Dragonfly (soundtrack)

14 Μαρτίου 2022

443

Σύνθεση, εκτέλεση και παραγωγή μουσικής: John Debney
Κυκλοφορία CD: Varese Sarabande Records
Συνολική Διάρκεια: 31 λεπτά
Εύρεση CD στην Αγορά: Σχετικά δύσκολη (υπάρχει μόνο σε ορισμένα δισκοπωλεία)
Έτος Κυκλοφορίας: 2002
Είδος Tαινίας: Μεταφυσικό θρίλερ

To Μήνυμα Σιωπής είναι ένα μεταφυσικό θρίλερ, τη μουσική του οποίου ανέλαβε ο συνθέτης John Debney. Η μουσική ενός μεταφυσικού θρίλερ ποτέ δεν ήταν μια εύκολη υπόθεση. Η σύνθεση μιας κοινότυπης μουσικής που θα αποσκοπεί στο τρόμαγμα του θεατή ίσως να ικανοποιούσε τις απαιτήσεις της ταινίας, παραπέρα όμως; Ένας συνθέτης με την εμπειρία του John Debney (ο οποίος συνηθίζει να συνθέτει κωμωδίες) αντιμετώπισε την νέα του αποστολή με επαγγελματισμό: έδωσε στην ταινία το δικό της μουσικό άκουσμα, ικανό να την διαφοροποιεί (μουσικά τουλάχιστον) από κάθε άλλη του είδους.

Ο John Debney καλείται με τη μουσική του, να συνδυάσει την αγωνία της πλοκής, το μυστήριο του μεταφυσικού και την ιστορία αγάπης που επιβιώνει ακόμη και μετά το θάνατο. Το ευχάριστο είναι πως πραγματικά καταφέρνει να συνθέσει εκείνη τη μουσική που μπορεί να εκφράσει κάθε μία από τις παραπάνω καταστάσεις αλλά και όλες μαζί. Χωρίς να καταφεύγει σε εύκολες λύσεις, συνθέτει ήρεμες (αλλά όχι και μονότονες) μελωδίες που βρίσκουν το στόχο τους: να δημιουργήσουν ένα ομιχλώδες, ανασφαλές κλίμα όπου δίνεται άψογα η εντύπωση του μεταφυσικού, όπως αυτό γίνεται αντιληπτό από τον θεατή. Η παρουσία κάποιας οντότητας που προέρχεται από τον “άλλο” κόσμο δε θα μπορούσε να περιγραφεί μουσικά με καλύτερο τρόπο.

Απόλυτα εύστοχη η μουσική απεικόνιση της απόγνωσης του πρωταγωνιστή Kevin Costner που υποδύεται ένα χαρακτήρα που κυριεύεται από θλίψη και πολλά ερωτηματικά σχετικά με τα “σημάδια” που βλέπει, νιώθοντας σταδιακά την παρουσία της νεκρής γυναίκας του όλο και πιο ασφυκτική γύρω του.

Συνδυάζοντας αρμονικά μια ορχήστρα που σπάνια καταφεύγει σε μουσικές εξάρσεις και “φασαριόζικες” κορυφώσεις (όπως συνήθως συμβαίνει στα θρίλερ), με κομψά διακριτικά γυναικεία φωνητικά καταφέρνει να δημιουργήσει το συναίσθημα του φόβου στο θεατή (που δεν έχει καμία σχέση με τον εκβιασμένο τρόμο) αλλά κυρίως να δημιουργήσει την ατμόσφαιρα που χρειάζεται η ταινία. Ξεχωριστά από τις εικόνες, όμως, η μουσική του John Debney στέκεται από μόνη της με απίστευτη ευκολία. Κι αυτό είναι κάτι που ενδιαφέρει, αφού χωρίς τις περιττές επαναλήψεις (ο λόγος της μικρής διάρκειας), το soundtrack είναι μια ωραία επιλογή για τον οποιονδήποτε.

Τα προσεγμένα φωνητικά δίνουν καταπληκτικά την αίσθηση του μεταφυσικού. Η χρήση τους δεν είναι πλούσια, είναι ωστόσο η κατάλληλη. Ιδιαίτερα στο κομμάτι Emily’s Message Revealed (7) είναι απολαυστικά και πολύ δυναμικά (προς το τέλος) ώστε να μιλάμε για μία από τις καλύτερες στιγμές αυτού του soundtrack. Άλλη μια κορυφαία στιγμή της μουσικής του John Debney είναι το κομμάτι Main Titles (1).

Παρόλο που η συγκεκριμένη μουσική δεν ήταν στους τίτλους αρχής, πρόκειται για ένα αγωνιώδες και δραματικό μουσικό θέμα που από τα πρώτα δευτερόλεπτα μαγνητίζει τον ακροατή και κερδίζει τις εντυπώσεις. Ως θρίλερ, η ταινία έχει κάποιες μουσικές στιγμές (μόνο όσες πρέπει) όπου σκοπός της είναι να ανεβάσει την αδρεναλίνη του θεατή. Στο soundtrack αυτές οι στιγμές παρουσιάζονται περιληπτικά σε ένα μόνο κομμάτι, το Donor Body Awakens (3).

Τελικά, η μουσική του John Debney ξεχωρίζει γιατί έχει συναίσθημα και χαρακτήρα. Απέχει μακριά από χαρακτηρισμούς όπως “στερεότυπη μουσική για θρίλερ”. Είναι μελαγχολική, έχει θρησκευτικό άκουσμα (τα φωνητικά λειτουργούν πολύ καλά) και μεταφέρει το θεατή στην ατμόσφαιρα της ταινίας. Αυτό δε θα συνέβαινε αν η ίδια η μουσική δεν είχε πρωτεύοντα ρόλο στη διαμόρφωση της ατμόσφαιρας της ταινίας.