Πληροφορίες
- Σύνθεση και Παραγωγή Μουσικής: Trevor Rabin
- Εκτέλεση Μουσικής: Don Harper, Trevor Rabin, Steve Kempster, The Hollywood Studio Symphony
- Κυκλοφορία CD: Varese Sarabande Records, 2005
- Συνολική Διάρκεια CD: 48 λεπτά
- Είδος Tαινίας: Πολεμική, Περιπέτειας, Δράσης
Ο Trevor Rabin καταφέρνει με κάθε νέα του κυκλοφορία να διχάζει τους φίλους της μουσικής κινηματογράφου, εξαιτίας της συνήθους επιλογής του να κινείται μεταξύ τεχνικών σύνθεσης που βασίζονται σε συνδυασμό συμφωνικής ορχήστρας με βαρεία και πυκνή χρήση ηλεκτρονικών ήχων, ηλεκτρικών κιθάρων και έντονων στοιχείων rock / metal μουσικής με κρουστά και drums.
Επενδύοντας ένα μεγάλο μέρος της μουσικής του με μια γενική ατμόσφαιρα που παραπέμπει στον ήχο των (πρώην) Media Ventures Studios του Hans Zimmer της προηγούμενη δεκαετίας, ο Trevor Rabin προκαλούσε έντονες αντιδράσεις μεταξύ των οπαδών του συγκεκριμένο ήχου, που εντοπίζονται ως επί το πλείστων ανάμεσα στις τάξεις των νεαρών φίλων της μουσικής κινηματογράφου, και τους λάτρεις των ορχηστρικών, κλασικιζουσών μουσικών προσεγγίσεων. Υπήρξαν φυσικά και εξαιρέσεις, κυρίως με το εξαιρετικό «Remember the Titans», που όμως δεν ήταν αρκετές για να αποκαταστήσουν τον συνθέτη στην υπόληψη αυτών των πιο συντηρητικών ομάδων.
Ο συνθέτης έπαιζε πιάνο από τα 6 του χρόνια και μεγάλωσε με κλασσική μουσική παιδεία, αφού και ο πατέρας του ήταν πρώτος βιολιστής στην Johannesburg Symphony Orchestra, ο αδερφός του επίσης βιολιστής και η μητέρα του πιανίστρια και χορεύτρια μπαλέτου. Κατά την εφηβεία του όμως επηρεάστηκε από την rock μουσική την οποία αγάπησε ιδιαίτερα και αφού ίδρυσε το διάσημο συγκρότημα «Yes» μαζί με τους Chris Squire και Alan White και έκτισε την καριέρα του, μαζί με το συγκρότημα, στα 14 χρόνια που ακολούθησαν, δεν μπορούσε παρά να μεταφέρει στοιχεία από το συγκεκριμένο μουσικό είδος και στην μετέπειτα πορεία του ως συνθέτης μουσικής κινηματογράφου.
Αυτό το γεγονός όμως, εκλαμβάνεται λανθασμένα από πολλούς, ως μια αδυναμία και έλλειψη συνθετικού ταλέντου του Rabin, ισχυρισμός που δεν ευσταθεί σε καμία περίπτωση και που αντικρούεται, ιδιαίτερα μέσα από δουλειές σαν το «The Great Raid».
Η ταινία του John Dahl διαδραματίζεται κατά τη διάρκεια του 2ου παγκοσμίου πολέμου όπου ακολουθούμε μια εξαιρετικά επικίνδυνη και δραματική αποστολή διάσωσης. Η κατάλληλη επιλογή μουσικής προσέγγισης φάνταζε από την αρχή να είναι η ορχηστρική, όμως οι ανησυχίες και οι προβλέψεις για ένα αποτυχημένο έργο από τον Rabin ήταν έντονες, ακόμα κι από την στιγμή που ανακοινώθηκε ότι αυτός θα αναλάμβανε την μουσική πλευρά της ταινίας.
Εν τούτοις, το αποτέλεσμα εξέπληξε θετικά ακόμα και τους πιο θερμούς υποστηρικτές του καθώς κινήθηκε σε μια απρόσμενη, σχεδόν εξολοκλήρου ορχηστρική κατεύθυνση με έντονα μουσικά θέματα, κάτι που γίνεται αμέσως ξεκάθαρο από τις πρώτες κιόλας νότες του κομματιού που ανοίγει το σκορ, «The Rescue». Ολόκληρη η δουλειά οδηγείται από ένα κεντρικό θέμα 5 νοτών, με έντονες καταβολές από James Horner.
