Η δήλωση – πρόσκληση προς τον ΣΥΡΙΖΑ του προέδρου της ΔΗΜΑΡ δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία για όσους θέλουν να διαβάζουν την πολιτική όπως είναι κι όχι όπως θέλουν να δείχνει και να φαίνεται οι διάφοροι κακοί χειριστές.
Η αποχώρηση από την κυβέρνηση, λίγους μήνες πριν, δεν εδράζονταν σε πολιτικά επιχειρήματα της τρέχουσας πολιτικής, θυμούς και πείσματα, άνευ αντικρίσματος.
Η επιλογή για λευκό στην ψηφοφορία για την πρόταση μομφής, όπου έδειχνε επίσης παιδική αφέλεια, δήθεν ίση απόσταση από κυβερνητικό σχήμα και αντιπολίτευση…δηλαδή τραβάτε με κι ας κλαίω..
Πριν λίγες μέρες η πρωτοβουλία της κας Μπακογιάννη με πρόταση προς τον πρωθυπουργό να αναλάβει την ευθύνη διεύρυνσης της κυβερνητικής πλειοψηφίας, με πρόσκληση προς την ΔΗΜΑΡ και το βροντερό όχι στις έξωθεν επεμβάσεις….
Λίγες ώρες πριν άνοιξε κι έκλεισε μια συζήτηση στο εσωτερικό του κόμματος για το τι θέση θα έπρεπε να έχει το κόμμα της ευθύνης, σε περίπτωση που κλονιστεί βαριά το 153. Και η συζήτηση έκλεισε με απόφαση του προέδρου…
Και τώρα ήρθε η δήλωση του προέδρου περί ΣΥΡΙΖικού μέλλοντος της ΔΗΜΑΡ… Η άσωτη κόρη επιστρέφει… Δεν είχα δει τέτοιο έργο αλλά για να μην κατηγορηθώ για σεξισμό δε σας περιγράφω το σενάριο…
Τα πράγματα είναι πολύ πιο σοβαρά και πολύ χειρότερα απ όσο φαίνεται…
Και ο Τσίπρας και ο Κουβελης και διάφοροι άλλοι, μην το βλέπετε απλά πολιτικά, συμμετέχουν και συνομιλούν με διάφορους κύκλους που είναι και επάλληλοι και εφαπτόμενοι και πολλές φορές και ομόκεντροι. Οι κύκλοι αυτοί προσπαθούν να επιταχύνουν τις εξελίξεις, διαλύοντας προφανώς το ΠΑΣΟΚ και διχοτομώντας στην κυριολεξία τον ελληνικό λαό.
Διότι αυτό δεν πρόκειται να είναι ένας απλός διπολισμός… Είναι κάτι πολύ περισσότερο και οδηγεί στη βέβαιη καταστροφή και ίσως και το πισωγύρισμα που επιθυμούν και οι Κουρήδες, δηλαδή το σφιχταγκάλιασμα με τη δραχμούλα.
Θα κοπεί στα δύο το σύμπαν σε πολιτικό, κοινωνικό αλλά ακόμη και σε οικογενειακό επίπεδο. Και δεν υπερβάλλω διόλου. Απλώς κοιτάχτε το πώς ανοίγεται το μέτωπο.
Εδώ πια τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο επιτακτικά για ξεκάθαρες θέσεις και τοποθετήσεις ολονών μας.
Με ποιους πάμε και ποιους αφήνουμε. Και οι επιλογές έτσι που ήρθαν τα πράγματα στενεύουν ακόμη περισσότερο.
Εγώ προσωπικά το λέω ευθαρσώς, εδώ και παντού, επιλέγω το δρόμο της μεταρρύθμισης και της κεντροαριστεράς που έχει υποχρέωση να προχωρήσει και να διαμορφώσει το πλαίσιο στο οποίο θα κληθούν όλοι οι πολίτες καλής θέλησης και οι εραστές του αυτονόητου να συσπειρωθούν.
