Το Αμερικανικό Υπουργείο Άμυνας έχει δημοσιεύσει ένα φιλόδοξο σχέδιο για την κατασκευή ενός προηγούμενου κινητού μικροαντιδραστήρα στο Idaho National Laboratory στο Ανατολικό Αϊντάχο.
Την Παρασκευή που μας πέρασε εκδόθηκε σχέδιο μελέτης που σχετίζεται με τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις αυτού του εγχειρήματος που αξιολογεί παράλληλα διάφορες εναλλακτικές λύσεις (σε περίπτωση που πάει κάτι στραβά) για την κατασκευή και λειτουργία αυτού του μικροαντιδραστήρα που θα μπορούσε να παράγει ισχύ από 1 έως 5 μεγαβάτ. Οι ενεργειακές ανάγκες αναμένεται να αυξηθούν, με το πέρασμα των καιρών.
Το Υπουργείο Άμυνας τον ΗΠΑ ανέφερε: «Ένας ασφαλής, μικρός, μεταφερόμενος πυρηνικός αντιδραστήρας θα αντιμετωπίσει την αυξανόμενη ζήτηση για ενέργεια, αποφεύγοντας την χρήση άνθρακα, ο οποίος ως γνωστόν είναι ιδιαίτερα βλαβερός για την ατμόσφαιρα. Ενώ θα υποστηρίζει διάφορες κρίσιμες επιχειρησιακές αποστολές (εννοεί του στρατού) σε απομακρυσμένα μέρη».
Το σχέδιο των περιβαλλοντικών επιπτώσεων εναρμονίζεται με το εκτελεστικό διάταγμα του Προέδρου Τζο Μπάιντεν που εκδόθηκε στις 27 Ιανουαρίου και δίνει προτεραιότητα στη μείωση ρύπανσης του περιβάλλοντος και στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής. Το προσχέδιο αναφέρει αναλυτικά ότι οι εναλλακτικές πηγές ενέργειας, όπως ο άνεμος και η ηλιακή ενέργεια, ήταν προβληματικές, επειδή περιορίζονται από τη θέση, τον καιρό και τη διαθέσιμη έκταση της γης, ενώ είναι βέβαιο πως θα απαιτούνταν επιπλέον υποδομές.
Αυτό το στρατηγικό σχέδιο έχει ως απώτερο σκοπό να μειώσει την εξάρτηση από τα τοπικά ηλεκτρικά δίκτυα, τα οποία είναι ιδιαίτερα ευάλωτα και παρουσιάζουν ορισμένες φορές παρατεταμένες διακοπές από φυσικές καταστροφές, κυβερνοεπιθέσεις, εσωτερική τρομοκρατία και αστοχία λόγω έλλειψης συντήρησης.
Επιπρόσθετα, μία άλλη σημαντική πτυχή της υπόθεσης είναι πως ο συγκεκριμένος κινητός πυρηνικός αντιδραστήρας θα εποπτεύεται με νέες τεχνολογίες, όπως drones και συστήματα ραντάρ.
Εν τούτοις, οι επικριτές λένε ότι τέτοιοι μικροαντιδραστήρες θα μπορούσαν να γίνουν στόχοι, ακόμη και κατά τη διάρκεια της μεταφοράς τους. Ο Edwin Lyman, διευθυντής στο Nuclear Power Safety at the Union of Concerned Scientists, ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός, δήλωσε ότι αμφισβητεί την υποτιθέμενη ασφάλεια των μικροαντιδραστήρων σε στρατιωτικές βάσεις είτε στο εσωτερικό, είτε στο εξωτερικό.
Ο Edwin Lyman επισημαίνει πως: «Κατά τη γνώμη μου, αυτοί οι αντιδραστήρες θα μπορούσαν να προκαλέσουν περισσότερα προβλήματα υλικοτεχνικής φύσεως και κινδύνους για τα στρατεύματα και την δημόσια περιουσία της χώρας από ό, τι θα έλυναν προβλήματα, Και αν στη μετέπειτα πορεία, αν ο Αμερικανικός Στρατός δεν είναι διατεθειμένος να δαπανήσει επιπλέον οικονομικούς πόρους που χρειάζονται για την ασφαλή χρήση τους, ειδικά σε πιθανές καταστάσεις μάχης ή σε ξένες βάσεις, τότε νομίζω ότι είναι μάλλον παράλογο να αναπτυχθούν πυρηνικοί αντιδραστήρες, χωρίς να παρέχουν την απαιτούμενη προστασία».