Οι μείζονες – κατά κύριο λόγω – κλίμακες διακατέχουν το συγκεκριμένο κομμάτι, αλλά αποτελούν και μεγάλο μέρος της δουλειάς στο σύνολό της, χαρίζοντας έτσι ένα ευχάριστα εμψυχωτικό ύφος. Το κύριο θέμα που περνάει μέσα από διάφορες ομάδες οργάνων εναλλάσσεται με ένα δευτερεύον μοτίβο 6 νοτών ενός εντονότερου, ηρωικού τόνου, καθώς απαλά και ζεστά σόλο βιολοντσέλου παρεμβάλλονται ανάμεσα τους.
Αξιοπρόσεκτο είναι ακόμα και το «Liberate Food», που χαρακτηρίζεται από έντονες συγκοπτόμενες συγχορδίες 8ων, φέρνοντας έντονα στον νου τον Hans Zimmer, και στο «Raid Begins», το πιο ισχυρό και πυκνογραμμένο κομμάτι δράσης ολόκληρου το σκορ, με δριμύτατα χάλκινα πνευστά και μιλιταριστικά snare drums. Το τελευταίο είναι στοιχείο που χαρακτηρίζει ολόκληρη τη δουλειά και παραπέμπει και αυτό με τη σειρά του, στις δουλειές του James Horner.
Αξιοσημείωτο είναι επίσης το γεγονός ότι μεταξύ των δυναμικών κομματιών δράσης, υπάρχουν διάσπαρτα σε όλο το σκορ, αργά και συναισθηματικά μέρη χορωδίας, τσέλο αλλά και άλλων σόλο οργάνων, όπως πχ στο «Execute», δίνοντας έτσι στην όλη δουλειά μια οργανική υφή. Ωστόσο, το πρόβλημα εντοπίζεται στο πολύ αδύνατο μεσαίο μέρος της, που αποτελείται από βαρετά και μη εμπνευσμένα συνοδευτικά κομμάτια με μια συνεχή και κουραστική χρήση του μιλιταριστικού snare drum.
Η ανιαρή και χαλαρή αυτή ενότητα διακόπτεται σποραδικά από αραιά περάσματα των 2 προαναφερθέντων θεμάτων, ή από κάποιο οργανικό σόλο, αλλά αυτό το μέρος του σκορ παραμένει πολύ μέτριο, μέχρι και τα τελευταία 2 κομμάτια: το «Stalking», ένα καθηλωτικό, σκοτεινό και αγωνιώδες δημιούργημα και το «Closing Titles» που αποτελεί το καλύτερο κομμάτι του όλου έργου, μια λαμπρή και συναρπαστική ανακεφαλαίωση των καλύτερων στοιχείων του συνόλου, με μία εντυπωσιακή ζεύξη χορωδίας και ορχήστρας που φέρνει στον νου το “Path to Heaven” από το «Kingdom of Heaven» του Harry Gregson Williams.
To Have or not to Have?
Εν τέλει, το «The Great Raid» αποτελεί μια ενδιαφέρουσα και αξιοπρόσεκτη ορχηστρική δουλειά με πανέμορφα, ηρωικά θέματα και μελωδικότατα, εγκάρδια σόλο τσέλου. Γενικά, διακατέχεται από έντονες παραπομπές στον ήχο του James Horner (ιδιαίτερα στο «Legends of the fall»), στο «Saving Private Ryan» του John Williams και στο “The Hunt for Red October” του Basil Poledouris, μεταξύ άλλων.
Μια λαμπρή δουλειά που θα μπορούσε να ήταν τέλεια αν δεν υπέφερε από την αδύνατη, μακρά και επομένως βαρετή, μεσαία ενότητα της. Παρ’όλα αυτά, υπάρχουν αρκετοί λόγοι μέσα σε αυτό το έργο που θα ωθήσουν τους οπαδούς του συνθέτη να το λατρέψουν και τους υπόλοιπους, να αναθεωρήσουν, τουλάχιστο, τις απόψεις τους για αυτόν.
Tracklist
- The Rescue (9:07)
- Liberate Food (4:43)
- Execute (2:28)
- Raid Begins (3:16)
- Writing Letters (4:22)
- Rangers Start (2:09)
- Campsite (3:02)
- The Great Raid (3:49)
- Burning Bodies (3:30)
- Stealing Medicine (1:51)
- The Future (2:20)
- Stalking (2:45)
- Closing Titles (4:28)
. Ο Trevor Rabin καταφέρνει με κάθε νέα του κυκλοφορία να διχάζει τους φίλους της μουσικής){kind=link}