξαμε αυτή την μηχανή.
Jim: Τεχνικά μιλώντας, δεν υπάρχει κάτι σε αυτό το παιχνίδι που δεν έχει γίνει στο παρελθόν. Θα μπορούσαμε να πούμε οτι βασιστίκαμε στους ώμους γιγάντων για να καταλήξουμε σε κάτι που θα ονομάσουμε στο μέλλον “δικό μας”. Όπως είπε και ο Craig, ότι έγινε μέσα στο παιχνίδι, ήταν προϊόν πειραματισμού.
Θα μπω στον πειρασμό να ρωτήσω και μια πασιφανή για το παιχνίδι ερώτηση, ποιος είναι ο ρόλος του παιχνιδιού να είναι και ένα EP;
Craig: Η ιδέα του EP μας πηγαίνει στην αρχή του project. Η πρωταρχική και κύρια ιδέα ήταν να βάλουμε την μουσική “πάνω” από το παιχνίδι. Θέλαμε το παιχνίδι να μοιάζει περισσότερο με ένα μουσικό δίσκο παρά με ένα παιχνίδι. Τώρα όσον αφορά την αρχική ιδέα, το παιχνίδι κρατάει παραπάνω από 37 λεπτά, όσο δηλαδή είναι η διάρκεια του δίσκου, αλλά αυτό είναι το μόνο που δεν βγάζει νόημα. Όλα τα άλλα είναι τέλεια δεμένα μεταξύ τους. Από την αρχή θέλαμε να προετοιμάσουμε τον δίσκο πριν από το παιχνίδι και αυτή ήταν και η κύρια ιδέα του όλου project.