«Πάντα θα υπάρχει ένας τρόπος με τον οποίο ένας αντίπαλος μπορεί να βλάψει έναν πυρηνικό αντιδραστήρα και να προκαλέσει διασπορά του πυρηνικού του περιεχομένου», είπε.
Το Idaho National Laboratory θεωρείται το κορυφαίο εργαστήριο πυρηνικής έρευνας της χώρας και διαθέτει πολλαπλές εγκαταστάσεις για να βοηθήσει στην κατασκευή και τη δοκιμή αυτού του μικροαντιδραστήρα.
Το Υπουργείο Άμυνας δήλωσε ότι το τελικό σχέδιο σχετικά με τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις και την απόφαση για το πως ή αν τελικά θα προχωρήσει αναμένεται, να εκδοθεί στις αρχές του 2022.
Εάν εγκριθεί, τότε θα ξεκινήσει άμεσα η προετοιμασία των χώρων δοκιμών στο Εθνικό Εργαστήριο του Αϊντάχο, και στη συνέχεια η κατασκευή και η δοκιμή του μικροαντιδραστήρα. Εκτιμάται πως θα είναι σε πλήρη λειτουργία σε περίπου τρία χρόνια.
Εξετάζονται δύο σχεδιασμοί φορητών μικροαντιδραστήρων, αλλά το Υπουργείο Άμυνας δήλωσε ότι δεν θα παρέχει περαιτέρω λεπτομερείς περιγραφές, καθώς και οι δύο βρίσκονται σε αρχικό στάδιο ανάπτυξης. Επίσης ανέφερε ότι και τα δύο σχέδια είναι αντιδραστήρες που πιάνουν υψηλές θερμοκρασίες και χρησιμοποιούν για την ψύξη τους αερόψυκτα συστήματα και χρησιμοποιούν εμπλουτισμένο ουράνιο ως καύσιμο.
«Ο τύπος εμπλουτισμένου ουρανίου που θα χρησιμοποιηθεί μπορεί να αντέξει σε υψηλές θερμοκρασίες, “επιτρέποντας τη σχεδίαση ενός αντιδραστήρα που βασίζεται κυρίως σε απλά παθητικά χαρακτηριστικά και εγγενή φυσική για να διασφαλίσει την ασφάλεια του», αναφέρεται στο σχέδιο δήλωσης περιβαλλοντικών επιπτώσεων.
Η κατασκευή του κινητού αντιδραστήρα και η παραγωγή καυσίμου θα γίνει έξω από το Αϊντάχο και στη συνέχεια θα σταλεί στο Εθνικό Εργαστήριο του Αϊντάχο, όπου θα γίνει η τελική συναρμολόγηση, η φόρτωση καυσίμων και η επίδειξη της ικανότητας λειτουργίας του αντιδραστήρα.
Αυτή η επίδειξη θα περιλαμβάνει δοκιμές εκκίνησης, μεταφορά του αντιδραστήρα σε νέα τοποθεσία και δοκιμές στη δεύτερη τοποθεσία. Η δεύτερη τοποθεσία θα μιμείται μια πραγματική κατάσταση δοκιμάζοντας την ικανότητα του αντιδραστήρα να ανταποκρίνεται στις ενεργειακές απαιτήσεις.
Το Υπουργείο Άμυνας εξηγεί πως ο μικροαντιδραστήρας θα είναι σε θέση να παράγει ισχύ εντός τριών ημερών από την παράδοση του και μπορεί να αφαιρεθεί με ασφάλεια από το σημείο στο οποίο βρίσκεται σε μόλις επτά ημέρες.
Διάβασε επίσης:
